Mehmet Oruç

Almanya 2006 Dünya Kupası final maçları geçen hafta başladı. Başkent Berlin'de toplanan 32 ülkenin taraftarları şov ve gösterilerle Dünya Kupası'nda yerlerini aldı.

Hâlid bin Velîd şöyle anlatır: Resûlullah efendimiz, Hudeybiye'ye çıkıp geldiği zaman, ben de, müşrik süvarilerinin başında yola çıktım. Usfan'da, Resûlullah efendimizle Eshâbına yaklaşıp gözüktüm. Resûlullah efendimiz, bizden emîn bir sûrette Eshâbına öğle namazını kıldırıyordu. Üzerlerine, birden baskın yapmayı düşündükse de, gerçekleştiremedik.

Velîd bin Velîd, meşhûr Hâlid bin Velîd'in kardeşiydi. Bedir Gazâsında müşriklerin safında harbe katıldı. Müşrikler bu harpte yenilince, onu Abdullah bin Cahş esir aldı. Medîne-i Münevvereye getirdi. Daha sonra fidyesini verip Mekke'ye gitmek üzere ayrıldı.

Hazreti Kâ'b bin Mâlik, babasının tek oğlu olup hâli vakti yerinde idi. Arabistan'ın ileri gelen şâirlerinden biri idi. İslâmiyetin Medîne'de hızla yayılmasından sonra yapılan ikinci Akabe bî'atına katılmış ve orada Müslüman olmuştu. Bunu kendisi şöyle anlatır:

Hazreti Ukbe'nin; hadîs, mîrâs taksimi ve hitâbet gibi sahalarda müstesnâ bir yeri vardı. Kur'ân-ı kerimi güzel okuyan, sesiyle süsleyen sahâbîlerdendi. Hattâ Hz. Ömer ona Kur'ân-ı kerîm okutturur ve büyük bir huşû ile dinlerdi.

Hazreti Ukbe bir gün on iki arkadaşıyla birlikte Peygamberimizden bir şeyler öğrenmek düşüncesiyle yola çıkmıştı. Yanlarında develeri de vardı. Onları başıboş bırakmak istemediler. Dediler ki: - İçimizden birisi develerimizi otlatsa da, kalanımız Resûlullah efendimizle sohbet etsek. Sonra öğrendiklerimizi ona bildiririz.

Eskiden, bir mahallede, bir mahalde yalan söyleyen, yalancılığı bilinen insan sayısı üçü beşi geçmezdi. Şimdi ise iş tersine döndü, doğru sözlülüğü ile bilinen, tanınan insan sayısı üçü beşi geçmiyor. İnsanlar hiç sıkılmadan birbirlerinin gözünün içine baka baka yüzleri bile kızarmadan yalan söyleyebiliyorlar.

Hz. Ukbe bin Âmir, Medîne otlaklarında koyun güderdi. Peygamber efendimizin Medîne'ye hicret ettiğini de dağda haber almıştı. Artık orada duramazdı. Gidecek, o yüce Peygamberi görecekti.

Hendek Savaşında, müşriklerden on kişilik bir heyet Peygamberimizin huzuruna gelerek bir şeyler koparmak için anlaşma yapmak istediler. Resûlullahla görüşürlerken Hz. Üseyd bin Hudayr bir vesîleyle Peygamberimizin yanına girdi.

Hazreti Üseyd bin Hudayr, bütün güç ve kuvvetini, maddî manevî imkânlarını İslâm uğrunda kullanan bir sahabeydi. Resûlullah efendimizin bütün savaşlarında yer aldı. Canını ve varlığını bu yola adadı. Uhud Savaşında cesâret ve şecaat örnekleri gösterdi.

İslâmiyeti öğretmek için gelen Mus'ab bin Umeyr, Medîne'de fevkalâde bir gayretle çok kimsenin Müslüman olmasına sebep olmuşu. Faaliyetlerini yürütmek üzere Sa'd bin Mu'âz'ın teyzesinin oğlu olan Es'ad bin Zürâre'nin evine yerleşmişti.

Osman bin Maz'ûn hazretleri, Medîne'de ilk vefât eden muhâcir sahâbîdir... Peygamber efendimiz o kefenlenirken alnından öptü. Sonra; "Sen de dünyadan bir şey elde etmedin, dünya da senden etmedi" buyurdu. Mübârek gözlerinden akan yaşlar Osman bin Maz'ûn hazretlerinin yanaklarına damladı.

Câhiliyye şairi Lebîd, "Şüphesiz Allahü teâlâdan başka her şey bâtıldır" mısraını okurken, Hz. Osman bin Maz'ûn, "Doğru söyledin" dedi.

Dün, İstanbul'un fethinin tarihî seyrinden bahsetmiştik. Bir şehri, bir ülkeyi elde tutmak, almaktan daha zordur. Bunda da en büyük unsur yerli halkın desteğidir.

Habeşistan'a hicret eden Müslümanlara, "Kureyşliler Müslüman oldu" diye yalan bir haber ulaştı. Bunun üzerine, Müslümanlar Habeşistan'dan ayrılıp, Mekke'ye doğru yola çıktılar.

Hazreti Osman bin Maz'ûn temiz bir yaratılışa sahipti. İslâmdan önce de düzenli ve ağırbaşlı bir yaşayışı vardı. Müslüman olmadan önce hiç içki içmemiş ve; "Aklı giderip, benden aşağıdakileri bana güldüren bir şeyi içmem" demiştir.

Üç gün önce İstanbul'un fethinin 553. yıl dönümü merasimlerle kutlandı. İstanbul'un fethi Müslümanlar için mukaddes bir ideal, yüce bir gayedir. Bunun için bu uğurda sayısız şehid verdiler.

"Şüphesiz, Allahü teâlâ, kibirlenip gururlananları sevmez!" meâlindeki Lokman sûresi 18. âyet-i kerîmesi nâzil olunca, Hazreti Sâbit'in durumu değişti, evine kapanıp ağlamaya ve tövbe etmeye başladı. Çünkü, o âyet-i kerîme ile, kendisi gibi şık giyinenlerin kastedildiğini zannediyordu.

Peygamber efendimiz, Medîne-i münevvere'ye teşrif ettikten sonra Medîneli Müslümanlardan söz aldı.

Henüz Müslüman olmamış Benî Temim kabîlesinden 80-90 kişilik bir heyet, Peygamber efendimizin huzurlarına gelerek, "Biz, sizinle üstünlük yarışı yapmak istiyoruz" dediler.