M. Necati Özfatura

Irak'taki işgalci ABD ordusunun komutanı Orgeneral Abizaid'in (Lübnan asıllı Hıristiyan Arap) basına yaptığı açıklamaya göre her biri 850 kişi olan 8 tabur Iraklılardan kurulacaktır. 7 bin kişilik bu Irak birliği, ABD işgalci askerleriyle birlikte, omuz omuza bağımsızlık savaşı yapan Iraklılara karşı mücadele edecektir. Meselenin aslı ise ABD, Afganistan'da olduğu gibi kardeşi kardeşe vurduracaktır. Zaten Amerika'nın bu konuda asırlık tecrübesi vardır. Başta Güney ve Orta Amerika olmak üzere dünyanın her köşesinde iç savaşlar çıkarmış, desteklemiş ve milyonlarca kişinin dolaylı ve zımni katili olmuştur. 1983'ten sonra PKK ile Türkiye'ye dış borç kadar masraf (tahribat bu miktara dahil değil) yaptırmıştır.

Irak'da, Sünnî Araplar'ın bölgesinde başlayan direniş, Şiiler'in çoğunluk olduğu güneye de sıçramıştır. Bush 2004 seçimlerinde seçilemese bile, hiçbir ABD iktidarı Irak'tan başarısız olarak çekilemez. Savaşa girmek çok kolaydır. Ama savaşa son vermek savaşı başlatanın elinde değildir. Kaldı ki ABD, Irak'ı hiç tanımıyor. Irak'ı şu andaki Kürt liderlerinin verdiği yanlış bilgi ve Birinci Dünya Savaşı öncesi ve esnasında Lawrence'in raporlarına göre tanıyor. 90-100 yıl öncesi Irak ile bugünkü Irak ve Arap ülkeleri aynı değildir. "Köprünün altından çok sular akmıştır". 1917'de İngiliz komutanı çiçekler, alkış ve sevinçle karşılanmıştır. Ama 1917'den bu yana Arap dünyası çok sıkıntılar çekmiştir. ABD ve İngiliz uşağı şeyh, emir ve diktatörler (birkaçı hariç) ve küçük bir azınlık lüks içinde yüzerken; Arap halkı sefalet içinde kan ve gözyaşı akıtmıştır. Irak'a gelince ABD ajanı yeni bir Saddam'a ve ABD işgaline asla razı olmayacaklardır.

ABD ve İsrail'in isteği ve baskısı ile Filistin'in Başbakanlığına getirilen, (bazılarına göre Filistin'in Karzai'si) Mahmud Abbas ilk defa Beyaz Saray'a davet edilmiştir. Kaldı ki Mahmud Abbas'ın başbakan olduğu tarihten bu yana İsrail Başbakanı Ariel Şaron son günlerdeki ziyareti ile Beyaz Saray'a 8. defa davet edilmiştir.

Şurası gerçek Türkiye köşeye sıkıştırılmıştır. Asker göndermemesi ABD ile ihtilafları ve ABD'nin Türkiye düşmanlığını artırır. ABD, Türkiye'den tezkere intikamını, Musul ve Kerkük'te Türkmenler'e ait nüfus ve tapu kayıtlarını Kürtlere imha ettirerek aldı. Ayrıca Kuzey Irak'ta (Süleymaniye'de) görevli Türk askerlerinin başına çuval geçirip, bir müddet gözaltına alarak "Gözdağı" verdi. Ve Irak'a asker gönderirseniz, ABD'nin müsaade ettiği ölçüde Türkmenler ve Irak konusunda söz sahibi olursunuz. Aksi halde Irak'ı unutun mesajını verdi. Irak'ta işgale yardım etmenin karşılığı Türkmenlerle biraz ilgilenebilmektir. Ancak asker gönderirsek bu iş bizim için çok daha mahzurlu hale gelir.

