Öcal Uluç

İskoçya maçının 60 dakikasında ekran başında millî takımımızın "güzel, atak, coşkulu ve yardımlaşmalı" futboluna alkış tuttum. Elbette "bu futbolun 90 dakika sürmesi" gerek… O da olacak…

Galatasaraylılara bir sorum var… Hem de “anlamı büyük ve acı” bir soru…

“Al geri… Dur… Tekrar baştan al… Yavaş yavaş oynat… Şimdi normal oynat… Başa al başa… Daha başa… Orada dur… Devam et… Tekrar bakalım… Evet… Evet, en baştan… Yavaş… Yavaş… Dur… Ne dersin, bir daha bakalım mı kale arkası kamerasından? Buradan da iyi görünmüyor…

Atletizm Federasyonu’nun kurullarında görev yapan eski millî sporcular birer birer istifa etti ancak sorumlular neden hâlâ bir adım atmıyor?

Galatasaray’ın Beşiktaş’ı yendiği gecenin sabahında Türkiye gazetesinde “Uluçmarket” köşemde “El değme ve bu gece!..” başlığı ile yazdığım yazı ile başlıyor, bugünkü yazım…

Üç hafta üst üste, gazetelerimizin “Cuma günkü” spor sayfalarında “dizi gibi” başlıklar, yazılar, yorumlar yer aldı…

Igor Tudor, onu Marsilya'da kulübeye çekti. Eğer haberler doğru çıkar ve Cengiz, Galatasaray'a gelirse, Tudor, eski takımına iyilik yapmış olacak… 

Evet, yazıma “bu başlığı koyarken” epey düşündüm ve sonra “hak ediyor” dedim.

Sevgili Şansal Büyüka “Mutlu muyum; hayır… Mutsuz muyum; gene hayır…” diyerek ne güzel ve ne anlamlı özetlemiş perşembe gecesini!..

Şenol Güneş, Beşiktaş'ta görevine yeniden başlarken, "moralsiz" bir takım devralıyor; sakatlar var… Ama o, zor günlerin adamıdır…

Bu yazım, Galatasaray - Alanyaspor maçını spor sayfalarında, TV ekranlarında “tarafsız olarak yorumlayan” meslektaşlarıma karşı değildir. Onların görüşlerine, “bazı bölümlerine ‘karşı olduğum hâlde’ saygı duyarım,” haklarıdır; görüşlerini, inandıklarını yazacak ve söyleyecekledir.

Dün sabah, “Uluçmarket’i yazmadan önce” internette gazetelerin spor sayfalarında gezinirken, “ilk okuduğum haber ‘Ethem Sancak Beşiktaş’tan ihraç edildi” oldu.

Dokuz haftada “istifa baskısının altına alınmak istenen” Okan Hoca’ya yağdırılan “sevgi ve bağlılık tezahüratını” iyi okumak lazım… 

Geçen hafta “cuma günkü” yazım “Galatasaray için yarın gece” başlığını taşıyordu… Ve daha ilk cümlesinde “şöyle” diyordum; “Kayserispor maçı, Galatasaray için ‘bu yılın gerçek ilk güç testi’ olacak…”

Yıllardır özlemiştik böyle bir geceyi… 4 maç, 4 galibiyet… Gelen “12 puan” ve de atılan 11 gole karşı yenen “sadece 2 gol!..

Ligde araya giren “millî maçlar boşluğu” ve de “bay geçilen hafta”, Okan Buruk’a “tam kadro ile bol bol antrenman ve türlü çeşitli stratejik ve taktik denemeler yapma” imkânı verdi.

Evet, sevgili okurlarım, şimdi diyeceksiniz ki; “Bu gruptan çıkarız tamam da, ‘garanti çöpe atılırsa” ne oluyor?..”

Bunca emek ve para harcandı, “ülkenin ‘şu anda’ en kaliteli kadrosu kuruldu” ve de ‘en az Arda kadar ‘Galatasaraylı’ bir genç hoca, takımın başına getirildi ve şampiyonluk yoluna çıkıldı”; şimdi “nereden ve neden ortaya çıktığı belli olmayan” bir “eski futbolcu olan” Arda Turan, “bu yapılanmanın altına tahribatı büyük olacak ‘psikolojik bomba’ koyuyor!..”

Yabancı sınırlamasının dondurulmasına karşı çıkanlar ve “Sayı arttırılarak devam etmelidir” diyenlerin bu tezindeki “iki ana sebep” de “gerçeklere” uymuyor...

Kerem ve Yunus, çalım sevdasına düşüp boş ortalar ve karavana şutlarla takımın santrforunu da öldürüyor…