Mehmet Oruç

Mûsâ aleyhisselâmdan sonra, İbrânîlere gelen Peygamberler arasında, Dâvud ve Süleymân "aleyhimesselâm", hak dînin yayılmasına çok yardım etmişlerdir. O zamanki Yahûdî dîninin esâsını şöylece hülâsa etmek kâbildir: Îmân: Bir tek Allah vardır. Kendiliğinden vardır. Doğmamıştır ve doğurmaz. Her şeyi görür ve bilir. Af etmek veyâ cezâlandırmak, ancak Onun kudretindedir.

Tevrat'ın ve başka zamanlarda gönderilmiş olan ilâhî kitapların, semavi dinlerin esaslarından bazıları kaynaklarda şöyle zikredilmektedir:

Son asırlarda Ahd-i Atik üzerinde ilim adamlarının yaptığı araştırmalar; Yahûdî ve Hıristiyanlarca mukaddes kabul edilen ve Allahü teâlâ tarafından gönderildiğine inanılan bu kitapların birçok hatâlarla dolu olduğunu, târihî ve ilmî gerçeklere uymadığını ortaya koymuştur.

"Tarihte ve Günümüzde Ehli Sünnet" toplantısında ücretsiz dağıtılan Ömer Nesefi'nin Akaidi Nesefi risalesinden bahsetmiştim. Bugün, Ehli Sünnetin esaslarını bildiren bu risalenin özetini sizlere sunmak istiyorum:

Yahûdîlerin son Peygamberin geleceğine inandıkları ve O'nun gelmesini bekledikleri muhakkaktır. Hattâ, bâzı tefsirlerde, Yahûdîlerin özellikle savaşlarda müşkül duruma girince; "Yâ Rabbî! Geleceğini bize vaad ettiğin son Peygamber hürmetine, bize yardım et!" diye duâ ettikleri yazılıdır.

Aralık ayı başlarında İSAV , Eresin Otel'de üç gün süren, (3-5.12.2004) " Tarihte ve Günümüzde Ehli Sünnet" konulu milletlerarası ilmi bir toplantı düzenledi. Böyle önemli bir konuyu gündeme getirdikleri için vakıf yetkililerine teşekkür ediyorum.

İsrailoğulları, Musa aleyhisselâma indirilen Tevrat'ı zamanla değiştirdiler. Nihayet hahamlar, aslını tamamen tahrif edip, kendi yazdıkları şeylere Tevrat'tır, dediler. Bu hususta, Kur'an-ı kerimde mealen şöyle buyuruldu:

Tevrat, Musa aleyhisselâma gönderilen semavî kitap olup, Musa aleyhisselâmdan sonra tahrif edilmiş, aslı bozulmuştur. Musa aleyhisselâm üç kere Tûr dağına gitti. Birinci gidişinde, kendisine peygamberlik ve on levha hâlinde bazı hususlar bildirildi.

Hazreti Musa, Allahü teâlâya münacatında sual etti: - Ya Rabbi! Beni Kelimullah olmakla şereflendirdin. Benimle konuştun. Daha önce, bu şekilde kimse ile konuşmadığın hâlde, ne için beni seçtin? Acaba yaptığım hangi amel sebebiyle bana bu ihsanı yaptın?

Hazreti Musa'nın çok mucizesi vardı. Bunlardan meşhur olanları şunlardır: Asasını yere attığında ejdarha olması. Yed-i beydâ yani elini koynundan çıkardığında, ışık saçar şekilde parlak olarak görünmesi.

Musa aleyhisselâmın bazı faziletleri şunlardır: Musa aleyhisselâma Kelimiyyet [Hak teâlâ ile konuşmak] mertebesi, mucize olarak " Yed-i beydâ" verildi; mübarek eli parlak olarak görünürdü. Yine mucize olarak asa verildi. Bununla Firavun'un sihirlerini mahvetti. Ümmetiyle beraber denizi geçtiler, etekleri ıslanmadı. Allahü teâlâ, Musa aleyhisselâma bir taştan on iki çeşme akıttı.

Musa aleyhisselam, Cennetteki komşununu öğrenmek isteyince, Allahü teâlâ, "Falan beldeye git. Orada, çarşının başında bir kasap dükkânı var. O dükkânın sahibi olan kasabı gör. O, velî kulumdur. Yalnız bilesin ki, onun çok önemli bir işi vardır. Çağırırsan gelmez. İşte senin cennetteki komşun o olacaktır" buyurdu.

Maksatları öncelikle, Orta Doğu'yu Evangelist Hıristiyanların kontrolü altına almak. Bunun için bu bölgeye çok sayıda misyoner gönderdiler. Yoğun bir Hıristiyanlık propagandası yapıyorlar.

Müslümanlar şimdi de Evangelist yayılmacılığı ile karşı karşıyalar. Bünye sağlam ise, iç ve dış saldırılar fazla etkili olamaz. Vücuda zarar vermeye gücü yetmez. Bünye zafiyet içerisinde ise, en küçüğünden en büyüğüne kadar bütün zararlı etkenler meydanı doldurur.

Bir defasında Allahü teâlâ, Musa aleyhisselâma sordu: " Ya Musa! Benim için ne işledin?" "Ya Rabbi! Senin için namaz kıldım, oruç tuttum, zekât verdim, ismini çok zikrettim" cevabını verince, "Ya Musa! Namazların sana burhandır. Oruçların, cehennemden siperdir.

Musa aleyhisselam, bi'set yani peygamber olarak gönderilme sırasına göre, ülül'azm olan peygamberlerin dördüncüsü; fazilet ve üstünlük bakımından da, Muhammed aleyhisselâm ve İbrahim aleyhisselâmdan sonra dünya yaratıldığı günden kıyamete kadar gelmiş ve gelecek bütün insanların üçüncüsüdür.

Musa aleyhisselâm, bir gün bir iş için çıkmıştı. Bir grup melâike gördü. Onları tanıdı. Yanlarına yaklaşarak durdu. Gördü ki, benzeri görülmemiş, çok güzel bir kabir kazıyorlar. Yeşillik, parlaklık ve güzellik bakımından öyle bir yer hiç görmemiş idi.

İsrailoğullarının tuhaflıkları, nankörlükleri hiç bitmiyordu. Bu kadar azgın, söz dinlemez, kıymet bilmez bir kavim oldukları hâlde, Allahü teâlâ, merhamet ve ihsanının sonsuz olması sebebiyle onlara rızık veriyordu.

Musa aleyhisselam, kavmine söz geçiremeyip, bu fasık topluluğun arasından kendisini ayırması için Cenab-ı Hakka yalvarınca, Allahü teâlâ ona buyurdu ki:

İsrailoğulları, Musa aleyhisselamın emrine itiraz edince, Yûşa bin Nûn ve Kâlib bin Yuknâ İsrailoğullarını söz dinlemeye teşvik ederek dediler ki: "Onlara anîden baskın yapın! Böyle yaparsanız galip olursunuz.