ABD'nin Irak'taki işgal askerleri yorgundur ve devamlı ölüm korkusu, techizat ve tank içinde 60 dereceye varan sıcaklıkta bunalım geçirmektedir. Amerikan basınına göre ABD askerlerine günde ortalama 25 saldırı olmakta ve yine ortalama iki kişi ölmektedir. Bu sayı bazen 3 askere çıkmaktadır. ABD kongresinin Dış İlişkiler Komisyon'una göre, ABD'nin işgalci imajını silmek için Türkiye başta olmak üzere 45 ülke askerinin Irak'a gönderilmesi kararı alınmıştır. Bu 45 ülkenin 30 tanesi 50 ile 100 asker gönderecek ki, bu bir nevi sembolik birlik anlamındadır. Yine ABD basınına göre en fazla asker, tugay seviyesinde Türkiye'den istenmektedir.

ABD'nin Irak'ı işgalinde İsrail'in güvenliği ve Nil'den Fırat'a Büyük İsrail (Arz-ı Mev'ud) gerçekleşmesi yanında, fundamentalist Hıristiyanlar'ın İslâm düşmanlığı da asla küçümsenemez. New York Times gazetesinde Thomas L. Friedman makalesinde şu itirafı yapmaktadır: "Irak'la savaşın gerçek sebebi asla kitle imha silahı değildir. ABD iktidarı Irak'ta kitle imha silahı olmadığını biliyordu. Irak'ın işgalinin asıl hedefi İslâm Dünyası'nın kalbine bir hançer gibi girmek idi. Ortadoğu'yu ABD hegemonyasına sokmanın yolu Irak ve Bağdat'tan geçer. Ayrıca Iraklı Kürtler Ortadoğu'nun işgalinde ABD'nin gönüllü askerleridir."

ABD'nin Irak'ı işgalinde İsrail'in güvenliği ve Nil'den Fırat'a Büyük İsrail (Arz-ı Mev'ud) gerçekleşmesi yanında, fundamentalist Hıristiyanların İslâm düşmanlığı da asla küçümsenemez. New York Times gazetesinde Thomas L. Friedman makalesinde şu itirafı yapmaktadır: "Irak'la savaşın gerçek sebebi asla kitle imha silahı değildir. ABD iktidarı Irak'ta kitle imha silahı olmadığını biliyordu. Irak'ın işgalinin asıl hedefi İslâm Dünyasının kalbine bir hançer gibi girmek idi. Ortadoğu'yu ABD hegemonyasına sokmanın yolu Irak ve Bağdat'tan geçer. Ayrıca Iraklı Kürtler Ortadoğu'nun işgalinde ABD'nin gönüllü askerleridir."

Son 4 asırdır İngiltere ve 2 asırdır ABD, dünyanın her köşesinde ciltlere sığmayan zulüm, katliam, baskı, kendi kültür ve dinleri ile dillerini zorla kabul ettirme, insan, kültür, dil, inanç katliamında rekor kırarak, dünyanın en zalim ülkeleri haline gelmiştir. İkinci Dünya Savaşından sonra ise bu zulüm yarışında, vahşet bayrağını ABD eline almıştır. İngiltere ve İsrail ise ABD'nin yardımcılarıdır. Bu zulümleri elbette makale şöyle dursun kitaba bile sığdırmanın mümkün olmadığını okuyucularım da idrâk etmektedir.

Savaşların tarih kitaplarında yazılan sebepleri ile gerçek sebepleri farklıdır. Savaşlarda çok defa gerçek sebepler gizlenir. Mesela Birinci Dünya Savaşı dünyayı paylaşım, Osmanlı Devletini tasfiye ve İsrail devletinin yolunu açmak için yapıldı.

ABD, Irak petrolünü ve idaresini elinde tutup, ordusunu geri çekip yerine, Birleşmiş Milletler Barış Gücüne ya da bu zor olduğundan, taşeron ülkeler kullanmak istemektedir. İşte bu yüzden Türk askerinin Irak'ta görev almasını istemektedir. ABD'nin yalan raporlarına dayalı Irak'a saldırısı gayrimeşrudur. Hatta bazılarına göre "Asrın hatasıdır." Irak'ta direniş Sünni Arap şeklinde başlamış ama son günlerde Irak'ın diğer bölgelerine de sıçramıştır. Şayet ABD'nin Irak'a askeri müdahalesi Birleşmiş Milletler kararına dayalı olsaydı, ABD ordusu işgalci sayılmazdı. Ama Irak'taki ABD ordusu gerek dünya kamuoyu gerekse uluslararası hukuk, teamüller ve Birleşmiş Milletler Anayasası ve diğer ilgili kanunlara göre işgalcidir. Irak'ta işgalciye yardım ile İslâm ve Arap dünyasında Türkiye'ye nefret tohumu ekilmesi için zemin hazırlamaktadır

