Yurt dışında üniversite hayalim

“Orada çok sayıda üniversitede teoloji üzerine ciddi çalışmalar olduğunu okumuştum...”

 

 

 

Anlatacaklarım 1998 yılına ait. Olayların geçtiği yer Bartın vilayeti. 1998 yılında daha önce bazı başarılı imtihanlar sonrasına istinaden müfettişlik imtihanına girmeye karar verdim. Öncelikle eğitim fakültelerinin eğitim yöneticiliği bölümlerini bitirmek ve mülakatlarda başarılı olmak gerekiyordu. Eğitim yöneticiliği bölümlerine girmek ÖSYM imtihanları ile oluyordu. Bu benim için biraz daha zordu. Eşim, o zaman dört çocuğumun mesuliyeti de üzerimdeydi. Yine de niyetlenip üniversite imtihanına müracaat ettim. İki aşamalı imtihanın birincisine girdim. Daha sonuçlar açıklanmadan eğitim fakültelerinin eğitim yöneticiliği bölümlerinin kapandığına dair bilgiler internete düştü. Gerekçe de mezun sayısının çok olduğu ve bunların istihdam edilemediği idi.

 

İkinci imtihan öncesi, içimden geçen yurt dışında okumaktı. Bunun çok sayıda sebepleri vardı. O zamanlar yurt dışında okuyan sayısı çok azdı. Herkes de gitmek istemiyordu. Benim için de para konusu ve ailemin olması beni düşündürüyordu. Her problemin çözümü vardır. Buradan hareketle yurt dışı üniversitelerini inceledim. Problemin çözümü zihnimde bulunmuştu. Burs ve bir yerden para geleceği bilgisi içime doğmuştu. Gerekirse hem çalışır hem de okurdum.

 

Para geleceği bilgisi günlerce içimi kemirdi âdeta. İşin en kolay çözümü şöyle idi. Kıbrıs’tan bir okul tercih edip buradan ABD’ye gitmem doğru olacaktı. Kıbrıs üniversiteleri ABD’ye gönderme vaadinde bulunuyorlardı. Yaptığım incelemeler sonucunda Doğu Akdeniz Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünü tercih ettim. Üniversite, ikinci sınıfın sonunda ABD’ye göndermeyi vadediyordu. Niçin ABD’ye gitmek istiyordum? Rusya ve ABD başta çok sayıda ülke dinî konulara ağırlık veriyordu. ABD’de çok sayıda üniversitede teoloji üzerine çalışmaları okudum ve anlatımları dinledim. Bunlar ve bilgi dağarcığımdaki başka çalışmalar ABD’de okuma isteğimi aşırı artırmıştı.

 

Doğu Akdeniz Üniversitesi’ni kazandığım günlerde çok sevinmiştim. Kayıt için ilgili dokümanlar da gelmişti. Kayıt hazırlığı ve başka işlerim için köyden Bartın’a gittim. Evim Bartın’a 17 km... Arabamı park edip pazar yerinin bitişiğinde düzenleme çalışmalarının yapıldığı alana gittim. O da neydi öyle? İğne atsan yere düşmez bir kalabalık vardı. DEVAMI YARIN

 

 

 

Ünal Bolat'ın önceki yazıları...