İçinden gol geçen bilet

"Bu gol bizi şampiyon yapacak..." .................. Bu atasözü kime ait?.. Bu söz atasözü nasıl oldu, bu sözün yüzü suyu hürmetine kimler köşeyi döndü? Kimler yıllar boyu medyanın dilinde mahsur, parasızlıktan mahzun kaldı?.. Siz az dünüşedurun, ben olayı ve anlatmak istediğimi anlatayım... Sene 1996... Hani, F.Bahçe'nin Trabzonspor'la kıran kırana, puan puana şampiyonluk kovaladığı günler... 27. hafta... Ligin son demleri... Heyecan dorukta... Anneler çocuk düşürüyor, insanlar hapşırıyor, Mart kapıdan baktırıp kazma kürek yaktırıyor, arap kızı camdan bakıyor... Kanarya, 65... Hamsi, 64'ü tutturmuş atbaşı gidiyor... G.Saray'la Beşiktaş'ın adı yok... Fener, Kadıköy'de sondan dördüncü sıradaki Altay önüne çıkacak... Büyük bir avantaj... Çünkü averaj düzeltecek... Üstelik Trabzon, 32 diş tekmili ısırmaya alışmış G.Birliği'yle oynayacak... Maç başlıyor... Dakika 1 gol 1... Altay önde... Durun sakin olun, ne var ki bunda, birazdan Fener'im öyle bir çökecek ki, İzmirli'nin tepesine, karabasan geldi sanacaklar... Ama yıllar değil, Altaylılar geçiyor ve pek de öyle paça vermiyor... Dakikalar 90'ı gösteriyor. Altay: 2 F.Bahçe:1... Maç gitti, şampiyonluk bitti... Artık saniyeler kala hiçbir, halt olmaz sanılıyor... Tam o anda bir Tayfun çıkıyor... Bir vuruyor pir vuruyor, 2- 2 oluyor... Ama beraberlik işe yaramıyor, Fener liderlikten düşüyor. İşte 90'da gelen o gol dönemin başkanı Ali Şen'i "büyük başkan" yapıyor... Ali Baba, imparator edasıyla şöyle unutulmaz bir söz sarfediyor; "Bu gol bizi şampiyon yapacak..." Ve bir sonraki hafta Fener, Trabzon'a gidiyor. Şampiyonluk için tek şansı var; galip gelebilmek... Ali Şen hafta boyu Tayfun'un golünü malzeme yapmaya devam ediyor; "O gol bizi şampiyon yapacak..." Ve doğruyu söylüyor, Fener, Trabzon'da inanılmazı gerçekleştirip tek puan farkla şampiyon oluyor... Ama hikâye bitmiyor... Bu sözler ülkeyi kasıp kavuruyor... Aşıkları bile!..  Binbir tane hayalleri vardır kızla çocuğun... Öylesine seviyorlardı ki birbirlerini, hani derler ya; ölümüne sevdaydı onlarınki... Çocuk babadan kalma zenginliğini tüketmiş... Kız ailesinin eline bakıyor... Ne verilirse onu giyer, onu içer onu yaşar... Oysa yaşamak istedikleri sadece birliktelikleri... Birgün, "Bu bilet beni zengin yapacak..." dedi çocuk... Bir yandan çayını yudumlarken diğer taraftan kızın, "Ne demek istiyorsun?" sorusunu bir an önce sormasını bekliyordu... Sorsundu ki, vereceği cevapla umutsuzluğa şöyle okkalı bir tokat yapıştırsındı... Sigaradan derin bir nefes çekerken beklediği soru da gecikmeden gelmişti; "Ne bileti?"... Piyango bileti almıştı çocuk... Ya çıkarsa diye... Çıkacak diye çok şartlanmıştı ya, heyecandan 4 gün geçmesine rağmen bakamamıştı çeyrek biletine... Sonra televizyonlardan izlediği kadarıyla şanslılar bir bir çıkınca ortaya kendisinin hava aldığını anlamıştı aslında. Yine de bir gazete aldı. Kırgın gönül ve kızgın gözlerle numaralara göz attı şöyle bir... Ve sonrasında bir yumruk indi masaya... "Evettt... İşte bu..." Çıkan koca bir amortiydi aslında... Peki nedendi bu UMUT?.. Kız, meraklı gözlerle sordu; "Amortiye bu kadar sevinilir mi?" Çocuk bir kere daha umuda uçmaya hazırlanıyordu. Amorti ise umudun yol parasıydı artık... Ve sert bir sesle gürledi; "Bu bilet beni şampiyon yapacak..." Kız hiçbir şey anlamamıştı doğrusu... Ve çocuğun da hiçbir şey anlatmaya niyeti yoktu... O duyguyu o inancı yakalamıştı yüreği... "Al bu bileti..." diye başladı söze... "Amortisiyle 1 tane çeyrek bilet al ve numarayı çekilişe kadar bana söyleme..." Kız geç de olsa farketmişti sevgilinin duygularını... Ve kim bilebilirdi ki, Tayfun'un uzatmaya götürdüğü son dakika golüyle çocuğa çıkan amortinin aynı manaya geldiğini. Ve çocuk artık zengindi... Ve bir gün fanatik G.Saraylı olarak bildiğimiz çocuk ne yaptı biliyor musunuz? Önce Fenerli oldu. Ardından Fener'e kongre üyesi. Sırf Ali Şen'e oy atmak yeni bir başkanlık kazandırmak ve belki de şükran duygularını iletmek için...