ABD şahinler grubunun perde arkası lideri olan, Savunma Bakanlığı Yardımcılığı'na bakmayın. Aslında Rumsfeld'in önünde olan Paul Wolfwitz (Yahudi asıllı): "Savaş sonrası için hazırlıksızdık. Irak'ta baskı ve zulümle de olsa hukuk ve düzeni sağlayan milli kuruluşlar, savaş bitince hızla çöktü. Devlet ve otorite kalmadı. Bunu beklemiyorduk. Ön hazırlığımız ve planımız ise yoktu." itirafında bulunmuştur. Bu görüş doğrudur. Çünkü Saddam'ın zulüm rejimi Tikriti Aşîreti ile Baas Partisi'ne dayanıyordu. Halk ve ordu Saddam'ın zulmünden kurtulmak için ülkelerini savunmadılar.

ABD Savunma Bakanı Rumsfeld "Irak'taki saldırılar bir gerilla savaşı veya organize direniş değil" derken; Irak'taki ABD işgal ordusunun Merkez (Genel) komutanı Orgenaral John Abizaid (Arap asıllı Hıristiyan) "Giderek daha iyi organize olan bir gerilla savaşıyla karşı karşıyayız" diyerek; Savunma Bakanı Rumsfeld'i yalanlamaktadır. Irak'ın idaresi için görevlendirilen Paul Bremer ise "Irak'ta ne kadar kalacağımız Irak halkına bağlı demiştir." ABD, Irak'ın ikinci bir Kostarika olmasını istemektedir. Çünkü bu ülke bir nevi ABD'nin 51. eyaletidir. ABD dünya imparatorluğu için başta Türkiye olmak üzere bütün İslâm ülkelerinin Kostarika olması için medya, bürokratlar ve her alanda son derece büyük bir kampanya başlatmıştır.

8 Temmuz 2003 Pazartesi günü geçirdiğim ameliyat sırasında yakın ilgisini esirgemeyen başta Dr. Enver Ören Bey olmak üzere, Türkiye Hastanesi Başhekimi Opr. Dr. Nusret Baş'a, Dahiliye uzmanı Dr. Ahmet Yağcı'ya, Ameliyatı gerçekleştiren Prof Dr. Hasan Taşçı, Opr. Dr. Cavit Hamzaoğlu, Aneztezi Uzm. Dr. Nezih Berksoy'a ve tüm ameliyat ekibine... Ayrıca, Başhekim Yard. Dr. Tayyar Baysal'a, Hastane Müdürü Dr. Faruk Koca'ya, Dr Refik Okçu, Doç Sabahattin Gül ve ilgilerini esirgemeyen tüm doktor dostlarımıza..........teşekkürlerimi sunuyorum.

Bu yazımda da bundan önceki her yazım gibi belgelere ve delillere dayanarak gerçekleri nakledeceğim. Mayıs 2003'te New York Times İslâm ülkelerinde misyonerlik faaliyetini tartışmaya açtı. Haziran 2003 sonlarına doğru ise Time dergisi "Müslümanları Hıristiyanlaştırmalıyız" kapak haberi ile misyoner faaliyetlerinin halihazır ve geleceğe ait planlarını su yüzüne çıkarttı. Misyonerlerin bu amaçta ilk hedef Irak halkıdır: "ABD'nin Irak'a askeri müdahalesinden sonra meydana gelen otorite boşluğunu misyonerler durdurmalıdır... 4500 gönüllü misyoner ordusu New York'ta 150 saatlik eğitimden geçti.

ABD, Irak'a ne demokrasi getirdi ne kitlesel silah buldu. Çünkü Irak'ın işgali İsrail adına Arz-ı Mev'ud hayalinin gerçekleşmesi ve ABD yönetiminde söz sahibi olanların bir dönem başkanlık yaptıkları petrol şirketleri adına yapıldı. ABD hakkında gerçekleri yazsan bir, yazmasan bin dert. Nitekim bazı çevreler beni fanatik ABD düşmanı zannetti. Oysa ki ben ABD'nin yanlış, yanlış olduğu kadar İslam düşmanı politikasını bizzat ABD'li ve Batılı yazarların eserlerine ve makalelerine dayanarak açıkladım.

