Kalbinde bir mayın gibi patladı!

Lamia bu akşam kendisini daha iyi hissediyordu. Samira'nın mutluluğu ona da güç vermişti âdeta. Uzun bir aradan sonra bütün aile fertleri bir arada, aynı sofradaydı. Samira biri kucağında, biri yanında oturan küçüklerin karnını doyururken, Zahit ise mevzuya nasıl gireceğini hesaplıyordu. -Artık daha zengin sofralar kurabiliriz, diye başladı söze. Samira ile annesi bakıştı. Zahit'e dönen Lamia; -Hayırdır? diye sordu merakla. -Hayır ki ne hayır, diye devam etti Zahit. Başımıza devlet kuşu kondu. Size güzel haberlerim var. Anne, kız tekrar bakıştılar. Zahit'in hayır dediğinden pek hayır zuhur etmeyeceğini düşünüyorlardı. Ağzındaki lokmayı güçlükle yutan Lamia tekrar sordu: -Nedir güzel haber Zahit? Zahit nihayet ağzındaki baklayı çıkardı: -Samira'ya hayırlı bir kısmet çıktı. Bu cümle Samira'nın kalbinde âdeta bir mayın gibi patladı. Beyninin derinliklerinde tekrar tekrar yankılandı. Gözlerinin karardığını, canının çekildiğini hissediyordu. Bu anın bir kâbus olmasını diledi. Fakat kâbus değildi. Annesi sordu: -Kimmiş o hayırlı kısmet? -Şakir Ağa, dedi Zahit. Samira şok üstüne şok yaşıyordu. -Oğluna mı? diye sordu Lamia. -Hayır, dedi Zahit. Kendine! Samira isyan edercesine ayağa kalktı: -Hayır! Zahit, ters ters baktığı üvey kızını azarladı: -Sen sus! Sana söz düşmez! -Sözkonusu olan benim hayatım, diye bağırdı Samira. Elbette düşer! Lamia alttan almaya çalıştı: -Zahit yapma, o daha çocuk. Şakir Ağa evli barklı adam, yakışır mı? -Rahat edecek, el üstünde tutacaklar kızını. Bu fırsat kaçırılır mı? Lamia, kocasının kararlı olduğunu görünce her şeyi göze alarak diretti: -Körpecik yavrumu ölürüm de o kaba adamın koynuna vermem! İyice gerilmiş olan Zahit, kadının bu sözü üzerine elinin tersiyle ani bir tokat indirdi yüzüne. -Ağzını topla! Kadıncağız tokatın şiddetiyle yere devrilmişti. Samira çığlık atarak annesinin üzerine kapandı: -Anne! Anneciğim!.. Dönüp ağlayarak Zahit'e haykırdı: -Ne vuruyorsun anneme ya?! O zaten hasta!.. Zahit de ürkmüştü. Oturduğu yerden kalkıp parmağını sallayarak tehditvari konuştu: -Bu işten dönüş yok! İtiraz edeni gebertirim bilmiş olun! Ben parayı aldım bile, sen artık onunsun! Samira ağlayarak haykırdı: -Hayır! Asla! Kendimi öldürürüm! Kendimi öldürürüm!.. >DEVAMI YARIN