Abdüllatif Uyan

Ebû Bekr-i Şibli "rahime-hullahü teâlâ", gençliğinde bir üstad ararken Cüneyd-i Bağdâdî hazretlerini "rahime-hullahü teâlâ" bulup, girdi hizmetine. Aradığına kavuşmuştu. Üstadı da kavuşmuştu aradığına.

Ebû Bekr-i Şibli hazretleri, zaman zaman nefsini hesaba çeker ve derdi ki:

Ebû Bekr-i Şibli "rahime-hullahü teâlâ", bu yola girmeden önce çok çalışkan ve âdil bir vâli idi bir şehirde. Bu vazifeyi başarıyla yapmıştı nice yıllar.

Ebû Bekr-i Şibli hazretleri, talebesinden birini, diğerlerinden daha çok seviyordu.

Da'lec bin Ahmed hazretleri zamanında bir Müslümanın, birine onbin dirhem gümüş borcu vardı başka bir memlekette.

Da'lec bin Ahmed hazretleri büyük hadis âlimidir. Zengin olup, malı ve serveti pek çoktu. Ama dünya sevgisi hiç yoktu kalbinde. İhtiyacı olana cömertçe dağıtır, fakirler çekinmeden gelip ihtiyaçlarını arz ederlerdi kendisine. Bir gün camiye girdi.

Abdurrahim İstahri hazretleri, bir ramazanda Abadan'a gitmişti. Onu gören herkes, iftar için yemek getirdiler kendisine.

Abdurrahim İstahri hazretleri, üstün bir velîydi. İlim öğrenmek için pek çok seyahat yaptı. Kalbi, hüzünle dolu iken, insanlara neş'eli görünürdü yine. Bazen av elbiselerini giyip, tek başına avlanmaya giderdi dağlara.

Mansur bin Ammar hazretleri zamanında zengin bir genç vardı ki, devamlı içki içip, eğlenirdi.

Mansur bin Ammar hazretleri, gençliğinde yerde bir kâğıt gördü gezinirken.

İbrahim Havvâs hazretleri, bir gün, tepsi içinde nar görmüştü bir dükkânda.

İbrahim Havvâs hazretleri, bir talebesi ile yolculuğa çıktı bir gün.

İbrahim Havvâs hazretlerine bir gün birisi gelip; - Îmânın esası nedir? diye sordu. Cevabında; - Bu, sözle ve anlatmakla olmaz. Bunun cevabı yaşamakla verilir. Ben Mekke'ye gidiyorum. İstersen sen de gel. Yolda cevabını öğrenirsin, buyurdu.

İbrahim Havvâs hazretleri, bir gün Ravda-yı mübareki ziyarete giderken çölde vahşi hayvanlar gördü ki, susuzluktan takatleri kalmamıştı.

İbrahim Havvâs "rahime-hullahü teâlâ", hac yolunda bir rahiple karşılaştı. Birlikte yürüyüp hasbihal ettiler.

Sâlim adında bir Müslüman, başından geçenleri şöyle anlatıyor: Küffar memleketinde esirdim. Bir nöbetçi asker de başımda bekliyordu. Bu asker, birinden; "Müslümanlar darda kalınca, Seyyid Ahmed Bedevi adındaki bir evliyâdan yardım ister, O da gelip onları kurtarır" diye duymuş.

Seyyid Ahmed Bedevi hazretlerinin kerametleri çoktur. Biri şöyle:

Abdülvehhab-ı Şarani hazretleri anlatıyor: Seyyid Ahmed Bedevi hazretleri için okunacak mevlid-i şerîf için toplanmıştık.

Seyyid Ahmed Bedevi "rahime-hullahü teâlâ" zamanında bir Müslüman, her nedense su-i zanda bulunurdu bu büyük velîye.

İmam-ı Şarani hazretleri naklediyor: Benim ilk hocam İmam-ı Şenavi hazretleridir. Beni talebeliğe ilk kabul ettiğinde Ahmed Bedevi hazretlerinin kabrine gittik önce. Ziyareti bitirip geri dönmeden tanıttı beni bu büyük veliye.