Mustafa Selçuk

Karikatürist Ramize Erer'in yıllar önce çizdiği bir karakter vardı. Varlıklı evlere gündelikçi olarak giden, özgüveni sıfır, tedirgin, gittiği evlerde bir gölge gibi çalışan bir kadın;

Tam bir yıl önce, Merrill Lynch'in 2008 global ekonomi tahminlerini sunduğu bir toplantıya katılmıştım. Sunumu yapan Gary Dugan, ekonomideki risklere dikkat çekerken, tavsiye ettiği yatırım araçlarını da sıralamıştı.

TOBB Başkanı ekonominin durumunu "200 km hızla gitmeye çalışan ve dağılmak üzere olan Murat 124"e benzetmiş. Kuvvetli bir metafor...

İngilizcesi "cognitive distorsion"... Psikiyatri terimi... "Olayları olduğundan daha farklı algılama, değerlendirme ve yorumlama" demek...

Ekonomistlerin bu kadar yanıldığı, verilerin ve tahminlerin bu kadar hızlı çöpe gittiği bir dönem hatırlamıyorum.

En yüksek reel faizi Türkiye ödüyor. 2 puanlık son indirime rağmen...

Ekonomiyle ilgili herkesin bu kadar muğlaklık içinde kaldığı bir dönem hatırlamıyorum. Dün doğru gibi görünen bir yorum bugün manasını yitirebiliyor; gelen her haber veya veri, bir önceki veriye istinaden yapılan tahmini tedavülden kaldırıyor.

Muhalif olmak, aynı zamanda idrak ve iz'anı devre dışı bırakmak mıdır bu ülkede? Günışığı gibi aşikâr gerçekleri görmeyecek kadar körleştiren, vicdanları sızlatan acıları hissetmeyecek kadar taşlaştıran bir muarızlık olabilir mi? Ergenekon davasında ortaya çıkan ilişkiler, silahlar, belgeler insanın kanını donduruyor;

Böyle bir durumla ilk defa karşılaşıyoruz. Eskiden dünyada bir kriz çıkardı ve Türkiye kaçınılmaz olarak "ilk ve en çok etkilenen" ülkelerden olurdu. Veya kendi krizimizi çıkarıp içinde debelenmeye başlardık.

Olağanüstü bir dönemin tanıklarıyız aslında... Onlarca yıldır ülkenin zihnini ve idrakini donduran müesses nizam ve onun bürokratik elitinin elindeki manivelanın el değiştirmeye başladığı, siyasi iradenin "irade" gösterebildiği bir dönem... Statükoyu korumak için etrafına örülen ideolojik duvarın çatladığı, devlete hakim olan anakronik ideoloji yerine bireysel haklar temelinde bir yönetim anlayışının yerleşmeye başladığı bir dönem...

Bugün ne ekonomi yazabilecek haldeyim, ne kriz... Günlerdir, evlerimizin içine kadar giren, yaşamaktan utandıran bir vahşet sergileniyor Gazze'de...

Yeni yılın ilk verisi olan enflasyon iyi sinyallerle geldi. Bilhassa çekirdek enflasyon ve üretici fiyatları (ÜFE)'deki gerileme, maliyet enflasyonu tehlikesinin olmadığını teyid ettiği için sevindirici...

İnsanoğlu hatadan münezzeh değil... Herkes, hepimiz hata yapıyoruz, yapabiliriz. Kimi zaman ferdi, kimi zaman kolektif, bazen kurumsal, bazen siyasal...

Dün, yeni yılın ilk yazısı için iç karartmayan ne yazsam diye düşünürken, TV'de konuşan bir adam dikkatimi çekti. Enerjik bir üslupla "kriz kafalarda, önce kendimize inanalım" diyordu.

Kriz ortamlarında insanlar içe kapanan, korumacı bir ruh haletine giriyorlar. Bu korumacılık, giderlerde tasarruf veya ihtiyaçları erteleme biçiminde olunca mesele yok.

Rah­met­li Özal'ın me­zi­yet­le­rin­den bi­ri­si de gün­de­mi yön­len­dir­mek­ti. Or­ta­ya bir laf atar, hay­di ba­ka­lım, tüm ka­lem ve söz es­na­fı o la­fın pe­şi­ne dü­şer­di.

Dün­ya kri­zi­nin et­ki­le­ri Tür­ki­ye'ye yan­sı­dık­ça, kriz vel­ve­le­ci­le­ri bir yan­dan "da­ha ka­ra, en ka­ra tab­lo­yu" çi­ze­bil­mek için can­hı­raş bi­çim­de uğ­ra­şır­lar­ken, bir yan­dan da "Tür­ki­ye, kriz ol­ma­sa da sı­kın­tı ya­şa­ya­cak­tı, eko­no­mik per­for­mans 2 yıl­dır za­ten dü­şük­tü" de­mek­te­ler...

Bir "ka­mu har­ca­ma­la­rı­nı ar­tır­mak" tür­kü­sü­dür gi­di­yor. Efen­dim hü­kü­met ka­mu har­ca­ma­la­rı­nı ge­niş­let­me­liy­miş, büt­çe di­sip­li­ni­ni gev­şet­me­liy­miş, enf­las­yon za­ten dü­şü­yor­muş ve­sa­ire... Bir de işi da­ha da ile­ri gö­tü­rüp "hü­kü­met Ame­ri­ka'da­ki gi­bi, zor­da­ki sek­tör ve şir­ket­le­re des­tek ver­sin" di­yen­ler var. Olur, ver­sin­ler! Hat­ta şir­ket­le­rin yurt dı­şı borç öde­me­le­ri­ni de üst­len­sin­ler... de na­sıl? Han­gi kay­nak­la? Ve ne pa­ha­sı­na? Bi­te­vi­ye bağ­rı­şan­lar, bu so­ru­la­ra da "ma­kul" bir ce­vap bul­sa­lar keş­ke...

yle mu­ha­ta­ra­lı ve ya­kı­cı bir ko­nu ki, de­ğil ke­li­me­le­rin, nü­ans­la­rın da­hi to­zu du­ma­na kat­ma­sı iş­ten bi­le de­ğil...

MÜSİ­AD, üye­lik pro­fi­li iti­ba­riy­le KO­Bİ'le­rin ve Ana­do­lu ser­ma­ye­si­nin ha­le­ti ru­hi­ye­si­ni yan­sı­tan bir ça­tı ör­gü­tü...