İstemek meselesi

Bilindiği üzere İslamiyet’te bilmemek özür değildir. Yani İslamiyet bilgilerini bilenlerle bilmeyenlerin mükellefiyet açısından bir farkları yoktur. Bu bilgileri bilenler de bilmeyenler de fiillerinden mesuldür. Tıpkı dışarıdaki kanunlar gibi. Mesela bir kimseye yaptığı hırsızlıktan dolayı ceza verilmek istendiğinde bu kişi "ama ben hırsızlığın suç olduğunu bilmiyordum" diyemez. Bu kimseye yine ceza verilir. Binaenaleyh İslam dininde "ben günah olan işleri bilmediğim için onlardan sakınamıyorum" veya "bilmediğim için dinin emirlerini yapamıyorum. Eğer bilseydim yapardım" gibi sözler haksız sözlerdir.

 

Peki bu niye böyle? Neticede kişi bilmiyor ve buna bağlı olarak kişiden bilmediği bir şey istenmiş oluyor. Düz mantıkla bakıldığında kişiden talep edilen şey hiç de makul görünmüyor. İşte tam da bu noktada bilmemenin sebebine bakmak gerekecek. Bilmemenin sebebi direkt olarak insanın iradesiyle alakalıdır. Kişi bilmiyor, çünkü herhangi bir mâni olmaksızın bilmeyi istememiş. İslam âlimlerinin sözlerini ve yazılarını merak etmemiş. Belki de kulak asmamış. Eğer isteseydi öğrenebilirdi. İşte kişi, bu iradeyi koymama neticesindeki cehaletinden ötürü kötüleniyor ve bu hâl bir mazeret kabul edilmiyor. Kültürümüzde bununla ilgili çok güzel bir atasözü vardır: "Bilmemek ayıp değil, öğrenmemek ayıp." Atasözü laf kalabalığının önüne geçercesine meseleyi kısa ve net bir şekilde anlatmıştır. Yani kişi bilmediği için değil öğrenmediği için ayıplanıyor.

 

Çünkü İslamiyet’i bilgileri kolaydır ve ortadadır. Gizli ve saklı hiç değildir. Hatta bazen kişinin çabası aranmaksızın bu bilgiler ona bir şekilde ulaştırılır. İsterse bu kişi en ücra coğrafyalarda hayat sürsün. Bu kişi Ehl-i sünnet âlimlerini keşfetse bile onlara itibar etmeyebilir. Çünkü ihtimaldir ki nefsi başka bir şey arzulamaktadır. Neticede herkes istediğini seçer.

 

     Özcan Emir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ŞİİR

 

 

     Nasıl arz ederiz?

 

 

Acı veriyor kalbimle buğzetmek

 

Haykırıyorum dilimle

 

Anlatmaya çalışıyorum mühürlü kalplere

 

Elimi uzatamamak kahrediyor

 

Dudak bükenleri görüyorum

 

Eli kolu kopanlara acımadan

 

Ürperti kaplıyor bedenimi

 

Dilim dilim doğruyorlar her zerremi.

 

Neden diyorum neden bu vurdumduymazlık

 

Kundaktaki onun yavrusu olmadığı için mi

 

Başı gövdesinden ayrılan

 

Onun kardeşi olmadığı için mi?

 

Yoksa gülerek öldürülen

 

Onun anası olmadığı için mi?

 

Zaten yok edildi özümüz kökümüz

 

Bu kadar mı dilsiziz sağırız körüz?

 

İnanıyoruz ki böyle ölürsek

 

Hepimiz şehidiz

 

Yarın emr-i Hak vaki olunca

 

Rabbime nasıl arz ederiz?

 

 

 

     Erdinç Kaya

 

 

 

 

 

 

Din büyüklerimiz buyurdular ki: "Bir mübarek zat buyurmuş ki; siz hakiki bir Müslüman olun, lâyıkıyla ibadet yapın, Allaha teslim olun, isterse dünya saltanatı içinde yaşayın, hiç mahzuru yok. İş, sıdk-ı sadakatle, kendisini İslamiyet’e intibak ettirmektir. Çünkü cenab-ı Hak bu kullarını daha yaratırken hasta yarattı. Bu hastalığın tedavisi şarttır. Bunun doktoru, büyüklerin ruhudur. Evet onlar vefat ettiler, ama ruhları bizden ayrı değil efendim... Biraz da tabii korkmak lazım, çünkü; onlar vefat etmekle bizi bırakmazlar, bizden ayrılmazlar. Ruhları her zaman bizlerle beraberdir...

 

Peki, nasıl istifade edeceğiz? Mutlaka hatırlayarak, anarak, onlara Fatiha okuyarak. Yoksa sadece bakar geçerler; ama istifade edemeyiz. Bulut gelir geçer, o bulutun yağmur vermesi için, bir irtibat kurmak lazımdır. O irtibat da ya bir Fatiha okuyarak ya kitap okuyarak ya kabirlerine giderek olur. O bağlantı sebebiyle, onlar zaten vermeye hazırdır."

 

 

 

Yetenekli Kalemler'de önceki yazılar...