Aile içinde çocuğa yaklaşımın birçok yolu yöntemi vardır ama burada en önemli yük de ister istemez anneye düşmektedir. Çünkü anaokuluna ve kreşe gitmezden evvel başlayan aile içi iletişimde çocuğun esas muhatap olduğu kişi annedir. Anneler bakın ne kadar önemli ve değerlidir…
Anne çocuk iletişiminde önemli bir kırılma noktası çocuğun evden bir şekilde -kreşe, anaokuluna, okula- gitmek şeklinde ayrılmasıyla başlamaktadır. Kimi anneler çocuğunu bu kurum ve kuruluşlara göndermeye başladıktan sonra orada gerekli her türlü bilgi ve eğitimin verildiği rahatlığındadır. Ama çocuğun şekillenmeye, öğrenmeye ve zihninde kaydetmeye başladığı en önemli yıllar da bu yıllardır. Çocuğun, annesinin üslubunu, disiplinini, hayata bakış açısını geleneksel eğitim ve terbiyesini öğrenmesi ve zihnine yazması gereken dönemler de bu dönemlerdir.
O zaman annelerin çok dikkat etmesi gereken konu şudur. Çocuğunu “yetiştiren anne” konumundan farkında olmadan uzaklaşıp çocuğunu “kreşe, anaokuluna vb. götürüp getiren” anne konumuna dönüşebilmektedir. Bu durumda çocuğu annesi değil tamamen o kurumlar yetiştirmeye başlamaktadır. Bu süreçte çocuğun damak lezzeti, neleri sevip sevmediği, nasıl rehabilite edileceği, uyku alışkanlığı vb. gibi konular annenin dışında gelişmeye başlamaktadır. Bazı annelerin çocuğu büyüyüp ergen yaşa gelene kadar ve ergenlik döneminde “ben ne biçim anneyim ki çocuğumu tanımamışım” diye şaşırmasına ve samimi itirafına şahit olursunuz. Bu durumda bilinmelidir ki çocuğunu o yıllarda anne hiç etkileyememiş ve onu, gittiği kreş, anaokulu vb. şekillendirmiştir. Annelerin bu konuda hassas davranmaları ve çocukları buralara gittiği için rahatlaması ve “zaten orada gerekli eğitimi vb.” alıyor diyerek çocuğuyla ilgilenme konusunda rehavete kapılmaması gerekmektedir. Aksi takdirde ileride “annemin çorbası”, “annemin sarması”; “annemin beğendiği”, “annemin kabul etmediği”; “annemin önem verdiği” vb. annesiyle ilgili bir kültürü olmayan ve annesi hayatta olmasına rağmen bu anlamda annesi olmayan çocuklarla karşı karşıya kalmak kaçınılmaz olacaktır.
Uzm. Psikolog Erdinç Üstündağ
ŞİİR
Mehmetçik
Hepsi de bizim yavrularımız,
Onlar ile olsun dualarımız,
Güvenli evimiz yuvalarımız,
Yurdun bekçiliği sende Mehmetçik…
Terör belasında sona gelindi,
Dağlar taşlar karış karış elendi,
Şimdi yüce dağlar hep çiçeklendi,
Güzellikler hep sayende Mehmetçik…
Bir yandan sürüyor Barış Pınarı,
Zafer kazanmaktır asker hüneri,
Subay, astsubayı çavuşu eri,
İstikbal ki, himayende Mehmetçik…
Türkiye sizinle yaşlısı genci,
Askerimiz yeryüzünde birinci,
Allaha yalvarırken Mithat İnci,
Varsın dua hissesinde Mehmetçik…
Mithat İnci-Bayburt
KELAM-I KİBAR KİBAR-I KELAMEST
(Büyüklerin sözü sözlerin büyüğüdür)
İhlaslı olan az olsun; ama ihlaslı olsun...
*
Dünya servet ve şöhrettir. Servet ve şöhret de kimseye kalmaz…
*
Sen unutmazsan, büyükler de seni unutmazlar...
*
Haram yiyen adamdan ne keramet beklenir!..
*
Zalim, zulmünün cezasını çekmeden ölmez…
*
Parayı sevmiyorum, parayı seveni de sevmiyorum...
Enver Ören (rahmetullahi aleyh)