Zor dostum zor

Gülelim mi, ağlayalım mı bilemiyorum. Önceki gün Beşiktaş'ın Werder'e ezilmesi, dün de G,Saray'ın kıytırık kadrosuyla çıkan Feyenoord'a yenilmesi zaten umutsuzluk içindeki Türk futbolunu daha da karamsarlığa iterken ortaya çıkan WOW Stadı kalplerimize bir nebze su serpti. "WOW Stadı neyin nesi?" demeyin. İyi bir zemini, 7-8 bin kişiyi kucaklayan tribünleriyle "Wooaw" dedirtecek cinstendi. Kaldı ki, burası bu sene bin 200 takımı kucaklayan Antalya'daki statlardan sadece bir tanesi. Bu açıdan bakarsak Beşiktaş ve G.Saray yenilgileri hiç de önemli değil. Gelelim maça. G.Saray bal yapmayan arıyı oynadı ya da oynar gibi yapıp hiçbir şeyi oynamadı. Sarı-kırmızılılar ne kadar yedekleriyle boy gösterdiyse Feyenoord da o kadar yedek ağılıklıydı. İlk yarıdaki etkisizlikten etkilenen Gerets, ikinci yarıda arabayı rektifiyeye soktu. Yağ değişimi, egzos muayenesi, baskı balataydı derken, balans ayarı ancak son dakikalarda yapılabildi. Ama iş işten çoktan geçmişti. Bir ara Feyenoord kalesinin önünden ayrılmayan Cimbom yapması gerekenleri yapmayınca maçtan hüzünlü ayrıldı. Bu arada "Sonuca hangi G.Saraylı üzüldü?" derseniz. "Hiç biri" derim! Gönül ne final ister, ne Bremen. Gönül üçüncülük de olsa bir derbi istiyordu. O da dün gerçek oldu. Şimdi şüphesiz Efes Cup'taki üçüncülük maçı gerçek final olacak.