Muammer Erkul

Teknoloji dev adımlarla ilerlese de, insanlar "yanılmayan" ilkel metotlardan ayrılamıyor... Uzun zamanların tecrübeleriyle gelen bazı pratik bilgiler veriyorum bugün, ilginizi çekeceğinden emin olarak... Hava nasıl olacak?..

'Şu an dışarı çıkın. Yola yüzükoyun yatın ve ne gördüğünüzü bana anlatın' desem ne yapardınız? Buna mecbur değil kimse, ama; yola çıkıp yüzükoyun yatamayanlar da en azından hayalen yapsın bu işi. Evet, ne gördünüz?

(On saat var yüreğini duymadım...) en, bir acı olurum; Gönlüne kiracı olsam...

Bu kelimeyi ilk defa okuyorsunuz. Bu kelime ilk defa yayınlanıyor çünkü... Bu kelime, çok sevilenler "sevgililer şehri" anlamındadır ve bu kelimenin bir isim olarak basılı olduğu kapakları taşıyan kitapların içinde yazılı binden ziyade evliyanın hayatları ve hatıraları hatırına ilham olmuş, bu harfler ilk defa bir araya gelmiştir...

Birbirinin uzağındaki iki yol gibi, iki "tembih", geldi, aynı noktada birleşti... Biri; bizlere aktarıla gelen gelenek, terbiye, saygı biçimi. Diğeri; bugüne kadar karşıma çıkan en profesyonel düşünce sisteminin süzerek, imbikten geçirerek sunduğu metot...

Daha az önce; epey zamandır uğraştığım havuzun başından gelirken ceviz ağacındaki yuva geldi aklıma... Tam altındaydım ve demin birkaç karga uçmuş ve yuvanın sahibi olan iki "guguşçuk" kuşunun kendilerine has "uçma seslerini" duymuştum.

Hepimiz, ama hepimiz ipi göğüslemek istiyoruz... Ama hiçbirimiz koşmak istemiyoruz! Değil mi?

Bu sabah iyi görünüyordun; gözlerinin derininde ışıklar parıldıyordu. Sevindim, çünkü o ışığı; "o ışığı bekleyenlere" götürecektin... Yolun açık olsun.

Geç mi kaldım ne? Yoksa erken mi yazdım!..

yle bir su akıyordu ki şehre giden ana borulardan; şeker gibi... İki su bir ekmeğin yerini tutar, derler ya... Bir içen zaten bir daha içiyordu ve diyordu ki her içen; bu su, bir ömre bedel!..

Fırat yarıp geçmiş araziyi. Soldaki 50 m'lik duvarın tepesine kaleyi, ardına Kemah'ı kurmuşlar. Boğazın sağında kalan kayalığın önünde ise Selçuklu tarzı kümbetler var.

Kemahlı veya Kemah'ta medfun pek çok yatır vardır:

Herkesin tanıdığı çok Kemahlı var, fakat Kemah'ın tanıdığı Kemahlı sayısı çok azdır... Farkında mısınız bilmem; şu an, epey insanın yüreğinin "cızz" etmesi gerekiyordu!

Bir gün, bütüüün yazdıklarım senin olacak. Fakat o zaman... ..ben olmayacağım!

Tepede bir ağaç hayal edin; yapayalnız... Bir tek ağaç olsun orada, ama bütün tepe kurumuş, renksiz, topraksız...

Çölün kumu üstünde sonsuza dek asil duruşlarıyla oturan devasa sfenksler gibi tıpkı, öylece boşluğa bakarlar, sükunet ve bilgelikle" demiş Charles Baudelaire...

Dünyanın en lezzetli yemeği konmuş olsa masaya; ..fakat yiyen olmasa! Dünyanın en güzel elbisesi takılmış olsa askıya; ..fakat giyen olmasa!

Birinci kuşak; fakir ama gururluydu... Yük taşıdılar, çile çektiler, ezilip horlandılar ama inat edip, asla hiç bir şeylerinden taviz vermediler...

Sekiz-on sene önce... İstanbul'da büyük bir spor kompleksi. Bütün tribünler ve zemine yerleştirilmiş koltuklar dolu... Kocaman bir sahne; bayraklar, balonlar, iri iri yazılar, renkli afişler, posterler... Ses düzeni şahane... Müzik yüksek perdeden... Dış dünya ile bütün bağları kopartıp konsantrasyonu giriş kapılarının içerisine toplamak için azami gayret sarf edilmiş.

Masamın üzerinde hentbol topu büyüklüğünde bir dünya var, ekseni etrafında dönebilse de her ülke görülemiyor. Coğrafya dergilerinin dağıttığı ve her okul dönemi alınmış çok miktarda harita/atlaslar ise yayınlandıklarının ertesi sene eskiyor...