Bosna-Hersek'te yaşayan Müslümanların inancına göre; teslis'i inkâr eden Allahü teâlânın var ve bir olduğuna ve İsa Aleyhisselamın da O'nun kulu ve elçisi olduğuna inanan Boşnaklar; âlemlere rahmet olarak gönderilen sevgili ve şerefli, güzeller güzeli, şan ve şerefi çok yüce Peygamber efendimiz, hazreti Muhammed Sallalahü aleyhi ve sellem dünyayı şereflendirdiği ve İslam dinini yaydığını ticari kervanlardan öğrenirler.

Dünya'nın en zengini John David Rockefeller tarafından 1921'de kurulan "Council On Foveign Relations" (Dış İlişkiler Konseyi), (CFR) Gizli Dünya Devleti'nin politbürosu olarak bilinir. Bunların İstanbul ve Ankara'daki toplantılarında acaba ne kararlar alındı? Bu gizli devletin başına Yahudi asıllı 51yaşındaki Hass getirildi. Bu kişi 1991 Körfez Savaşında, ABD'nin Ankara Büyükelçiliğinde baba Bush'un Milli Güvenlik Konseyi Ortadoğu Masası Şefi idi. 3600 üyesi, 40 ve 10 kişilik özel ekibi olan "Dış İlişkiler Konseyi" ABD'nin dış ve iç politikasına hakimdir.

27-30 Haziran tarihleri arasında Bosna-Hersek'te zaman tünelinde geçmişi yaşadık. Önemli kısmı harâb halinde olsa da; Bosna-Hersek, Avrupa'da Osmanlının (açık hava müzesi)dir. Kale, Palanga (küçük kale), cami, medrese, çeşme, mezarlıklar, çarşı, evler, köprü (Mostar dahil), saat kuleleri harabe halindedir. Yalnız tarihi eserler değil, Bosna-Hersekli Müslümanlar da Türkiye'den ilgi beklemektedir. Bosna-Hersek'te savaşa son veren Dayton Antlaşmasına göre: Bir tarihi eseri geçmişte kim yapmışsa onu tamir etme hakkı o ülkeye aittir. Ancak Vehhâbîler bazı Osmanlı eserlerini tamir maskesiyle temelinden yıkarak, kendi mimarilerine göre onarmışlardır. Fakat UNESCO ve Bosna-Hersek Hükûmeti, aslına göre onarılmadığını tespit ettiklerinden, Suudîler'in Osmanlı eserlerini imar faaliyetini durdurmuştur.

28 Şubat 1926'da Ertuğrul yatı ile Mersin'den İzmir'e hareket eden İsmet İnönü bu adaların sahilimize bitişik olduğunu görerek "Rauf haklıymış" demiştir. Ancak İsmet İnönü maalesef, İkinci Dünya Savaşı sonunda Oniki Ada'nın Yunanistan'a adeta hediye edilmesine seyirci kaldı. Yunanistan karasularını 6 milden 12 mile çıkarması durumunda Ege'nin yüzde 97'si Yunanistan'a ait olacaktır. İşte o zaman Türkiye'nin ise Ege'yi seyretme hakkından başka hiçbir hakkı kalmayacaktır. Dahası İstanbul'dan İzmir'e giden bir Türk gemisi Yunanistan'dan vize almak zorunda kalacaktır. Bu konu için La Haye Adalet Divanına gitmek ise Ege'yi savaşsız kaybetmekle eş anlamlıdır.

Hazret-i Ömer, birisi hakkında ileri geri konuşan bedevîye sormuş: "Sen onu tanıyor musun?" Bedevî, "tanıyorum" diye diklenmiş. Büyük halife baştan almış "Birlikte yola çıktınız mı?" -Yooo -Peki birlikte konakladınız mı? -Hayır. -Öyleyse birlikte yemek yediniz? -Onu da hatırlamıyorum. -Öyleyse sen onu tanımıyorsun!