Abdüllatif Uyan

Ubeydullah-ı Ahrar hazretlerine bir gün bir kadı gelip;

Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri bir gün Taşkent'e gitmek üzere yola çıktı.

Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri bir sohbetinde; - Kardeşlerim, doğru kitap okuyun. Ruhunuzu faydalı ilimlerle doyurun. Nasıl ki bedenimiz gıdaya muhtaçsa, ruhumuzun da buna ihtiyacı var, buyurdu.

Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri, kiminle karşılaşsa, mutlaka dua isterdi o kimseden. Kendisi anlatıyor: Büyük küçük, kiminle karşılaşsam, - Bana dua et, diye yalvarıyordum.

Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri zamanında Semerkant Sultanı, Ahmed Mirza adında biriydi ve bu zata bağlıydı gönülden.

Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri, bazı talebesiyle bir yere gidiyorlardı ki, bir ara kâğıt kalem istedi talebenin birinden. Kağıda Ebu Said yazıp koydu cebine.

Semerkant'ta Mirza Abdullah diye bir sultan vardı ki, Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri, onu görmeye gitmişti bir zaman. Kapıya çıkan sultanın adamına;

Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri, ekseri sultanlara gider, tesirli sözleriyle onlara nasihat edip İslâmiyeti kuvvetlendirirdi. Üstlerinde öyle çok nüfuzu vardı ki, cihan padişahları boyun eğmişlerdi bu büyük veliye.

Ubeydullah-ı Ahrar hazretlerini sevenlerden birinin, çok sevdiği, emin bir hizmetçi kölesi vardı ki, kaybetti bir gün onu. Semerkand'ın her ücra köşesini aradıysa da bulamadı. Yine böyle ararken, Ubeydullah-ı Ahrar hazretlerini gördü.

Ata bin Meysere hazretleri, bir sohbetinde; - Kardeşlerim, aklı olan bir kimse, şimdiden ahirete hazırlanır ve kendisini o şiddetli "Cehennem ateşi"nden kurtarır. Rabbine ibadet ve dinine hizmet ederek ahirette "Cennet nimetleri"ne kavuşur, buyurdu.

Ubeydullah-ı Ahrar hazretlerinin talebelerinden biri, ticaret işlerini yapardı bu büyük velinin.

Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri, bir gün hizmetçisine; - Bana Semerkant'tan biraz bal getir, buyurdu. Hizmetçi;

Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri, fakir bir sevdiğine misafir oldu. Garip, üstadını görünce çok sevindi. Öyle ki, Cennetle müjdelenmişti sanki.

Ubeydullah-ı Ahrar hazretlerini çok seven bir genç vardı.

Süfyan-ı Sevri "rahime-hullahü teâlâ", Tebe-i tabiinden bir mübarek zattır.

Behaeddin-i Buhari hazretlerini seven talebeler, bir evde toplanmışlardı bir gün. Gayeleri, sohbet etmek ve Hace hazretlerinden konuşup, Onun sözlerinden bahsetmekti.

Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri, evliyanın en büyüklerindendir. Henüz çocukken yüzünde nur parlıyor, onu görenler hayran olup, hayır dua ediyorlardı kendisine.

Behaeddin-i Buhari hazretlerinin talebesinden Mevlana Arif şöyle anlatıyor: Bir kış günü, hocamla birlikte bir yere gidiyorduk.

Behaeddin-i Buhari hazretlerinin Esseyyid Burhaneddin adında bir sevdiği vardı ki, çok severdi bu büyük veliyi. O anlatıyor:

Behaeddin-i Buhari hazretlerinin bir talebesi anlatıyor: Bir gün, hocamı ziyaret maksadıyla evden çıktım. Yolumun üzerinde büyük bir ırmak vardı.