Mehmet Oruç

İnsanlık tarihi boyunca en çok istismar edilen nedir? diye sorsanız bana, hemen "kadın" diye cevap veririm. İslamiyet ve ondan önceki hak dinler hariç her devirde kadın, devamlı sömürü vasıtası olmuş.

Abdullah bin Tâhir'in ne kadar âdil olduğu, mazlumları nasıl koruduğu husûsunda kaynak eserlerde şu menkıbe bildirilmektedir: "Bir zaman, zaptiyeler birkaç hırsız yakalamış, vâli Abdullah bin Tâhir'e bildirmişlerdi. Hırsızlardan biri kaçtı.

Abdulah bin Tâhir; geliri çok, eli açık, çok cömert bir zât idi. Malı olduğu hâlde, Allah rızâsı için harcamayanları hiç hoş görmezdi. "Hem kesesi dolu olmak, hem de iyilikle anılmak gibi iki haslet çok az kimsede bir araya gelebilir" derdi.

Abdullah bin Tâhir'in idarecilere tavsiyeleri: "Haramdan mal toplama ve malını isrâf ile harcama. Sık sık âlimlerin meclislerinde bulun, onlarla istişâre et ve kendileri ile berâber ol. Tek arzun; Hak teâlânın emirlerine tâbi olmak ve bunları yaymaya çalışmak, işlerin iyilerini, yüksek olanlarını tercih etmek olsun.

Abdullah bin Tâhir'in idarecilere tavsiyeleri: "Hak yolunda cömertlik yapmak, yolunu kolaylaştırır. Cömertliğin, kulların en fazîletli ibâdetlerinden olduğunu unutma. Bunun için cömertliği, kendine huy hâline getir"

Hazret-i Cafer-i Tayyar, Habeş hükümdarı Necaşi'nin Müslüman olmasına vesile oldu. Hz. Cafer'in İslamiyeti, tanıtan anlatan konuşmasından, yaşayışından çok etkilenmişti. Bir gün Necâşî eski elbiselerini giyip sarayından çıktı.

Abdullah bin Tâhir'in idarecilere tavsiyeleri: "Hasma karşı da insaflı ol. Şüpheli, tereddütlü hâllerde dikkatli, ihtiyatlı, yavaş hareket eyle. Bir şeyin delîline iyice ulaş, delîli iyi tespit et ki, hükmün kat'î ve sağlam olsun"

Abdullah bin Tâhir'in tavsiyeleri: Abdullah bin Tâhir, Abbâsî halifesi Me'mûn zamanında vâli idi... Horasan'da vâli olan Abdullah'ın babası Tâhir, oğlunun Rakka vâliliğine getirildiğini öğrenince, tecrübelerinden istifade ederek, bir idarecinin nelere dikkat etmesi, siyâsî ve diğer hususlarda hangi kâidelere riâyet etmesi îcâb ettiğini ihtivâ eden uzun bir mektup yazarak, oğluna gönderdi.

Abdullah bin Selâm hazretleri anlatır: "Hz. Peygamber zamanında bir rüya görmüştüm ve Resûlullah'a arzetmiştim. Dedim ki: "Ey Allah'ın Resûlü rüyamda kendimi sanki bir bahçede gördüm.

Resulullah efendimiz, Hz. Abdullah bin Selam'ı daha ilk gördüğünde: "Sen Medine âlimi İbni Selâm değil misin?" diye sordu. O da: "Evet" deyince, Peygamberimiz: "Yaklaş" buyurarak, şu suâli sordu: "Ey Abdullah, Allah için söyle! Tevrat'ta benim vasıflarımı okuyup öğrenmedin mi?"

Dün, Medeni Kanun'da yapılması düşünülen değişikliklerle ailenin başına örülmek istenen çoraptan bahsetmiştim. Bugün de, ailenin geçmişinden, tarihinden bir kesit sunmak istiyorum. Geçmişini bilmeyenin geleceği olmaz çünkü.

Cennetlik olduğu hadîs-i şerîfte bildirilen Hz. Abdullah bin Selâm, Hz.Yusuf'un soyundan ve Medine'deki Yahudi Benî Kaynuka kabilesinden idi. Cahiliyyet devrinde Husayn olan ismini Müslüman olunca Resûlullah "Abdullah" olarak değiştirdi.

Bilirsiniz, atomun bir çekirdeği var bir de bunun çevresinde elektronlar. Elektronlara müdahale atomun yapısında değişikliklere sebep olur, kimyasal reaksiyonlar meydana gelir. Bu, birçok zararlara sebebiyet verir. Fakat esas zarar, atomun çekirdeğine kontrolsüz müdahale olduğu zaman olur. Çekirdeğe müdahale edildiğinde atom infilak eder, ortalık tarumar olur.

Hazret-i Ali'nin veciz sözleri... "Ahmak ve cahil ile arkadaşlık etme! Ondan kendini koru! Nice ahmaklar var ki, arkadaş oldukları akıllı kimseleri helak ederler. Kişi arkadaşı ile ölçülür. Kalbler buluştuğu zaman birinin diğerine tesiri vardır."

Hazret-i Ali'nin veciz sözleri... "Yumuşaklık, öfke ateşini söndürür. Hiddet ise öfke ateşini körükler."

Hazret-i Ali'nin veciz sözleri... "İlim, maldan daha hayırlıdır. İlim seni, sen de malı korursun." "Sabır iki kısımdır: Sevmediğin şeye sabretmek ve sevdiğin şeye sabretmek."

Hazret-i Ali'nin veciz sözleri... "Allah için seven bir arkadaş, en yakından daha yakın, anne ve babalardan daha merhametlidir."

Hicretin sekizinci senesinde, Mûte savaşı oldu. Resûl-i Ekrem Busra reîsi olan Emîre bir mektup göndererek O'nu İslâmiyyete davet etmişti, bunlar, Resûl-i Ekrem'in elçisine hüsn-i kabûl göstereceklerine elçiyi katletmişler, müslümanlara karşı harp yapacaklarını ilân etmişlerdi.

Hz. Abdullah bin Revâha, Hayber'in fethinde, Resûl-i Ekrem'in maiyetinde bulunmuş, daha sonra Hudeybiye andlaşmasının olduğu yıl yapılamıyan Umre haccını yapmak üzere Mekke'ye gitmişti. Peygamber efendimiz, Kusvâ adındaki devesinin üzerinde bulunduğu ve devenin yuları Hz. Abdullah bin Revâha'nın elinde olduğu halde en sadık arkadaşları da çevrelerinde, kılıçlarını kuşanmış bir şekilde, yürüyerek Mekke'ye girdiler.

Hepimiz biliyoruz; imanın şartlarından biri de "kaza ve kadere" imandır. İyi kötü, hayır ve şer, başa gelen her şeyin Allah'tan olduğuna inanmaktır. İyiliği de kötülüğü de veren Allahü teâlâdır. Fakat, bunları boşuna göndermiyor, bir sebeple veriyor.