Mehmet Oruç

Hıristiyanlar, İsa aleyhisselamın haça gerilip, orada öldüğüne, fakat sonra dirilip göğe çıktığına, Müslümanlar ise, İsa aleyhisselamın haça gerilmediğine, doğrudan doğruya göğe kaldırıldığına inanırlar.

İsa aleyhisselam, İsrailoğullarına gönderilen bir peygamberdir. İsrailoğulları daha önce kendilerine Musa aleyhisselamın getirdiği hak dine uymakta gevşeklik gösterdiler. Pek çok itirazda bulundular, hatta doğru yoldan tamamen ayrıldılar.

Habîb-ün Neccâr, kavmini ikaz edip, gelen elçileri dinlemelerini ve Allahü teâlâya imân etmelerini söyledikten sonra, kendisinin Allahü teâlâya imân ettiğini şöyle bildirdi:

İsa aleyhisselamın elçileri Antakya halkanın tehditlerine karşı bir adım bile gerilemediler ve:"Uğursuzluğunuz beraberinizdedir yani batıl inancınızda ve bozuk amelinizdedir. Size nasihat edilirse bunu uğursuzluk sayacak ve küfrünüzde devam mı edeceksiniz? Doğrusu siz haddi aşmış bir kavimsiniz" dediler.

Antakya halkı Hz. İsa'nın elçilerini ret edince, elçiler dediler ki: - Rabbimiz biliyor ki biz, Rabbimizin emriyle, İsa aleyhisselamın sizi imâna davet etmek için gönderdiği elçileriz.

İsa aleyhisselam havârîlerinden iki kişiyi, Allahü teâlânın emri ile Antakya'ya göndererek, orada yaşayan ve putlara tapan insanları, imâna davet etmeleri için vazife vermişti.

İngiliz'in, vakit vakit gemilerden, siperden... Yine bolca gülle, bomba savurduğu bir gündü.

Nusaybin halkı, İsa aleyhisselam ile Hz. Meryem'i gerçek dışı şekilde işitip, sû-i zan edenlerdendi. Bunun için Hz.İsa'nın elçileri şehrin hakimine götürdüler.

Geçen hafta, televizyonlarda, gazetelerde tartışma konusu yapılan bir haber vardı: New York'ta bir kilisede ilahiyatçı bayan bir profesör, kadın erkek karışık cematin önüne geçip cuma namazı kıldırıyor.

Cenab-ı Hakkın gönderdiği sofra ortada duruyor fakat kimse yemeye cesaret edemiyordu. Orada bulunanlar, Hazreti İsa'ya; "Önce siz yeyin" dediler. O ise; "Hayır kim istediyse onlar yesin" buyurdu.

İsa aleyhisselamın münacatı üzerine insanların gözleri önünde, duman gibi hafif iki bulut arasından kırmızı bir sofra indi. İsa aleyhisselam ağlıyor, bir taraftan da; "Ey Allahım! Beni şükredenlerden eyle. Yâ Rabbî! Onu rahmet kıl! Cezâ ve azâb kılma" diye yalvarıyordu.

Havârîler, gökten bir sofra inmesi için, Hazreti İsa'dan duâ etmesini istediler. İsa aleyhisselam onlara; hakîkî imân sahibi iseler, Allahü tealâdan korkmalarını ve böyle şeyler istememelerini bildirdi.

Havârîler: İsa aleyhisselamın kendisinden sonra İseviliği dünyaya yaymak için, eshabı arasından seçtiği on iki mü'min zattır

İsa aleyhisselam, İsrailoğullarının imana gelmeleri ve hidayete kavuşmaları için ne kadar davet ve tebliğde bulundu ise de, pek az kişi inandı.

Bütün peygamberler ümmetlerine aynı imanı bildirmişler, hep aynı şeylere inanmayı emretmişlerdir. Çeşitli zamanlarda gönderilen ilahi dinlerde olan değişiklikler, hep ibadetlerde, kalb ve beden ile yapılması ve sakınılması icab eden hususlarda olmuştur. İmana ait hususlar değişmemiştir.

Batı son yıllarda birçok konuda kendini sorgulamaya başladı. İlim adamları "Nerede hata yaptık?" demeye başladı. Atı alan Üsküdar'ı geçti ama, zararın neresinden dönülürse kârdır. En azından Batı'nın peşine takılmış bizim gibi ülkeler aynı hatalara düşmemiş olurlar.

İsa aleyhisselam ve annesi Nasıra köyüne yerleştikten sonra uzun müddet burada kaldılar. Hazreti İsa otuz yaşına girince, burada, Hak teâlâ tarafından peygamber olduğu bildirildi. Bulunduğu Nasıra şehrine nisbetle, Hazreti İsa'ya tabi olanlara Nasrani denilmiştir.

Kadınlar depresyonda, erkekler depresyonda derken çocukları da depresyona soktuk. Böylece halkayı tamamladık... Geçen hafta, çocuğun her isteğine "evet" demenin zararlarından bahsetmiştik.

İsrâiloğulları, Hz. İsa beşikte iken kendilerine cevap vermesi üzerine şaşırıp kaldılar, fakat dedikodu yapmaktan ve iftirâlardan da vazgeçmediler.

Hazreti Meryem, doğumun ilk alâmetleri belirdiği sırada bulunduğu yerin bahçesinde yürürken, kurumuş bir hurma ağacının altına geldi.