Merzifonlu Kara Mustafa Paşa'nın Viyana Kuşatması'nda intikam planı! Belgrad'a çekilirken neyi hedeflemişti?
Kültür - Sanat Haberleri / Türkiye Gazetesi
Türkiye'nin Avusturya'yı 2-1 mağlup ederek çeyrek finale yükselmesinin ardından, Osmanlı İmparatorluğu'nun II. Viyana Kuşatması yeniden gündemi yıktı geçti. Avusturya'nın zalimliklerine karşı Merzifonlu Kara Mustafa Paşa komutasındaki 300 bin kişilik orduyla donanan kuşatma, çeşitli kırılma noktalarına sahne oldu. Merzifonlu, Kırım Hanı'nın sözünde durmamasıyla Belgrad'a çekildi. Fakat asıl amacı neydi? Avusturya'nın imdadına Lehistan yetişse de, Osmanlı tarihe geçen o devasa orduyu kurmuştu.
TÜRKİYE GAZETESİ ÖZEL I CÜNEYT AKÇATEPE - A Milli Takım'ın tarihi Avusturya zaferinin ardından Osmanlı Devleti’nin 1683 yılında Merzifonlu Kara Mustafa Paşa komutasındaki 300 bin kişilik devasa bir orduyu harekete geçirdiği II. Viyana Kuşatması sosyal medyada yeniden gündem oldu.
Köprülü ailesinden gelen Merzifonlu Kara Mustafa Paşa bu harekatta gerçekten başarısız mıydı, neden geri çekildi, idam edilmese ne olurdu? Bütün bunlar yeniden tartışma konusu oldu. Tarihi bilgiler ise, aslında büyük zaferin an meselesi olduğunu yazdı.
AVUSTURYA'NIN İMDADINA LEHİSTAN YETİŞTİ
Dünya tarihine II. Viyana Kuşatması şeklinde geçen meşhur savaş, 1682'te Avusturya'nın Macaristan'ı her türlü haktan mahrum bırakması ve can ve mala tecavüzleri sonucu Osmanlı İmparatorluğu'nun adalet idealiyle başladı.
Merzifonlu Kara Mustafa Paşa kumandasındaki Osmanlı ordusu, 6 Ağustos 1682'de resmen savaş ilan etti. Viyana’nın düşmesine çok az kalmışken Kırım Hanı I. Selim Giray'ın sözünde durmayıp savaşa seyirci kalmasıyla ters düz oldu. Bunun üzerine Tuna’yı geçen Lehistan ordusu, Avusturya'ya can suyu oldu.
MERZİFONLU'NUN ÇEKİLME PLANI
Yılmaz Öztuna’nın ifadesine göre büyük çarpışmalardan orduyu bozguna uğratmadan geri çekmeyi başaran Merzifonlu, Belgrad'a ulaşır. Kırım Han'ı sözünde durmamıştı, ordunun yeniden toparlanmaya ihtiyacı vardı.
Merzifonlu'nun amacı burada kışı geçirip, dağılmayan orduyu ve teçhizatı güçlendirerek birkaç ay sonra Viyana’yı çok daha sert ve kararlı şekilde vurmaktı. Böyle de olacaktı. Öyle bir ordu kurdu ki, Osmanlı İmparatorluğu'nda o zamana kadar daha büyüğü düşünülemezdi.
200 BİNLİK DEVASA ORDU KURDU
Nitekim Belgrad’da toplanan Osmanlı ordu mevcudu şimdiye kadar sefere çıkmış olan ordular arasında asker sayısınca en kalabalığıydı. Kapıkulu yayaları altmış bin, Kapıkulu süvarileri on beş bin, Kırım Hanı kuvveti elli bin, tımar ve zeametliler kırk bin, Mısır kulu üç bin idi.
Eflâk ve Boğdan voyvodaları ile Erdel Kralı onar bin, Orta Macar Kralı ise yirmi bin kişiyle gelmekteydi. Osmanlı ordusunun mevcudu 200 bini aşmıştı. Geri hizmet kıtaları ile bu rakam 300 bini buluyordu. Fakat beklenen zafer bir fermanla suya düştü.
ZAFERE YÜRÜRKEN İDAMLA GİTTİ
Edirne'de bulunan Sultan IV. Mehmet’ten idam fermanı geldi. Emri büyük bir hürmetle karşılayan paşa, celladına gülümseyerek, "Halıyı kaldırın, devlet malıdır, kanımla kirlenmesin!" diyerek hayata veda etti.
Böylece Avrupa kapılarını Türklere açabilecek son büyük komutan da tarihe karıştı.
'da Takip Edin!
