Abdüllatif Uyan

Bir kişi anlatıyor: Hasan-ı Basrî hazretlerinin de bulunduğu bir kâfile ile hacca gidiyorduk. Çöl ortasında fecî halde susadık. Suyumuz da bitmişti.

Vaktiyle bir Müslüman Hasan-ı Basrî hazretlerine giderek; "Efendim, kızım vefât etti. Duâ edin de onu rüyâda göreyim" diye ricâ etti.

Hasan-ı Basrî hazretleri, bir gün bir dostunun cenâzesine varıp, definden sonra çok ağladı. Sordular ki:

Hasan-ı Basrî hazretlerine, birkaç talebesi; "Efendim! Şeytan bize, 'Elinize geçen dünyâlıkları sıkı tutun, ileride lâzım olacak' diyor" diyerek, şeytandan şikâyette bulundular.

Tâbiînin ve o devirdeki evliyânın en büyüklerinden Hasan-ı Basrî hazretleri, eshâb-ı kirâmın büyüklüğünü anlatıyordu.

Hammâd bin Seleme hazretleri anlatır: Köle satın alacak bir adam, kölenin sahibine sorar: "Hiç kusuru var mı?"

Hammâd bin Seleme hazretleri anlatır: Allahü teâlâ, Cennet ehlinden bir kimseyi çağırıp; "Yerin nasıldır?" diye sorar.

Hammâd bin Seleme hazretleri, Tebe-i tâbiînin büyüklerinden olup, pek çok ibâdet yapardı. Şöyle ki;

Hamîd-üt-Tavîl hazretleri Tâbiînin meşhûr hadîs âlimlerindendir. Boyu kısa, fakat elleri uzun bir zât idi. Şöyle ki;

Hafs bin Gıyâs hazretleri Hânefî mezhebi imâmlarındandır. Son derece cömert ve dînine bağlı bir zât olup, hadîs âlimidir.

Hasan-ı Basrî hazretleri, Habîb-i Acemî hazretlerini çok sever, ba'zan meclisinde sohbet etmesini söyler, O da sohbet ederdi.

Horasanlı biri, Habîb-i Acemî hazretlerine gelip; "Efendim, biz hacca gidiyoruz. Dönünceye kadar şu onbin dirhem ile benim için bir ev alır mısınız?" dedi.

Bir gün Hasan-ı Basrî hazretleri Dicle Nehri kenarında gemi bekliyordu. O sırada Habîb-i Acemî hazretleri oraya geldi.

Habîb-i Acemî hazretlerini isanlar Terviye günü Basra'da, Arefe günü Arafat'ta, bayram günü başka bir yerde görürlerdi. Sevenlerinden bir kişi bir gün;

Habîb-i Acemî hazretleri büyük Velîdir. Bir gün yaşlı bir kadıncağız çok telâşlı olarak bu zâtın huzuruna geldi.

Habîb-i Acemî hazretleri Fırat nehri kıyısında bir kulübe yapıp, orada kendini ibâdete vermiş ve bu sebeple evini ihmal etmişti birkaç gün.

Bir gün, zâlim Haccac; "Hasan-ı Basrî'yi bulup bana getirin!" diye emretti. Memurlar seferber oldular. Her yeri aradılar.

Habîb-i Acemî hazretlerine bir gün, bir kimse geldi ve; "Benim, senden yüz dirhem alacağım var" dedi. Ve istedi bu parayı.

Habîb-i Acemî hazretlerinin bir kulübesi vardı ve orada gece gündüz ibâdet ederdi. Bir gece, elbisesinin söküğünü dikiyordu ki, birden iğnesini yere düşürdü.

Habîb-i Acemî hazretleri gençliğinde çok zengin olup, fâizle para verirdi insanlara. Bir gün evde sofraya oturmuştu ki, kapıya bir fakir gelip; "Allah için yiyecek verin" diye yalvardı.