Senden ayrı düşen baht-ı karadır
Gör ki Kadir Mevla’m neler yaratır
Bu yazıyı güzel bir Rize sabahında, şelale ve deniz manzarasının bir araya geldiği büyüleyici bir atmosferde yazıyorum. Hani yazar, yazmasam ölecektim, diyor ya; işte beni de yazmaya mecbur eden tam da bu ruh hâlidir.
Sonbahar havaları kendini iyiden iyiye hissettirmeye başladı. Kış çerisi cephane biriktirmekle meşgul, hücuma geçmek için hazırlıklara koyuldu. Yaz melikesi bu baskılar karşısında daha ne kadar dayanabilir bilemiyorum. Ya teslim olacak, yerin altına çekilip müdafaa hazırlıklarına başlayacak, ya da vuruşa vuruşa geri çekilecek. Şimdilik bekleyip görmekten başka çaremiz yok. Baharda tabiata nefes olan meltem, yerini çiçeklerin soluğunu kesen sert rüzgârlara bıraktı. Ağaçların yüzü endişeden sararmaya başladı. Yapraklar, huzurun ve sükunun son demlerini sürmekte. Sırası gelenler bir bir dalından düşmekte, kendilerini âdeta bir semazen gibi döne döne ebedî istirahatgâhı olan toprağın kollarına bırakmakta. “Döndükçe etekler yelpazelenmekte / Döndükçe gönülde aşk tazelenmekte.”
Hani şair “Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer” der ya, kim bilir Rize’yi görseydi nasıl efsunlu mısralar terennüm edecektik şimdi. Zira burada her adımda başka bir âlem, her bakışta yeni bir hazine karşılar sizi.
Şelaleler ile dalgalar karşı beri türkü atışması yapar gibi duygu tellerini titretirken, denizde martılar, çaylıklarda çeşit çeşit kuşlar âdeta tempo tutuyor. Rize’de dört mevsim tabiatın binbir renkli güzelliklerini görmek ve yaşamak için, şehirden çıkmanıza gerek yok. Yapmanız gereken tek şey, yüzünüzü engin maviliklere ve yeşil yamaçlara dönmek olacak. Denizde dalgaların sizinle kucaklaşmak için birbirlerini ezdiğini, deli çayların size kavuşmak için kendini uçurumlardan nasıl attığını hayretle seyredeceksiniz. Şehirden çıkıp yüzünüzü tabiata döndüğünüz anda cenneti tam karşınızda bulacaksınız. Dünyada cennetin bir misalini görmek istiyorsanız, Karadeniz’in bu incisini kış bastırmadan görmenizi tavsiye ederiz. İlginçtir burada doyumsuz mavilikleri, çılgın dalgaları ve insanın aklını başından alan yeşilin binbir tonunu ve sonbaharın huzur ve hüznünü bir arada doya doya temaşa etmek için uzaklara gitmeye ihtiyaç duymuyorsunuz. Bir yanda engin mavilikler, öte yanda tabiatın çeşit çeşit renkleri ve çağlayanlar aklınızı almak için âdeta birbirleriyle yarışıyor.
Rize’nin insanı da doğası gibi nevi şahsına münhasırdır. Şehrin sokaklarında yüksek sesle ve içten konuşan insanları görünce, bambaşka bir diyarda olduğunuzu hemen anlıyorsunuz. Bir konak yürüdüğünüz anda ise, kendinizi cennetin eşiğinde buluyorsunuz. Burada bütün güzellikler gözünüzün önünde, âdeta ayağınızın altında duruyor.
İdris İspiroğlu
Tek sana
Kalbim kanatlandı sana uçtu,
Yanında umut aşk ve ruhumla,
Kabul eder misin? Bir umut
Umutla ben ruhum karanlık.
Yanında olarak yaşama umudu,
Nefesin vesilesi sen yine sen.
Aslında ben öldü hep sen,
Tek istediğim sen. Ya sen.
“Ama”, “lakin” olmaz aşkla bekliyorum.
Kapında umut ile kalbim zaten sende
Tek istediğim kabinde bir ufak bir yer
Ne desin güneşim abı hayatım.
Lütfü Yarar