Şirin Berber

Büyüklerin kollandığını sağır sultan bile duydu. Ligin dibinde sadece İstanbul doğrandı. Göz göre göre attılar giyotinin altına. Diğerleri kulüp yapılarından sıkıntıya düştü.

Ligi bitirmişler. Hesabı önceden kesmişler, şampiyonun adı belli, diğerleri figuran rolünde. Ne sistem ne taktik antrenmanlar alın teri hepsi boşuna. Olay çizgilerin içinde bitmiyor ki..

Sonucu kestirmek kolay değil. İstanbul'un gücü yok fakat, G.Antep futbolunun da düzeni yok. Nerede ne yapacakları belli değil.

Kayseri sıkıntılı, Gençler rahat. Rahatlık rehavet getirirse, kaybeder Gençler.

Seneler oldu, bu kadar zayıf bir Trabzonspor izlemeyeli. Bir devre tüketti kendi yarı sahasında. Koca Trabzonspor, sadece savunma aksiyonlarında kalır mı? Hedefe oynayan takım bu derece rakibine bu derece mahkûm olur mu? Futbolculara sormalı. 3 gün önce bu şu G.Saray'ı bu sahada evire çevire yenmediniz mi?

Maç öncesi beklentim; kapanan Diyarbakır karşısında "zorlanır" Trabzon üzerineydi. Dar alanların top saklama ustası Fatih, etkili yerlere servis yapar, kendine pozisyon üretir... Buluştuğu topları, direk kaleye taşıma becerisi yüksek Gökdeniz fırsat yakalar, fauller alır... Szymkowiakasist yapar, şut atar... Birkaç güzel oyundan sonra uykuya dalan Yattara aslına döner ihtimali...

D.BAKIR-TRABZON Uçurumun kenarında Diyar. Yenildikçe sahip oldukları değerleri de kaybettiler. Stres ve baskı özgüveni zayıflattı. Gerçek futbolundan uzak Diyar...

Sarı-kırmızılı tribünler niye kızdı, çözemedim. Hakem Cem Papila'ya döktürdüler sonuna kadar. Halbuki sahanın en iyi takımı, hakem üçlüsüydü.

BEŞİKTAŞ - A.GÜCÜ Beğenmedim takımını Rıza hocam. Yetenekli futbolcular, çok da faydalı olmak istiyorlar fakat hareket birliği yok. Her biri ayrı telden saldırıyorlar sadece... Yılmaz hoca görevini şaşırdı. Babalık için orada değilsiniz efendim. Tokat değil, taktik vermeniz gerekiyor. Sayısal eşitlik ortamında üç fark olduğu gözlerden kaçıyor... Beraberlik iyi sonuç... (İlk maç: 4-1 Beşiktaş)

Kasabamdan sitem geldi. Saim kardeşim "ağır yazıyorsun" diyor. "Yokluklar içinden, yörenin gençleriyle lige yükselen Sebatspor'u düşürenlere haksızlık yapıyorsun" demeye getiriyor.

Gol atmanın bu kadar kolay olduğunu bu maçta gördüm. Kalenin önüne gelen, topu içeri atıyor. Atan mı usta, yiyen mi acemi, işte orası tartışılır. Koca ülke takımları bu derece güvensiz yerleşir mi?

Anlaşılan o ki; şampiyonluk potasından düştü Trabzonspor. Memleket ulemalarının övgü dolu sözleri arasında bir sezon daha hedeften uzak kaldılar. Kaç sene geçti aradan? Ayakları üzerinde duracaktı Trabzon. Yeniden yapılanmanın bilmem kaçıncı versiyonunu da sıfırla tamamladılar.

3- 5 - 2'yi değiştirmiş Rıza hoca. İki beki stoperlere yaklaştırmış, 5 - 3 - 2'ye çevirmiş sistemi. Dörtlü defans uygulayan Trabzon, Szymkowiak, Hüseyin, Lee'li orta sahanın önüne üçlü forveti koymuş... Sistem, taktik bir yere kadar. Neticeyi belirleyen futbolcu kalitesidir.

Bir pozisyon verdi, yakaladığı 3 fırsattan 1 golle devreyi önde kapattı. Çok takımın deneyip, kaybettiği şekilde oynadı Denizlispor. Yarı sahasına kapandı, üzerine çekti Fener'i.

DENİZLİ-F.BAHÇE Geçen sezon böyle bir maçı yarım saatte garantilemişti Fener. Ligin fırtına Horoz'u ötememişti bir kere. Şu aralar dengesi bozuk zaten.Hedefsiz kalmak yaramadı onlara.

Doğru söylüyor Şenol Güneş. Yarış adaletli geçmiyor. Kollanıyor rakipler. Üstelik Trabzon'un önüne engeller kuruluyor. Fakat bir sonuç alamazsın sayın hocam.

Lig kalitesinin üzerinde bir maç izledik. Trabzon'un reytingli futboluna G.Antepspor'un eşlik etmesi, seyri hoş bir mücadele çıkardı ortaya.

Şaban hocanın takımını dikkatle izliyorum. Çok teknik adamın elinde devre bitmeden düşecek bir futbolcu kadrosuyla, lige tutunuyorlar.

İyi demeye korkuyor insan. Üç güne çıkmıyor, nazara uğruyor güzel olan. Gözü olanın gözü çıksın. Premier Lig'den bordo-mavili bir takım düştü memlekete.

Samsun'a ne diyelim? İstikrarı yakalayamadı Sağlam hoca. Haftası haftasına uymuyor... Ayhan ve Ergün cezalı, yerleri dolar sanırım.