Türkiye oley!..

Şu Kosta Rika'yı gözüm bir yerlerden ısırıyor ya neyse... Adamların her şeyi ofsayt; atağa kalkmaları, defansları, tarzları... Attıkları ikinci gol bile... Benim için Almanya'daki hiç bir şey müthiş değildi. Ne muhteşem açılış, ne 17 dakika gelen üst üste goller, ne Klose ne de Wanchope. Çünkü orada "ben" yoktum. Çünkü orada bana ait ne bir ruh ne bir beden yoktu. Ay - yıldızımdan bile tek eser yoktu. İçim acıdı dün... İsviçre'ye kaybetmeyi bir kere daha hazmedemedim. Ne kadar da isterdim son Dünya üçüncüsünün Almanya'da olmasını. Sağdan Yıldıray'ın soldan Tuncay'ın bindirmelerini, Hakan Şükür'ün havada asılı kalırcasına kafa gollerini izlemesini isterdim bütün dünyanın... ..Ve yine Kosta Rika'ya takıldım. Bir yerden hatırlayacağım ama nereden? Almanya nerede oynarsa oynasın ezer geçerdi onları. Kendilerinden çok emindi Panzerler. Zaman zaman eskisi gibiydiler. Boğucu, öldürücü ve bıçkın!.. Tek kaleye çevirdiler işi ama o eski yıldızlarının becerisinde profesörleri yoktu. Ne Müllerleri ne Beckanbauerleri ne de Rummenigeleri yoktu. Yoklarla varlar arasında bir durumdalar. Haa... Kosta Rika diyordum değil mi, "kim?" diye... Hani Almanlar'ın ezip geçtiği dünkü Kosta Rika... Hani 2002'den zar zor geçtiğimiz Kosta Rika? Hani bizim dünya üçüncülüğüne giden yolda önümüzü açan Kosta Rika? Onlar yine orada peki biz neredeyiz? Eller Almanya'ya biz yine yaya! Türkiye oley!..