Osman Ünlü

Her mü'min, kalbini tasfiye için, yani nefisten, şeytandan ve kötü arkadaşlardan gelen küfürden, günâhlardan kurtarmak için, "Estagfirullah" demelidir.

Cennete girmeye sebep, îmândır. Îmânı bozuk olan veya îmânı olmayan kimse, ne kadar çok ibâdet yaparsa yapsın, kapıdan döner, Cennete giremez.

Midemizi doyurmak için gıdânın temizini aradığımız gibi, kalbimizi doyurmak için de, dinimizi öğreten kitapların iyisini, doğrusunu aramalıyız...

Kur'ân-ı kerîmin ma'nâsını yalnız Muhammed aleyhisselâm anlamış ve hadîs-i şerîfleri ile bildirmiştir. Doğru tefsîr kitâbı da, Onun hadîs-i şerîfleridir...

Tevrât, İncîl ve bütün kitâplar insan sözüne benziyordu ve lafızları mu'cize değildi. Kur'ân-ı kerîm ise, mu'cizelerin en büyüğüdür ve insan sözüne benzemez...

Okunan duâların kabul olması ve te'sîr etmesi için, okuyanın, ehl-i sünnet i'tikâdında olması, kul hakkından, harâmdan sakınması lâzımdır...

"İyi bir arkadaş, iki cihân için de büyük saâdettir. Maksada çabuk ulaşmayı sağlar. İnsanlar birlikte yaşarlar ve arkadaşsız olamazlar..."

"Vakit, keskin bir kılınç gibidir. Yarına çıkacağımız belli değildir. Mühim işleri bugün yapmalı, mühim olmayanları yarına bırakmalıdır. Aklı olan böyle yapar."

İyi, sâdık, emîn ve güzel huylu olanlarla dost, arkadaş olmalıdır. Çünkü böyle dostlar, insanı tehlikelerden, korkulardan muhâfaza ederler, korurlar...

İstişâre etmek yani danışmak, insanı pişmân olmaktan korur. İstişâre etmeyen, kendi aklına göre hareket eden ise, dünyâda ve âhirette mutlaka zarar eder...

İslâmiyyetin istediği vazîfelerde dünyâ için ne kadar fayda bulunursa bulunsun, bunları yalnız Allahü teâlânın emri olduğu için ve âhırette, azâbtan kurtulmak için yapmak lâzımdır.

İbâdetlerde âhıret faydalarını bırakarak, yalnız sosyal iyilikler aramak ve bu araştırmayı esâs tutmak, dîne inanmamak hastalığının alâmetlerindendir!..

Peygamber efendimiz buyurdu ki: (Nerede ilim varsa, orada Müslümânlık vardır. Nerede ilim yoksa, orada kâfirlik vardır!)

"Âlimlerin dünyâyı sevmesi ve ona düşkün olması, güzel yüzlerine siyâh leke gibidir. Böyle olan ilim adamlarının, insanlara faydası olur ise de, kendilerine olmaz."

Dünyâda mazlûm olan kazanır. Fakat aldatan, zâlim olan, ağlatan ise kaybeder. Aldananlar, üzülenler ve ağlayanlar, mahşer günü mizânın başında sevinecekler...

Her insanın eceli için takdir edilmiş bir vakit vardır. Ecel geldiği zaman, feryat etmek, üzülmek faydasızdır. İnsanın ömrü, her ân geçmekte, ecel ise yaklaşmaktadır...

Allahü teâlâ her şeyi bir sebeple yaratmaktadır. Allahü teâlâdan bir şey istemek, yâ söz ile yani duâ etmekle yâhut fiil ile yani sebeplere yapışmakla olur...

Kişinin, başına gelen sıkıntılara dayanması lâzımdır. İnsanların verdiği sıkıntılara da sabretmeli, kızmamalı, onlarla iyi geçinmeye çalışmalıdır...

İster ehl-i sünnet olsun, ister bid'at sâhibi olsun, dînini dünyâ çıkarlarına âlet eden, yani dünyâlığa kavuşmak için dîninden veren câhillere yobaz denir...

"Kızım, iffet, bir kızın, bir kadının, değeri milyonlar eden, bir mücevheridir. Bu mücevheri ele geçirmek için, Allahü teâlâdan korkmayan her erkek bütün şeytânlığını kullanır!.."