Büyükelçi Necdet Özmen

Yüreği vatan ve insan sevgisi ile dolu, seçkin bir diplomatımızdı. Ömrü boyunca; ne okul çağlarında ne de meslek hayatında kimseleri ne incitmiş, ne darıltmıştı. İnançlı bir insandı. Genç yaşında Suudi Arabistan'da görevli bulunduğu sırada hac farizasını ifa etmeyi ihmal etmemişti. Daha sonraları aynı ülkede bu sefer büyükelçi olarak bulunduğu dönem içinde devlet ve hükümet erkanına refakat sureti ile bu görevini birkaç defa daha tekrarlamış, Suudi Kralı ve ailesi ile yakın ilişkiler kurabilmişti. Bu dostluk ilişkilerini son günlerine kadar devam ettirmesini bilmişti. Başarılı bir diplomat olarak ülkesini temsil görevini dünyanın pek çok yerinde başarı ile yerine getirdi. Çok uzaklarda Güney Amerika'da Saniyago de Chili'de büyükelçilik yaptı. Bu ülkenin Cumhurbaşkanı ünlü ALLENDE-General Pinochet çekişmesi ve onu izleyen iç savaş dönemlerinde orada Türkiye Büyükelçisi idi. Yapısı itibarı ile de güçlü kuvvetli bir adamdı. Bir sağlık teşhisi için asker dostlarının delaleti ile gidebildiği hastahanede, yanında eşi ile beraber çayını içerken birden başı yana düşerek bu fani hayata veda edivermişti. Ağaçlar ayakta ölürmüş... Sanki kocaman yaşlı bir çınar gibi Necdet de ayakta ölmüştü. Daha birkaç dakika evvel telefonda konuşmuş, Galatasaray'ın Almanya galibiyetinin sevincini paylaşmıştık. Kalbi güzelmiş bu sevgisini de beraber götürdü... *** Büyükelçi merhum Necdet Özmen benim hayatta en eski arkadaşım, dostumdu. Biz hariciyede sevgili Büyükelçi Haluk Kura ile beraber üç yakın arkadaştık. Galatasaray Lisesi'ni aynı gün birlikte bitirmiş, aday sayısı binleri geçen mülkiye sınavlarına umutsuz girmiş, ama üçümüz de kazananlar listesinin ilk on sırasına yerleşivermiştik. Mülkiyeden aynı gün mezun olduk. Hariciye sınavından sonra aynı gün 1 Eylül 1940'ta aday diplomat olarak göreve başladık. Diplomasi her birimizi dünyanın bir köşesinden öbürüne fırlattı... Ama biz üçümüz bu üçlü beraberliğimizi hep devam ettirdik, birbirimizden hiç kopmadık. Emeklilik günlerimizde beraber olduk. Sevgili Haluk Kura Ankara'da kalmayı tercih etti. Rahmetli Necdet ile ben İstanbul'un Anadolu yakasında mekan tuttuk. Ama hep beraber olduk. Necdet ile emeklilik günlerimiz daha yakın geçti. Atatürk döneminden beri var olan ve eşi başbakan, bakan, genelkurmay başkanları, kuvvet komutanları, büyükelçiler, akademisyenler ve fikir adamlarını iki haftada bir toplayan ünlü "Encümeni Daniş"de beraberdik. Yine sivil ve askeri seçkin kişilerin oluşturduğu "Eski Dostlar" fikir topluluğuna da birlikte devam ederdik!.. *** Rahmetli Necdet Özmen'in vefatı kendisini tanıyanların hepsini çok üzdü. Ama ailesinin kederi elbette ki daha başka olmalı idi. Çok sevdiği oğlu Süleyman Özmen Amerika'da uluslararası büyük bir petrol teknoloji şirketinin genel müdürüdür. Babasının vefatını görevle gittiği Çin'de öğrenmiş. Dünyanın çeşitli yerlerindeki ailesini toplayıp babasının cenazesine yetişebildi. Sevgili Necdet'e Yüce Allah'tan gani gani rahmet diliyorum. Mekanı Cennet olsun! Sevgili eşine, oğluna, torunlarına, baş sağlığı diliyorum. Dışişleri Bakanlığı'na taziyelerimi sunuyorum.