Ömer Ekinci

Cumartesi sabahında gazetede yayın toplantısına katılan Tarım ve Orman Bakanı Sn. İbrahim Yumaklı ile derinlemesine bir tarım sohbetiyle başladık. Sayın Bakan’ın anlattıklarını gazetemizde önümüzdeki günlerde bulacaksınız. Ama benim ilgimi çeken noktaları çıkardım.

Bir şehrin önemli bir mülki amiri sevdiği bir şarkıcıya jest olsun diye ona koruma polisi tahsis ediyor. Şarkıcı o şehirde doğmuş büyümüş fakat o şehre iki yılda bir ancak gidiyor ama o şehrin emniyetinden bir koruma polisi kardeşimiz tahsis ediliyor. O mülki amir o şehirden gidiyor ama koruma tahsisi kalıyor...

Bayram sabahı güzeldir amma gidilecek bir baba evi, ana sofrası varsa daha da bir güzeldir.

Bu hafta Ömer kardeşiniz kelimenin tam manasıyla leyleği havada gördü. Size bu yazıyı Van-İstanbul uçağından yazıyorum. Sizler için bol bol notlar aldım.

Bu yazıyı yazıp yazmamakta kararsız kaldım. Birçok okurumla, abilerim ve ablalarımla sürekli olarak ya telefonda konuşuyoruz, ya mesajlaşıyoruz. Hepinizin bildiği bazı gerçekler olacak bu yazıda. Bildiğimiz ama kabullenmekte zorlandığımız gerçekler.

Yaz ayları geliyor. Çocuklar, gençler ya sınavlara ya da karne almaya hazırlanıyor. Sınavdan sonra da şöyle bir yakının yazlığında, olmadı memlekette bir süre dinlenmece. Belki bir hafta, belli bir ay, kimine üç ay.

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Vedat Işıkhan’ın yerinde olmak istemezdim.

Benim için vali figürü çok önemli. Malumunuz, devletin en tepesinin, Sayın Cumhurbaşkanının o ildeki temsilcisidir vali.

Bugün size sakin, dingin bir pazar yazısı yazmak istedim. Kırk yıllık bir bilanço. Altmış gün sonra kırk yaşına basacak olan birinin gönlünden, zihninden geçenler.

Bir okurum, çok değerli bir büyüğüm yazmış. “Ömer Bey kardeşim, her vakit namazımı camide kılmaya özen gösteriyorum. Artık birçok camimizde şadırvanda sıcak sular akıyor. Orada rahat rahat abdest alıyoruz yalnız aklıma da şu takılıyor. Bu sıcak sular devletimizin kesesinden karşılanıyorsa bu da demektir ki hepimizin vergileriyle ödeniyor. Eğer gayrimüslim ya da ateist, deist bir vatandaş ahirette gelip “Benim vergimle, benim isteğim dışında sıcak sularla abdest aldın, hakkımı helal etmiyorum” derse ben ne diyeceğim? Bence caminin tüm giderleri o caminin cemaati tarafından karşılanmalı”.

Sosyal medyada bir protesto başladı. Fahiş fiyatlardan dolayı vatandaşa “20-21 Nisan tarihlerinde restoranlara gitmeyin” çağrısı yapılmış.

Şimdi size farklı bir senaryo okutmak istiyorum. Sebebini en sonda yazacağım. Yerel seçimlerden önce hükûmetin birkaç şeyi farklı yaptığını düşünün, mesela emekli maaşlarında iyileştirme yapmış olsun. Hadi buyurun alternatif senaryomuza.

Eskiden yani bundan on yıl öncesine kadar belediye başkanlarının sağ kolu fen işleri müdürü olurdu. Artık bu değişti. Yeni sağ kol belediye başkanının basın danışmanı ya da sosyal medya danışmanı.

Size bu hafta beni çarpan, bölen ve toplayan bir olayı anlatacağım. Bu yazıyı ayaküstü okuyorsanız lütfen durun, rahat bir yere geçip oturun, telefonunuzu da sessize ya da uçak moduna alın.

Dün gece yine gazeteci abilerimizle ve kardeşlerimizle bir sahur programındaydım. Bir genç gazeteci kardeşim durdu durdu “Abi geçenlerde kulağını çınlattım” dedi. Malatya’ya gitmiş. Kalabalık bir toplulukla sohbet ederken konu açılmış. “Durun” demiş “Ömer Abinin bu konuda bir yazısı vardı onu açıp size okuyayım.” Hangi yazı diye sordum, direkt başlığını söyledi. İlk başta hatırlayamadım ama sonradan hatırladım. Başlığı da tam buydu “Orada olmayan adamlar”.

“Hangi çocuğunuzu daha çok seviyorsunuz?” desem şöyle bir bozulursunuz, “Öyle soru mu olur?” dersiniz.

8 Mart Dünya Kadınlar Günü’nü kutladık. Kadınları övdük, tüm çiçek isimlerini saydık, çiçekli kelebekli paylaşımlarımızı yaptık ve günü tamamladık.

Zor bir dönemden geçiyoruz. Özelliklerde büyük şehirlerde yaşamak oldukça zorlaştı. Küçük şehirler ya da merkezin dışındaki ilçeler, kasabalar ve köyler yaşamak için daha elverişli durumda.

Alanında çok meşhur, çok bilinen bir çocuk psikiyatrıyla tanışmıştık. Otizm konusunda insanların umut bağlayıp, seansına binlerce lira ödediği bir kişiydi. Harvard’da okumuş diye insanlar çok iyi olduğuna inanıyordu.

Sonda söyleyeceğimi baştan söyleyeyim. Hani fotoğraf paylaşırken çocuklarının yüzüne emoji koyan, yahut çocuklarını fotoğraflarda göstermeyen anne-babalar var ya, işte zaman onları haklı çıkaracak.