Takvimden usulca koptu yapraklar

Bir yıl daha geride kaldı... Zaman geçtikçe insan daha iyi anlıyor "zamanın kıymetini." Biliyor ki geçip giden ne varsa yerine bir daha gelmeyecek. Ne, zaman geri gelecek ne giden sevdikleri geri gelecek; ne de giden gençliği... Sonra aynaya bakacak. O tanıdık simanın yerine başka bir suret görecek... Bembeyaz saçları, kırışmaya başlayan çehresini görünce içine bir hüzün çökecek...

 

Nasıl geçti o yıllar? Nasıl da haberi olmadı. Takvimden usulca koptu yapraklar... Yelkovan durmadan haykırdı zamanın acımasızlığını. Ama işte insanoğlu fâniliğin çığlığını duymamak için kulaklarını gaflet pamuğu ile tıkadı. Şimdi aynaya bakarken düşündü bunları... Yıllar geçti, günler ayağının altından aktı gitti işte. Ellerine baktı. Bir sürü günah kiri, yediği çiğ etlerin kanları elindeydi işte... Gıybet değil miydi, kardeşinin etini çiğ çiğ yemek. İşte elleri bir cinayetin failiydi. En sevdiğini dişleriyle öldürmüştü. Onun itibarını, kimliğini arkasından attığı bıçaklarla bitirmişti.

 

Ne zalimdi insanoğlu... Kendi kusurunu günah yorganıyla örter, en yakınlarını günah çukuruna atardı. Hem de hiç vicdan azabı çekmeden. Üstünde birçok etiket varken onları görmez, en adi etiketi insanların üstüne yapıştırırdı. Hem de onlar hakkında hiçbir fikir sahibi olmadan. Dışına bakarak yargılardı. Sonra da utanmadan insanlardan kendine anlayış beklerdi... Kendinin yapamadığı "insanlığı" başkalarından bekleyenden daha ikiyüzlü kimdir?

 

Zaman demiştik di mi? Konu nereden nereye geldi... İşte zamanı gelince o kazdığın gıybet çukuruna kafa üstü kendin düşeceksin. İşte o zaman iş işten geçmiş olacak ve yelkovanla akrep birbirini kovalamayı bırakmış olacak. O yüzden sen zamanını iyi değerlendir, gıybet çukuruna yuvarlanma. Daima hakkı terennüm etsin dilin. Kalbin hakikatler ile meşgul olsun... Ve ellerin doğru kitabı tutsun... İşte o zaman, zamanın hakkını verenlerden olursun...

 

     Amine Kübra Salar

 

 

 

 

 

ŞİİR

 

 

     Bulamıyorum

 

 

Yüce dağlar başı karlı dumanlı

 

Ruh hâlim hüzünlü gamlı efkârlı

 

Beni anlayacak dost arıyorum

 

Arıyorum heyhat bulamıyorum.

 

 

 

Beni anlayacak hâlim bilecek

 

Yüzünü asmayıp daim gülecek

 

Kahrımı çekecek dost arıyorum

 

Arıyorum heyhat bulamıyorum.

 

 

 

Benimle yolcu yola gidecek

 

Bağa gülistana güle gidecek

 

Nereye gidersem bile gidecek

 

Arıyorum heyhat bulamıyorum.

 

 

 

Karanlık dünyama ışık olacak

 

Ağzıma tat veren kaşık olacak

 

Beni candan sevip âşık olacak

 

Arıyorum heyhat bulamıyorum

 

 

 

Canımın içinde canım olacak

 

Damarımda gezen kanım olacak

 

Evimde bana sultanım olacak

 

Arıyorum heyhat bulamıyorum

 

 

 

Süleyman'ı efkarından kurtaran

 

Sevgisiyle sevdasıyla kuşatan

 

Mutluluğu doya doya yaşatan

 

Arıyorum heyhat bulamıyorum

 

 

 

     Süleyman Usta-Espiye Giresun

 

 

 

 

MERAK EDİLEN BİLGİLER

 

 

ANTARKTİKA: Dünyanın beşinci büyük kıtası. Yüzölçümü 14.107.637 kilometrekaredir. Güney kutbu etrafında her tarafı karla kaplı, daima fırtınalı ve buz kütleleri ile çevrili bir kara parçasıdır. Antarktika, Ross ve Wendel deniz körfezleri ile Antarktika Yarımadası hariç ana hatlarıyla hemen hemen çember şeklindedir.

 

Güney kutbunda ilk araştırmalar 1772-1775 seneleri arasında Kaptan James Cook komutasında yapılmıştır. Daha sonra 1819’da William Smith güney Shetland adalarını keşfetti. Sonra N. Brown Palmer, Ozleans geçidini ve daha sonra yarımada olduğu anlaşılarak, Palmer adını alan kuzeybatı sahilini buldu. Antarktika dünyanın en soğuk bölgesidir. Sahil kenarları, iç kısımlara ve yükseklere göre daha sıcaktır.

 

1960 yılında 3962 metre yükseklikteki Vostok istasyonunda -88,3 derece okunarak dünya soğukluk rekoru tespit edilmiştir. En soğuk aylarda ortalama sıcaklık kıyıda -20°C ile -30°C, iç kesimde ise, -40°C ila -70°C arasında değişir. Yağışlar kar şeklindedir...

 

 

 

Yetenekli Kalemler'de önceki yazılar...