Hanefi Söztutan

Üzerinde "Doğu Ekspresi" tabelası bulunan vagonun penceresine başını yaslamış olan Suna'nın yaşlı gözleri bir noktaya dalıp gitmişti. Trende bırakılmış bir magazin ekini okuyan Kerem başını kaldırıp Suna'ya baktı.

Hemşire, yatağından kalkmaya çalışan Suna'yı yatırarak; -Siz yatın, ben bir bakıp geleyim, dedi.

Kulaklarına kar suyu kaçırılmış olan gazeteciler, hastanenin önünde ambulansın gelmesini bekliyordu.

Suna yatağına oturmuş, bebek için alınan giysileri sevip okşuyordu. Gözü aynaya takılınca, karnının ne kadar büyümüş olduğunu gördü.

Oturdukları bankta Suna'nın düşüncelere daldığını gören Latife Hanım, ona şüphelerini unutturmak için konuyu değiştirdi.

Suna İstanbul'a geleli neredeyse iki ay olmuştu ama, korumalar eşliğinde hastaneye gidip gelmekten başka evin dışına çıkmamıştı. Sanki modern bir hapishanede yaşıyordu. Gündüz vakti balkona çıkması bile yasaktı. Ne zaman çıkmak istese, "hanımefendi kızar" ikazıyla karşılaşıyordu. Halbuki dışarıdaki hayatı, İstanbul'u öyle merak ediyordu ki.

Bahçedeki davetliler, Selim Beyin nasıl bir açıklama yapacağını sabırsızlıkla bekliyordu. - Bugün burada sevinçli bir haberi siz değerli dostlarımızla paylaşmak istedik. Yakında Hazar ailesi biraz daha büyüyecek. Çünkü sevgili eşimin hamile olduğunu öğrenmiş bulunuyoruz...

Türkü mırıldanarak salona giren Suna, müzik setinin düğmesine dokunarak açtı. Radyoda mırıldandığı türkü çalmaktaydı. Şaşırdı, neşelendi. Erzurum çarşı pazar İçinde bir kız gezer

Bir hafta sonra yine bir gece vaktiydi. Aras köyü davul zurna ve halay sesleriyle inlerken, Dudu'nun gelinlikle oturduğu odanın kapısı açıldı ve köylü gençlerin yumruklarından kaçan Kerem içeri girerek kapıyı kilitledi.

Kerem, artık zengin bir adam olmanın verdiği rahatlık ve güvenle, karşısında dikilen hizmetçiye emretti: -Bana biraz meyve getir kızım. Karışık olsun. -Tabii efendim.

Latife Hanım özel bir hastanenin başhekimlik odasında, Doktor Metin Beyle çok özel bir görüşme yapıyordu.

Kerem salondaki koltuğa yayılarak oturmuş, elindeki kumanda ile televizyon kanallarına zap yapıyor, bulunduğu lüks ortamın tadını çıkarmaya çalışıyordu. Saçları taranmış ve yeni bir gecelik giymiş olan Suna merdivenlerden salona inerek babasına yaklaştı: -Baba?

Latife Hanım, boş limonata bardaklarını toplayan hizmetçiye talimat verdi: -Kızım hanımefendiye odasını gösterin. Duş alıp istirahat etsin. Beyefendiye de. -Baş üstüne. Leyla heyecanla yerinden kalkarak;

Leyla bebeğinin anne karnında iken bile en iyi şartlarda gelişip büyümesini istiyordu. Onun sağlığı için hiçbir riski göze alamıyordu. Bu yüzden en küçük detaylarla dahi ilgileniyordu.

Nehrin yakınında, etrafı çevrili bahçenin içindeki büyük ağacın altı o gün çok şenlikliydi. Kerem ve genç şoför mangal yapıyor, Suna ağaç altındaki kilimin üstüne sofra kuruyor, Latife Hanım ise telefonla konuşarak geziniyordu.

Latife Hanım, Suna'nın sağlıklı bir bebek doğuracak özelliklere sahip olup olmadığını anlamak istiyordu.

Latife Hanım duyduklarına inanamamıştı. Nihayet hayalini kurduğu toruna kavuşacak gibiydi. Üstelik şartlar düşündüğünden daha iyi görünüyordu. Bir dakikayı bile boşa harcamak istemiyordu. Kerem'e doğru eğilerek; -Yaklaş hele dayı oğlu, dedi.

Lüks otomobilin etrafı çocuklarla çevrilmişti. Güneş gözlüklü genç şoför, elindeki bezle arabanın sağını solunu silmekle meşguldü.

Latife hanım, Horasan'a bağlı birkaç köyü dolaşarak evlere misafir oldu. Kimin öksüz bebeği var, kim kaç aylık hamile, kimseye belli etmeden araştırdı.

Ertesi sabah Latife Hanım kahvaltıya indiğinde, gelini dalgın bir halde masada oturuyordu. -Neyin var kızım? -Günaydın anne. Yok bir şey. -Akşamki mevzu mu?