Mehmet Oruç

Siz değerli okuyucularımızın yoğun talebi üzerine, bu köşede çıkan yazıları, 'Allah Dostlarının Örnek Halleri' altında bir kitapta topladık...

Kötü huyların hepsi için esas ilaç, en tesirli ilaç, hastalığı ve zararını ve sebebini ve zıddını ve ilacın faydasını bilmektir. Sonra, bu hastalığı kendinde teşhîs etmek, aramak, bulmak gelir. Bu teşhîsi kendi yapar. Yahut bir âlimin, rehberin bildirmesi ile anlar.

Hazreti Ömer buyurdu ki: "Kulda, dokuz iyi huyu yanında bir de kötü huy bulunduğu olur. Derken bu tek kötü huy, dokuz iyi huyu mağlûp eder."

Dinimizin bozulmaması, oyuncak hâline getirilmemesi için; 14 asırdır nasıl bizlere ulaşmışsa, aynı yolu takip edip, dinimizi fıkıh kitaplarından, ilmihalden öğrenmekten ve öğretmekten başka çaremiz yoktur!..

Kötü huyun, kötü ahlâkın tarifi, kişiye göre, inanca göre değişir. Mesela, Hristiyanlıkta, şarap içmek iyi sayıldığı, dinî merasimlerinde, kırmızı şarap içtikleri için, onlara göre şarap içmemek kötü huydur. Mesela Hindular için, ineğe tapmamak, ona gereken saygıyı göstermemek kötü huydur. Bunun için önce neye göre iyi veya kötü bunu bilmek lâzımdır.

Maksat; "Esas kaynak budur" diyerek, halkı fıkıh kitaplarından, ilmihal kitaplarından uzak tutmak. İnsanlara, yarım yamalak din bilgisiyle meal okutarak kafalarını karıştırmak, dinde kargaşa çıkartmak...

İmam-ı Gazali hazretleri buyurdu ki: Güzel ahlâk çok kıymetlidir. Çünkü, peygamberlerin efendisi Muhammed aleyhisselamın sıfatıdır. Sıddîkların amelinin en faziletlisidir.

Allah adamları başkalarının ayıplarıyla değil, kendi ayıplarıyla meşgul olurlardı.

Sırrı gizlemek, iyi kimselerin ahlâkındandır. Sırrı gizlemek, yapılan işlerin zarardan en uzak olanıdır. Sırrı gizlemek, insanın kötülüklerden uzak kalmasını temin eder. Sırrını herkese söylemek ise, pişmanlık meydana getirir.

Mısır evliyâsından Ali Havâs Berlisî hazretleri buyurdu ki:

Mâlik bin Dinar şöyle anlatır: "Hazreti İsa beraberinde havariler olduğu halde bir köpek leşinin yanından geçer.

"Namazı dosdoğru kıl. İyiliği emret. Kötülükten alıkoy. Başına gelen musibetlere karşı sabırlı ol. Çünkü bunlar kesin olarak emredilmiş işlerdendir." (Lokman-17)

Hazreti Ömer, bir gece Medine-i Münevvere sokaklarında geziyordu. Bir evden şarkı türkü sesleri geldiğini işitti.

İlk devir Müslümanları gizli kusurların ifşa edilmemesi hususunda birbirlerini uyarırlardı. Abdurrahman bin Avf hazretleri şöyle anlatıyor:

"Dinî kültürü, ilmihal ve fıkıh bilgisi yetersiz olan kimselerin sandalyede namaz kılmalarını teşvik etmek bir zulümdür, bir aldatmacadır. Sinsi metotlarla camiler kiliselere benzetilmek isteniyor!"

Bir Müslümanın arkadaşını ya-lanlaması, onun sırrını açıklaması güzel ahlâka ters düşer. İlk devir Müslümanları arkadaşlarını üzmekten o kadar kaçınmış ve sakındırmışlar ki, ondan daha iyisini yapmak mümkün değildir.

En kötü şey kişinin Müslüman kardeşi ile münakaşa etmesi, onun yanlışlarını ortaya çıkarmasıdır.

İmam-ı Gazali hazretleri buyurdu ki: Bir Müslüman, kardeşinin kendisine emanet ettiği sırrını ifşa etmemesi gerekir. İfşa etmemek için o sırrı inkâr edebilir. Kişinin, sır ve ayıplarını örtmek için yalan söylemesi nasıl caiz ise, Müslüman kardeşi hakkında da aynı şeyi yapabilir. Çünkü kardeşi ile kendisi arasında fark yoktur. İkisi ancak bedenle ayrılırlar, hakikatte ise bir şahıstırlar. İşte kardeşliğin hakikati budur.

Başkasının kabahatlerini örtmeyip daha fazla ortaya çıkarmak insanoğlunun müzmin bir hastalığıdır. Bunun sebebi de kıskançlık ve haseddir.

Müslüman; ağırbaşlı, vakarlı, ağzından çıkan her kelimeye dikkat eden, nerede ne konuşacağını bilen kimsedir.