Abdüllatif Uyan

Bedir savaşından esîrlerle birlikte geri dönüldü. Resûl-i ekrem eshâbına; "Esîrler hakkında ne dersiniz?" diye sordu.

Hazret-i Ebû Bekr "radıyallahü anh"; "Ey mübârek kuş! Eğer bana söylemeye memûr oldun ise, söyle" buyurdu. Kuş dile geldi.

Ebû Bekr "radıyallahü anh" o mağaranın tavanında bir kuş gördü ki, yerinden hareket etmez. Bir şey yemez.

Efendimiz "aleyhisselâm" ile hazret-i Ebû Bekr "radıyallahü anh" o mağarada bir müddet kaldılar. Hazret-i Ebû Bekr susadı. Lâkin dağda su ne arasın!

Server-i âlem Efendimiz, hazret-i Ebû Bekr'e; "O yılan ile benim aramı aç, bırak çıksın" buyurdu. O da ayağını çekti.

Resûl-i Ekrem Efendimiz izin verince, hazret-i Ebû Bekr mağara içine girdi. Bir sürü delik gördü. Gömleğini çıkardı.

Hazret-i Muhammed Mustafâ "sallallahü aleyhi ve sellem" Allahü teâlâ'nın emri ile Mekke-i mükerremeden hicret etmek dilediği zaman; "Benim ile bu yolda kim yoldaş olur?" buyurdu.

Nûh aleyhisselâm, yorulmadan yılmadan kavmine nasîhat ediyor, onları îmâna ve hidâyete çağırıyordu. Ama îmân etmezlerdi. Aksine küfürleri artardı.

Nûh Nebî nasîhat ediyordu. Kavmi inanmıyordu. İnkâr ediyorlardı.

Hazret-i Nûh, inanmayanları Allahın azâbı ile korkutunca, kâfirler rahatsız oldular. Çâreler aradılar. En iyisi Onu susturmaktı.

Nûh Nebî Dermesil'e; "Ben Nûh bin Lamek'im. Âlemlerin Rabbi olan Allahü teâlânın peygamberiyim. Sizleri, putları terk edip, Allahü teâlâya îmâna dâvet ediyorum" buyurdu.

"Ey kavmim! Allahü teâlâ tarafından, size nasîhatçi olarak geldim. Sizi, Allaha îmâna ve O'na ibâdet etmeye dâvet ediyorum. İbâdet edilecek O'ndan başkası yoktur" diye nidâ etti.

Hazret-i Nûh "aleyhisselâm" elli yaşında iken Hak teâlâ Ona Cebrâil aleyhisselâmı gönderdi. O da yanına gelip; "Esselâmü aleyke yâ Nûh!" dedi.

Nûh Nebî'nin annesi, yeni doğurduğu oğlunu mağarada bırakıp, yaşlı gözlerle dışarı çıktı. Onu Allaha emanet etti. Ağlayarak eve döndü.

O an bir dalga geldi. Oğlu Ken'an boğuldu. Sular yükselip dağları aştı. İnsanlar ve hayvanlar telef oldu.

Nûh aleyhisselâm İdrîs aleyhisselâmdan sonra gönderilen peygamber olup, ülü'l-azm denilen en büyük altı peygamberin ikincisidir. İdrîs aleyhisselâm göğe çıkarıldıktan sonra, insanlar azdılar.

Kıyâmet gününde, Peygamber Efendimiz "sallallahü aleyhi ve selem" ümmetinin önünde durur. Hak teâlâ; "Ey Habîbim! Ümmetini hesâba getir!" diye emreder.

Çandarlı Kara Halîl Hayreddîn Paşa, İznik toprağını nurlandıran bir Allah dostudur.Bu zât, Orhaniye medresesinde talebe iken bir gün Sultân Orhan geldi o medreseye.

Orhan Gâzi'nin İnegöl'de bir baba dostu vardı. Korkut Alp... Çok ihtiyarlamıştı.

Orhan Gazi, halîm selîmdi. Son derece merhametliydi. Kolay kızmazdı. Kızarsa, belli etmezdi. Çok âdildi.