Yılmaz Öztuna

Dünya devletlerindeki siyasî dengeler ve bunların değişmesi, dünyaya açılmış ve bir dahi dünyaya kapanmayacak Türkiye'yi ilgilendirir.

Attığım başlık için özür diliyorum. Zira dış politika ile hiç ilgilenmeyenler bile, iki düzine Arap devletinin birlikte hareket etmesinin ancak kâğıt üzerinde mümkün olduğunu bilirler.

ABD Genelkurmay Başkanı Orgeneral Peter Pace, İstanbul'da Osmanlı eserlerini de gördü. Washington'a döndü. Türkiye intibalarını Pentagon'da değerlendirecek. Âmiri Savunma Bakanı Rumsfeld'e anlatacak. Dışişleri Bakanı Miss Condoleezza Rice, hakkımızdaki bu son bilgileri de dinledikten sonra Ankara'yı ziyaret edecek. Veya etmeyecek...

Küresel Terörizm ve Uluslararası İşbirliği Sempozyumu, Genel Kurmay Başkanlığı'nca düzenlendi. 82 ülkeden delegeler katıldı. İçlerinde ABD genel kurmay başkanı Peter Pace ister istemez dikkat çekiyordu.

Amerika Birleşik Devletleri'nin Irak'ı işgalinin 3. yıl dönümü, bütün dünyada Amerika ve Başkan Bush aleyhine gösteriler ve yayınlarla anıldı.

Bizim meslekte, ne yazdığının farkında olmayan yazarlar vardır. Yargıdan ve Yüce Meclis'ten de böyle adamlar çıkar.

Son Millî Güvenlik Siyaset Belgesi, 24 Ekim 2005 Millî Güvenlik Kurulu'nda kabûl edilmişti. Şimdi hükûmet tarafından onaylandı.

Genelkurmay Başkanımız Orgeneral Hilmi Özkök'ün İstanbul'da Harp Akademileri'nde yaptığı konuşma, yetkiyle ve kesin şekilde söylüyorum, demokrasi tarihimizin dönüm noktalarından biri değerlendirmesiyle tarihe geçecektir. Birkaç yıl önce Yargıtay Başkanı Sami Selçuk da ilk açış konuşmasında, yüksek sivil bürokrasimizin zincirlerini kıran bir konuşma yapmıştı.

Kurumlar kendi kendilerini reformdan geçiremezler. Zira yetkilerini bırakmak istemezler. Onun için demokrasilerde reformları, seçilmiş meclisler ve hükümetler yapar. Burada müşkil, meclisin ve hükümetin kendi kendini reformdan geçirip çağdaşlaşmasındaki zorluktur.

Türkiye Cumhuriyeti, hâkimiyet kayıtsız şartsız milletindir değişmez temel ilkesi üzerine kuruldu. Devlet yönetiminde millî irâde, ortak kabûl etmiyordu.

Önce Özal, sonra Demirel, fiilen başbakanlığı ve parti genel başkanlığını bıraktılar. Cumhurbaşkanı olmak istediler. Çankaya'ya çıktılar.

Otoriter cumhuriyeti izleyen çok partili cumhuriyet döneminde Türkiye, demokrasi tecrübesi yaptı. Merkez Sağ iktidarlar dehâ sahibi üç devlet adamı çıkardı: Adnan Menderes, Süleyman Demirel ve Turgut Özal...

15 Mayıs 1950'de -CHP'den ayrılan 4 milletvekilinin kurduğu- Demokrat Parti seçim kazandı. İktidara geldi. Tek parti dönemi kapandı. Demokrat Parti Genel Başkanı Celâl Bayar idi.

1) Komutanın yargılanması kararını genel kurmay başkanı verir ve bu kararın temyizi olmaz. 2) Yargılanmaya başlanan bir komutan genel kurmay başkanı olmaz.

Türk ekonomisi yükseliş hâlinde... Borsa 40 bini çoktan aştı. 50 bine erişmek çabasında. IMF'nin ruhu bile duymadan birbiri ardınca oluşan iki dehşetli krizle borsa 7 bine kadar dibe vurmuştu. Şimdi, savcı iddianameleri gibi tarihî çapta süper sürprizlere bile aldırmıyor...

Hiç beklenmedik, fantastik diyebileceğimiz bir gelişme, Türkiye gündeminin başına oturdu. Van Savcısı, Kara Kuvvetleri Komutanı hakkında iddianamesini Van Ağır Ceza Mahkemesine sundu.

İran cumhurbaşkanı Ahmedinecad'ın Malezya ziyareti de patırtılı geçti. Ankara'ya gelmek istiyor ama, Ankara'da Amerika'yı tehdide kalkışmasından korkuyoruz. Kuala Lumpur'da Birleşik Amerika'yı, İsrail'i, Batı'yı, kısaca İran rejimine uyum sağlamakta zorlanan ve radikal Müslüman olmayan bütün dünyayı tehdit etti. Kasîde formunun emsalsiz ustaları olan İranlılar, böyle üslûptan çok hoşlanıyorlar.

Birleşik Amerika, cihan savaşlarına girer ve kazanır. Savaşların sonunda ekonomisi güçlenir. Refahı artar. Ancak bu savaşları, inanılmaz kötü şartlar içeren anlaşmalarla kapatır.

Afganistan'da başlayıp Irak'ta devam eden Orta Doğu Savaşı, başka ülkelere sıçrayıp sürecek. Birleşik Amerika, müttefikleri ile birlikte savaşacak. Her savaş gibi bu da bir gün sona erecek. Enerji kaynakları kontrol altına alınacak. Sınırlar daha çağdaş duruma getirilip mutlaka değişecek.

Irak Başbakanı İbrahim Câferî, Ankara'yı resmen ziyaret etti. Ankara'ya hareketinden birkaç saat önce Irak Cumhurbaşkanı Talabani, Câferî'nin Türkiye ile hiçbir anlaşma yapmaya yetkisi bulunmadığını ilân etti. Düşündük milletlerarası ilişkiler tarihinde böyle bir olayın benzerini hatırlamamız mümkün olmadı.