Ayşe AYDAN

Herkesin hayata bakış açısı farklıdır. Kimi olumlu bakar, kimi olumsuz..Kimi mutlu olmayı dener, kimi denemeyi bile düşünmez... Hatta her zaman mutsuz olacak bir şeyler bulur... İlginç olan ise, bu durumun farkına bile varamamaları...

Öğrendim ki... Kimseyi sizi sevmeye zorlayamazsınız. Kendinizi sevilecek insan yapabilirsiniz, gerisini karşı tarafa bırakırsınız.

Geçen haftaki yazımda kendimce bir zayıflama yöntemi geliştirdiğimi belirttim...

Mart kapıdan baktırır, kazma kürek yaktırır derler... Dün bütün ana haberlerde mart ayının ilk haftasının soğuk ve yağışlı geçeceği söylendi...

Bu sabah yağmur sesiyle uyandım... Dama "tık tık" vuran yağmur sesi beni dinlendiriyor, çok iyi geliyor... Hele bir de cam açıksa ve sesi daha net duyabiliyorsam değmeyin keyfime...

Büyüleyici, vazgeçilmez, romantik, duygusal şehir İstanbul...

Geçtiğimiz günlerde bir mail geldi bana, daha doğrusu bir resim.. "Hayatımdaki Şirinler"... Çok severim Şirinleri.. Mavi renkli minik adamlar.. Çocukluğumda izlerken en keyif aldığım çizgi filmdi..

Bu aralar epey bir gözlemci oluverdim... Daha önce dikkat etmediğim şeylere, daha çok dikkat eder oldum...

İnsanın yaşı ilerledikçe ve yavaş yavaş sevdikleri bu dünyayı terk edip gittikçe anlıyor her şeyi...

Çok keyifliyim çok... Allah bozmasın keyfimi... Nedenini merak edenlere hemen anlatayım...

İstanbul'da 4 çocuk tarafından dövülerek hastanelik edilen 5 yaşındaki B.K.'nın yaşadıklarını hepimiz yüreğimiz acıyarak öğrendik...

Kar yağsın istiyorum... Hani şöyle lapa lapa, dolu dolu olsun... Camdan baktığım zaman sayılarına, hızlarına yetişemeyeyim... Beni alsın taaa eskilere, çocukluğuma götürsün...

Genç kız evliliğinin üçüncü ayında annesine geldi. Sevdiği adamla evlenmişti, sevildiğini de biliyordu. Ancak bir şeyler yolunda gitmiyor gibiydi.

Bir seneyi daha geride bıraktık.. Acısıyla tatlısıyla, üzüntüsüyle, neşesiyle, doğumlarla, ölümlerle... Kocaman bir sene veda etmeye hazırlanıyor bizlere... Yaşanan her şey bir anıdan ibaret sadece...

Zaman zaman beğendiğim hikâyelere yer veriyorum. Bir şeyleri anlatmak bazen çok zor gelebiliyor insana. İşte bu gibi durumlarda yaşanmış hikâyelerden yardım almak gerekebiliyor.

Başbakan Erdoğan geçtiğimiz günlerde Amerika ziyaretinde PBS televizyonunda, "Savaş, savaş, savaş, bunlardan bıktık. Silaha yatırılan paralardan bıktık" dedi. Ne güzel de söyledi... Gerçekten de bıktık...

Bazen çok istediğimiz şeyler olmayınca, haliyle üzülürüz.. Belli bir zaman geçtikten sonra, boşuna üzüldüğümüzü hakkımızda böylesinin daha hayırlı olduğunu anlarız... İyi ki de olmamış deriz...

Yine bir bayramı görebilmenin mutluluğunu yaşıyorum... Ne güzeldir bayram sabahları, ziyaretleri... Ne keyiflidir.. İnşallah bu bayramımız da keyifli, tatlı, huzurlu geçer...

Hayatta hiçbir şey karşılıksız kalmaz... Yapılan iyilikler de, kötülükler de mutlaka karşılığını bulur... Güzel olan ise yaptığınız iyiliklerin misli olarak size geri dönmesidir... Mutlaka denemişsinizdir, yardıma ihtiyacı olanlara yardım elimizi uzattığımızda mutlaka Rabbim karşılığını vermiştir... Bir ekmek mi verdiniz, iki, üç, hatta daha fazla olarak geri dönmüştür...

Dışarıda yağmurlu ama ılık bir hava, elimde çayım, odamda Müzeyyen Senar'ın harika yorumu... Üstelik saat sabahın 6.30'u... Keyfime diyecek yok... Harika bir ortam...