Halime Gürbüz

Tüm gurbete gelin olmuşlara... Ahh bacım... Ota, köke kahkahalar attığımız neşeli günlerin bir gün biteceğini, yüksek yüksek tepelere ev kurulup, aşrı aşrı memlekete kız verileceğini neden hiç aklımıza getirmedik.

Ana haber bülteni... Hındı rı nıım. Tıs dı dım. Pıngk! Sayın seyirciler, Avrupa şokta! Evlerde var olduğu iddia edilen 'canavar' yüzünden borsa düştü, euro üşüttü.

İki gün sonra tekrarı yaşanacak klasik senaryo... -Ühüüü... Sen beni sevmiyorsun! Baaak herkes sevgilisine hediye almış. -Be nankör kedi. Ekmeğimizi böldük de yedik, yemedik mi? Hieyt!..

"İki çay çek öğretileri"nin kurucusu Hintli guru Çaykaşhihi çay tiryakilerinin ve tiryakilik mertebesinden mahrum fanilerin ortak bir dille iletişim kurduğunu açıkladı. 'Çay kaşığı dili' teziyle sosyal bilim dünyası 120 ile tarlaya dalan traktör gibi sarsıldı! Tezin peşine düşen iletişim fakülteleri ve ilim adamları, köşeye sıkışan siyah piyonun beyaz Şah'a "abi rolleri değişelim mi?" tadında bir işgüzarlıkla yaklaşmış ancaak Davos röveşatasıyla elleri boş dönmüşlerdir.

Koalalar, benim favori hayvanım. Avustralya'dan ziyade miskinliğin simgesi bu kompakt ayıcıklar, günün yirmi saatini Okaliptus ağacına sarılıp uyuyarak geçirir, ondan beslenir, hayat felsefelerinde hiçbir zig olmaksızın yaşarlar (ye iç yat, memnun ol, hiç kasma) dertt, tasaa yok!

Erkekler bol cepli ve basit yaşadıklarından, kadınların çantalarını da, çantalarıyla kurdukları duygusal bağı anlamaları pek mümkün değildir. Oysa ki çanta, bir aksesuardan ziyade kadının parçasıdır. Ekstra organı, dostudur... O yüzden de tıkıştırır doldurur!..

Evdekiler "Mısır Çarşısında ucuzluk vardı, seni ordan aldık" deseler de bugün benim doğum günüm. "Hepibördey!" çığlıkları yankılanırken benim duyduğum "Iwaooww, pıh pıh 34 Ha Li Me 35 sağa çek" anonsu!..Yolun yarısına gelmişken bi koşu hayatı sorgulamaya gittim geliyorum. Siz de bu arada "o'nu nasıl bilirdiniz?" anketine verilen cevapları okuyadurun.

Abuk Prens'in çok kötü, fena bir üvey annesi varmış. Kötü kraliçe, her gün aynaya bakıp; "ayna ayna söyle bana şu prens teşekkürü bir puanla kaçıracak mı?" dermiş. Ayna da; "sayın veli, oğlunuz deli, derste geri, anarşistlikte ileri" dermiş. Kraliçe, karne günü gelip çattığında iddaa kuponunu andıran karneyi görünce, avcıyı çağırmış; "Şu tembel tenekeyi ormana götür, öldür" demiş.

"Eşeği yoldan çıkaran sıpa, insanı yoldan çıkaran soba" atasözünü açıklayınız.

Üzerinize afiyet; hem kariyer, hem çocuk, hem de kilo yapmış "topluca teyzelerin" seminerinden çıktım. Konu, "Ezilen kadının kimliği."

Ah şu bebekler... Tozpembe ya da havacı mavi... İki ters bir düz, aralarda ponponlar pörtletilerek örülmüş bir yün başlığın içindeki o minik suratı... Pembe ayakları ve en büyüğü bezelye tanesi kadar ayak parmakları. Ondan tek beklentin var; olması. Sadece 'var olması'...

* Bu sabah uyandığınızda, siz tam güne başlarken bir yerlerde yine ve yeniden savaş başlayacak... * Siz bardaklara çayı dökerken, bir yerlerde günahsız, hiçbir dahli olmayan masum insanların üzerine 'bombalar dökülecek'...

Rasatiye Hepgözler Nobel ödülü aldığı 'Cow on day ill key deep in cock lay up unlay jackson' (kavun değil ki dibini koklayıp anlayacaksın) adlı sosyoloji tezini bizlerle paylaştı. Tezde, Amerikan erkeği ile Türk erkeği arasındaki farklar tüm açıklığıyla gözler önüne seriliyor...

Yaa evet, sonunda kar yağdı! Hem de ilkokul ünite dergilerinin "çevremizde kış" sayısındaki gibi! Kardan adamlar yaptık, kar topu oynadık, ayak değmemiş zeminlere 'Gülten seni seviyorum' yazdık, ağzımızı ayran budalası gibi açtık, açtık açtık; taneleri yakalamaya çalıştık, yağdı yağdı; severek ve beğenerek izledik, temizlerinden seçtik yedik, üzerine yatıp debelendik, sevindik, sevinçten delirdik...

Bugün 'yeni yıl'ın, ikki bin dokkkuz'un ilk günü... Bu yıl iyice eğlenin, kendinize gerçekten vakit ayırın, çakraları makraları boş verin doğaya açılın, karların üzerinde yuvarlanın, kardan adamın burnunu yiyin... Sırıtın... Perhizi bırakın... Metroda turnikenin üzerinden atlayın...

Unu­nu ele­miş in­san­lar için ge­ce­nin ka­ran­lı­ğı bir yor­gan olur ve ümi­din, coş­ku­nun, can­lı­lı­ğın, ha­ya­tın üs­tü­nü ör­ter. Yal­nız­lı­ğın yel­ken­le­ri açı­lır; göz­yaş­la­rı yü­rek­ler­den ta­şıp, bo­ğaz­la­rı ya­ka­rak göz­le­re ka­vu­şur, son­ra bir mus­luk gi­bi, yi­ne yü­rek­le­re ge­ri akar.

Eşi­nin "ha­nım, sen de abar­tı­yor­sun" la­fı­na içer­le­yen an­ne, hır­sı­nı bö­rek tep­si­si­ni tel­le­ye­rek çı­ka­rı­yor­du.

- Te­re, ro­ka, ma­rul, çi­lek gi­bi top­rak­la sa­mi­mi ye­ti­şen seb­ze mey­ve­le­ri he­men­ce­cik to­zun­dan top­ra­ğın­dan ayı­ra­bi­len zım­bır­tı.

Buz­do­la­bı üşü­tük­tür. Ken­di so­ğu­ğun­dan za­hir. Sa­kin ru­tin ça­lı­şır­ken bir­den şey­tan yok­la­mış gi­bi ir­ki­lir.

Güzin Ab­la, kri­zi avan­ta­ja dö­nüş­tür­mek adı­na bay­ram üs­tü Ame­ri­ka'ya bu­fa­lo ge­tir­me­ye git­miş­ti. O ge­le­ne ka­dar ye­ri­ne Hal­le­de­riz Abi ba­kı­yor ve so­ru­la­rı­nı­zı ce­vap­lı­yor.