M.Ali Özbudun

WikiLeaks, gündemi bir hayli sarstı. "Gerektiğinde sızdırmak, açıklama yapmaktan daha etkin bir yöntemdir!" diye bilinen diplomatik düstur, bir kere daha hükmünü icra etti.

Demek ki neymiş? Demek ki.. -Gerçek, ayakkabılarını giyene kadar, "yalan" tüm dünyayı bir kaç defa dolaşabiliyormuş.

Rivayet odur ki.. Einstein, şöyle dermiş: - Atomu parçalamak zor olmadı, ama ön yargıları ortadan kaldıramadım. Dilin kemiği yok ya..

Politikacılar, harikalar üreten kurnaz çözümleri topluma enjekte etmeye bayılır. Kabul etmek gerekir ki.. Söz konusu "uçuk ve kaçık" projeler, bir kısım insanımızı rahatlatır. Dahası, müthiş bir beyinsel konfor sağlar. Dolayısıyla ne olur?

19-20 Kasım 2010, Atlantik İttifakı için önemli bir kilometre taşı.. Lizbon'da, NATO'nun geleceği ve füze savunma sistemleri tartışılacak.

Önümde, kasvet pompalayan bir rapor... Finansal firavunlar uyarıyor: - Sıcak paraya dikkat!

Tebrikler! 29 Ekim etkinliklerini, sembollerin tokuşturulduğu bir arenaya dönüştürdünüz. Ayrıştınız, ayrıştırdınız. Bir kere daha, kazanılmaya değmeyecek zaferlere imza attınız. Sizinle ne kadar iftihar etsek azdır. İyi ki varsınız! Aslında, ne olduğu son derece açık.

Belki hatırlayanlar vardır. Hikâye şöyleydi: Emekli yargıç, üç yaşındaki torununu seviyormuş. Torun, ani bir hareketle, parmağını dedesinin burnuna sokmuş.

CHP, gerçekten ne yapmak istiyor? Senaryoyu kim yazıyor? Rolleri kim dağıtıyor? Bilen var mı?

Hayretle izliyorum. Ekonomi yorumcusu, mangalda kül bırakmıyor. Konuşmasını şöyle bağlıyor:

Babıali Şenlikleri dolayısıyla, kafamda "Cağaloğlu eksenli" bir dizi hatıra canlandı. Bunların tamamını aktarmak mümkün değil elbette.

İlkokul yıllarında, "patates baskısı" yapardık. Şimdilerde "mahalle baskısı" çok popüler.

Dalgalı kur mağduru ihracatçılar ve Merkez Bankası (MB) kur politikasını tartıştı.

Dile kolay, tam otuz yıl geçmiş, ama hâlâ 12 Eylül darbesinin tortularından arınmaya çalışıyoruz. İsterseniz, hafızamızı şöyle bir tazeleyelim. Ne mi olmuştu?

Eğri oturalım, doğru konuşalım ve soralım: Bu ülkede, "sivilleşemeyen sivil toplum kuruluşları" var mı? -Var, hem de bol miktarda.. Peki, bunlar halen ne yapıyor? Ne yapmıyorlar ki..

Referandum yaklaştıkça, tansiyon yükseliyor. Anayasa'yı kısmen değiştirmeyi hedefleyen paket haricinde, neredeyse her şey konuşuluyor.

ABD medyası, kriz muhabbetini seviyor. Hatırlatmak gerekirse.. ABD eski Başkanı G.W.Bush, kriz patladığında ilginç ve mahcup bir tespitte bulunmuştu. Başta New York Borsası olmak üzere, ülkenin finansal piyasalarını kastederek, Wall Street'in fazla içtiğini, sarhoş olduğunu, "akşamdan kalma" diye bilinen pozisyona geçtiğini, hâlâ ayılamadığını söylemişti. Televizyonlar, günlerce bu açıklamaya yer vermişti.

O günleri yaşayanlar, iyi bilir. 12 Eylül 1980'de, dananın kuyruğu kopmuştu. Rivayet odur ki, 12 Eylül 2010'da da dananın kuyruğu kopuyormuş.

Alıştık artık.. Ortamı germeye yönelik yeni bir atak söz konusu olduğunda, "Biz bu filmi görmüştük!" diyoruz.

Önce yakınmak ve sonra aba altından kurnazca sopa göstermek, ulusal sporlarımızdandır.