"Bir gün evlenirsem üzülür müsün?"

Hikmet Amca gözlüğünün üzerinden Sevgi'ye baktı. Kız âdeta televizyona kilitlenmişti. Gözlerini filmden ayırmadan; -Hikmet Amca, bir gün ben de âşık olup evlenirsem... Söz gelişi yani... Üzülür müsün? diye sordu. Hikmet Amca gülümseyerek başını salladı: -Sık sık ziyaretime gelirsen üzülmem. Sevgi seri halde çekirdek çitlemeye devam ederek söylendi: -Seni görmeden duramam ki... Özlerim... Merak ederim... Hikmet Amca, Sevgi'nin yüz ifadesini ve duygularını okumaya çalışırken, Sevgi aniden kahkaha atarak televizyonu gösterdi: -Gördün mü? Gördün mü hareketi? Süpersin kız Selma! -Selma mı? diye sordu Hikmet Amca. Ben yabancı film sanmıştım. -Yabancı tabii. Salma Hayek oynuyor. Ben Selma diyorum. Tanımadın mı kızı? -Ne bileyim kızım, yeni artistleri tanımam ben. Sophia Loren'i, Marilyn Monroe'yu sor bana! -Vay Marilyn ha? O da güzel kadınmış. Ama hızlı yaşayıp genç ölmüş. Sarışınlar hep öyle oluyor nedense. Etraflarında bir sürü erkek. Hiç sevmem öylelerini. Esmer ve duygusal olacak. Sadece bir kişiye bağlanacak... -Sen yeni işe başlayalı bir hayli değiştin. Nedir bu duygusallık? -E, boş kaldıkça okuyorum Hikmet Amca. Geliştiriyorum kendimi. Gazete, kitap... Bilgi yüklendikçe ağırlaşıyor insan. Ah, konuşmaya daldık sahneyi kaçırdık. Ne dedi, duydun mu? *** Sevgi gazete destelerini tezgâhın üstüne dizerken kalbi heyecandan küt küt çarpıyordu. Eğer tezi doğru ise, yakışıklı müşterisinin gelmesine dakikalar kalmıştı. Ama canını sıkan bir şey vardı, o da adamın ilgisizliği. Her gün gazetesini alıp hiç konuşmadan kaçar gibi uzaklaşıyordu. Beş dakika geç gitse ne olurdu sanki! Ne yapıp da onun dikkatini çekmeliydi? Bir süre düşündü, sonra adamın her gün aldığı gazete tomarını tezgâhın üstünden kaldırıp aşağıya koydu. En azından adam gazeteyi kendisi almayacak, istemek zorunda kalacaktı. "İyi fikir" diye düşünerek gülümsedi. > DEVAMI YARIN