Mehmet Oruç

Mûsâ aleyhisselâm sordu: "Yâ Rabbî, senden korkan, sana itaat eden, iyi huylu sâlih kulların için ne hazırladın? Mükâfât için onlara ne vereceksin?" Allahü teâlâ buyurdu ki:

Nice sevinçler vardır ki, sonları keder; nice hüzünler vardır ki, sonları kurtuluştur. Dâvûd-i Tâî hazretleri buyurdu ki: "Her saat musibetleri yenilenen, yani kusur ve günahları artan, bir kul; nasıl olur da üzülmez?" Fudayl bin İyâd hazretleri vefat ettiği zaman Vekî' şöyle demişti: "Bugün, yeryüzünden tam bir hüzün sahibi olan kimse kalkmıştır!"

İslam büyüklerinin örnek ahlâkından biri de, Allaha karşı olan kusurlarından dolayı çok üzülmeleri idi.

Sevgi, imanın esaslarındandır. Hadis-i şerifte, "Bir kimse, Allah ve Resulünü her şeyden daha çok sevmedikçe, iman etmiş sayılmaz" buyuruldu.

İbni Ömer hazretleri buyurdu ki: "Allah korkusu ile bir damla gözyaşı akıtmak, binlerce altın sadaka vermekten daha kıymetlidir."

Kalbi temiz olan, Allahtan korkar; ibadetini tam yapar, kötülüklerden uzak durur.

Osmanlıya karşı vefa borcumuz vardır; Müslüman olmamızda ve üzerinde yaşadığımız topraklarda onların cefakâr emekleri ve kanları vardır. Osmanlıyı sevmek boynumuzun borcudur!

Kalbinde Allah korkusu olmayan, ibadetlerden uzaklaşır, ibadetlerden uzaklaşanın da kalbi kararır, dinden soğuma alametleri baş gösterir.

Osmanlı hiçbir zaman, despot bir tutumla hareket etmemiştir. Din ve milliyet ayırımı gözetmeksizin kendisine itaat edenlere, iyilik edenlere karşı iyilikte ve vefada kusur göstermemiştir...

Hazreti Ali buyurdu ki: "Allah korkusundan dolayı gözyaşı dökmek, kalbi nûrlandırır. Tekrar günâh işlemekten insanı korur."

Hazreti Mevlana buyurdu ki: Allah rızâsı için ağlayan göz ile, O'nun için yanan gönül ne güzeldir.

Ebû Süleyman Dârâni hazretleri buyurdu ki: "Ali bin el-Fudayl; kıyametin kopmasının, kıyametin dehşetinin, sonra amellerin tartılmasının anlatıldığı el-Kâria sûresi'nin okunduğu esnada dinlemeye dayanamazdı.

Ömer bin Abdülaziz hazretleri buyurdu ki: "Şüphesiz Cenab-ı Hak, bazı vakitlerde gaflete düşmeleri sebebiyle kullarına merhamet buyurmaktadır.

Büyük velîlerden Sehl bin Abdullah Tüsterî hazretleri buyurdu ki: "Korku, haram edilenden uzak durmak; ümid, emredileni yapmak için koşmaktır."

Allah'ın rızası ve Cennet, nefse güç gelen şeylerin arkasında gizlidir. Tahammülü zor olan ve insanı en fazla nefse mağlup ettiren şey, şehvanî arzulardır. Bunlara karşı zafer kazanan, ebedî Cennet hayatına erişir...

Allahü tealadan korkan, O'nun emirlerine uyar. Korkmanın en büyük alâmeti budur.

Baba Hidayet Bey, çok uğraştı, başaramayınca bir gün "Benim Afife diye bir kızım yok" diye gürledi. Zaten Afife artık sahnede, "Jale" adını kullanıyordu. Sanatı için baba evini terk etti...

Eskiden Allah adamlarının, Allahü teâlâ kendilerine ihsanda bulundukça, ilimleri arttıkça kalblerindeki Allah korkusu da artardı. Şimdiki âlimler ise, ilimleri arttıkça Allahtan uzaklaşıyorlar. Bunların ya öğrendikleri gerçek ilim değil ya da, kalbleri bozuk. Tatlının şeker hastasının hastalığını artırması gibi.

İnsan her zaman nefsinin baskısı altında olduğu için çoğu zaman hayır olarak gördükleri, nefsin arzuladığı şeyler olabilir. Bunun için, dua ederken, hayır olarak gördüğüm gerçekte hayır ise... diye istemelidir. Mutlaka olsun şeklinde istememelidir. Çünkü nefs hep zararlı şeyleri ister. O hayır bir şey istemez. Şerri hayır olarak gösterebilir. İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Peygamberlerin gönderilmesi, İslamiyet'in emirleri yasakları, hep, nefsi kırmak, ezmek içindir. Onun taşkınca isteklerini önlemek içindir.

Enes bin Mâlik hazretleri anlatır: "Bir defâsında Resûlullah efendimiz bir zâtın ziyâretine gitti.