“Zeynep’in gitmesi ailesini çok kızdırır bir türlü içlerine sindiremezler fırsat gözlerler...”
Zeynep halamın çile dolu hatırasına devam ediyorum...
Kavgada Bekir ve ailesi “biz sana kızımızı emanet ettik neden sahip çıkmadın?” derken Hanım teyzenin kocası oğulları gelir, annesini ve eşini savunmaya başlar. Bu çıkan kavgada Hanım Abla da hamile hâliyle bir iki tekme yer. Millet araya girer ayırır herkes evine gider.
Bekir öfkeyle, “beni dinlemeyen beni çiğneyip giden Zeynep diye bir kızım artık yok, onun ayağı bir daha bu eşikten içeri girmeyecek!” der.
Bir hafta sonra da Hanım Abla o yediği tekme darbelerden mi, üzüntüden mi bilinmez, çocuğunu düşürür, yani düşük yapar.
Bekir ve ailesi Hanım Abla'nın çocuk düşürmesine üzülürler, “Ah Zeynep sen başımıza ne belalar açtın” diye söylenip dururlar. Bir akşam Bekir ve ailesi bir kuzu alıp Hanım Abla'nın evine gider özür dilerler, kuzuyu kesmek için verirler, barışırlar.
Yörenin şairlerinden, rahmetlik Hacı İbrahim Ejder "Ömür" isimli şiirinde şöyle der:
“Kimisi sefada kimisi gamda/Bitirir ömrünü yer yavaş yavaş/Kimisi çadırda kimisi handa/Dalmış oturuyor gör yavaş yavaş./Kimisi çul giymiş kimisi ipek,/Kimi devlet ister kimisi bebek/Ömür çuvalında bitiyor kepek/Hey eski günlerim der yavaş yavaş.”
Dünya hâli böyle, birileri için çok kıymetli olan diğeri için hiçbir kıymet ifade etmez. Arapça bir söz var; “Amenna bil kaderi, emine bil kederi” (Kadere iman eden kederden emin olur.)
Hanım Abla ailesiyle Bekir’in aileleri barışırlar.
Zeynep’in gitmesi ailesini çok kızdırmıştır, bir türlü içlerine sindiremezler. Her an Zeynep’i geri getirme hesaplarını yapar, fırsat gözlerler. Amma Allah’ın işlerine akıl sır ermez. Zeynep’in akrabalarından Mevlit adında kara yağız bir delikanlı vardır. Mevlit köyün aşağı mahallesinde oturan Meryem adlı kıza âşık olur. Meryem’in babasıgil hem zengin hem de büyük bir aşiretin reisi konumunda. Mevlit'e kızlarını kesinlikle vermezler böyle bir ihtimal ve imkânı da yoktur.
Mevlit ve Meryem birbirilerine deliler gibi âşık, Mevlit bütün olumsuzlukları göze alarak Meryem’i kaçırır ve ortalık karışır aile kendi derdine düşer, Zeynep’i bu arada unuturlar...
Zeynep hiç evlenmedi. İki yetimine gül gibi baktı. Halk tarafında çok sevilen saygı gören bir kadın oldu. Babasının ölümünden sonra köye gelebildi.
Orhan Yavuz Ejder/Akhisar-Manisa
Ünal Bolat'ın önceki yazıları...
