Abdüllatif Uyan

O devirde, Bağdat'ta bir kadın vardı ki, Abdülkâdir-i Geylânî hazretlerini çok seviyor, darda kaldığı zamanlarda Ondan imdat istiyordu.

Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri tenha bir yoldan giderken karşısına biri çıktı âniden.

Abdülkâdir-i Geylânî hazretlerini sevenlerden ilim ehli biri, bazı talebesiyle bir yere gidiyordu.

Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri, Evliyânın en büyüklerindendir.

Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri henüz çocuk idi ki, tarlaya, çift sürmeye gitmişti bir gün.

Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri, henüz küçükken, güzel ahlâkı ile temayüz etmişti. Onsekiz yaşında büyük âlim oldu.

Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri hem seyyiddir, hem de şerîf. Doksanbir yaşlarında, Bağdat'ta vefat etti. Doğduğunda babası altmış yaşındaydı.

Abdülkahir Sühreverdi hazretlerinin yeğeni, Şihabüddîn Ömer-i Sühreverdi şöyle anlatıyor:

Abdülkahir Sühreverdi hazretlerinin ziyaretine üç Yahudi ile üç Hristiyan geldi bir gün. Onlara süt ikrâm edip;

Abdülkahir Sühreverdi hazretleri anlatıyor: Gençliğimde, henüz ilim tahsiline başlamamıştım ki, bir gün karnım çok acıkmıştı.

Alî bin Ömer Harbi hazretlerinin sevdiği biri şöyle anlatıyor: Bu zâtı görmek için evine gittim.

Alî bin Ömer Harbi hazretleri zamanında bir kimse vardı ki, zahid olup dervişane elbiseler giyerdi. Bu kişi, Alî bin Ömer Harbi hazretlerinin nefis yemekler yiyip kıymetli elbiseler giydiğini işitti birinden. Aklı yatmadı bu işe.

Alî bin Ömer Harbi "rahime-hullahü teâlâ", Allah adamlarındandır. Kerametleri vardı. Kalbten geçenleri bilirdi mesela.

Bir gün, bir sevdiği Hallac-ı Mansur hazretlerine gelerek; - Sabretmenin alameti nedir efendim? diye sordu. Cevabında;

Hallac-ı Mansur hazretlerine bir gün bir kimse gelerek; - Tasavvufta fakirlik nedir efendim? diye sordu. O an zindanda idi. Adam baktığında, zindanın duvar taşlarının "altın" ve "gümüş" olduğunu fark etti o anda. Bu defa da;

Hallac-ı Mansur hazretleri devrinde, birinin kuşu ölmüştü. Buna çok üzülüyordu ki, bu velîye rastlayıp söyledi kuşunun öldüğünü.

Hallac-ı Mansur "rahime-hullahü teâlâ", bir gün dört yüz kişiyle hac yoluna çıkmıştı. Bir miktar yol gidince, hepsi çok acıktı.

Hallac-ı Mansur hazretlerine, bir gün bazı sevdikleri; - Fakirlik nedir efendim? diye sordular. Cevabında;

Hallac-ı Mansur hazretlerinin asıl adı Hüseyin bin Mansur'dur. Kalbi, Hak teâlânın aşkı ile yanar, şiddetli mücahede ve riyazet yapardı.

Sırri-yi Sekati hazretleri ölüm hastalığında son nefeslerini alıyor, talebesi Cüneyd-i Bağdâdî hazretleri de yanında bulunuyordu.