Aşkın yaşı mı olur?

Duyguların yaşı var mı bilmiyorum? Bence her duygunun yaşı yoktur ama bir tanesi istisna. O da aşktır. Âşık olmak Anadolu tabiri ile sevdalanmak ergenlik çağına girmekle başlar ve 20’li yaşların sonuna doğru biter. Bu yaştan sonra artık insanların gözü aşkı sevdayı görmez. Daha çok ihtiyaçlara yönelir. İnsanların kişilik özelliklerinin tam olarak oturduğu yaşlardır bu yaşlar. 20’li yaşların sonu 30’lu yaşların başı artık insanlar hayatı paylaşacağı ve yıllarca sürecek bir ev arkadaşı arar gibi bakar evliliğe...

 

Ergenlik döneminde ise duygu yoğunluğundan dolayı hiç olmadık kişilere âşık olabiliriz. Hatta bazen başarılı bile oluruz. Ama yıllar sonra o günleri düşündüğümüzde şaşırırız yaptıklarımıza ve düşündüklerimize. Âşık olmak sadece ergenlik dönemi başlamaz. Çocukluk döneminde bile olabilir. O dönemin popüler sanatçıları, okuldaki öğretmeni gibi kişilere hayranlık duyabilir. Bu hayranlığın altında yine o zamanki aklı ile adını koyamadığı aşk duygusu vardır. Ben daha ilkokuldayken bir sınıf arkadaşım vardı. O sene bizi ülke olarak Eurovision şarkı yarışmasında temsil eden sanatçıya âşık olduğunu her zaman onu düşündüğünü söylemişti. Bu duruma çok şaşırmıştım ‘nasıl böyle bir şey düşünür?’ diye...

 

Bazen de etrafımızda çok görüyoruz yaşı kemale ermiş ya boşanmış ya da eşi ölmüş insanların yeniden evlendiklerini. Bu insanlarda ise evlilik daha çok yıllardır alıştıkları düzeni devam ettirme hevesi ön plandadır. Yıllarca bir yastığa baş koyduğu eşini kaybedince veya ayrılınca onun yerini tutacak başka birisini bulmaktır asıl hedef. Buradan da anlaşılıyor ki diğer duygular aynı şekilde yaşandığı hâlde aşk her yaşta farklı yerlere evriliyor.

 

     Abdullah Karakoç

 

 

ŞİİR

 

 

     Şehitlere türkü

 

Tek gayedir, bayrak namus vatan,

 

Can verir bu uğurda binlerce kefensiz yatan.

 

Yüceltmek için vatanı, kan döker hudutta yiğitler,

 

Namludan çıkan kurşun gibi nice gençler eriyip gider.

 

 

 

Küffara geçit vermemek için gençliğinin baharında

 

Tanıştın, topla silahla hiç düşünmeden vatan yolunda.

 

Her nefesin bir anında söylüyordu vatan sağ olsun,

 

Yiğidim, rahat uyu cennet mekânında.

 

 

 

Denizlerin tek hâkimi, Barbaros Hayrettin Paşa,

 

Leventleriyle beraber Akdeniz kıyılarında,

 

Göğüs gerdi küffara savaştı kılıçla kalkanla,

 

Denizlerin mutlak hâkimi Barbaros Hayrettin Paşa.

 

 

 

Boğazların kahramanı Seyit Onbaşı,

 

Küffara geçit vermedi aştı dağları taşı,

 

Duruyordu koca mermi kaldıramıyorlardı asla,

 

Kavradı Seyit, mermiyi kaldırdı kan kusa kusa...

 

 

 

Bayrağı bayrak yaptı şehitlerin kanları,

 

İşte budur uğrunda can verenlerin mirası,

 

İşlendi damla damla bayrağa şehitlerin kanları,

 

Yaşasın! Var olsun vatan evlatları...

 

 

 

Dökülen senin kanın, hakkın ödenmez,

 

Şanlı suretin hayal edilmez.

 

Minnettar sana bu vatan ey şehit, ey kahraman...

 

Mirasın bize emanet gönüllerde kaybolmayan...

 

Baki Baydur-11/B

 

 

BİTKİLERİN DİLİ

 

 

PATATES: Marmara ve Karadeniz bölgeleri başta olmak üzere, bütün Türkiye’de yetiştirilir. Bitkinin toprak altında kalan yumruları “patates” olarak bilinir. Bu yumrular nişasta bakımından zengin olduğundan önemli bir besin maddesidir. Patates, yumrularından yetiştirilir. Ekimi, iklime göre mart veya nisanda yapılır. Hemen her toprakta yetişmekle beraber, derin sürülmüş gübreli topraklar idealdir. Patates, dış kabuk rengine göre sarı ile kırmızı, etine göre beyaz ve sarı olarak ayrılır. Sarı patates makbuldür. Memleketimizde Adapazarı’nın patatesi meşhurdur. Bunun yanında Niğde, Kayseri ve Ege bölgesinde çok yetiştirilmektedir. Yıllık ortalama 2.500.000 ton patates elde edilmekteydi. Patates, topraktan çıkarıldıktan sonra, toprak silolarda veya serin mahzenlerde saklanır. Patateste nişastadan başka belli bir oranda protein de vardır. Nişasta %20, protein %2, besin değeri 95 kaloridir. Bundan dolayı patates, buğdayın az yetiştiği Avrupa memleketlerinde ekmek yerini tutan önemli bir besin maddesidir.