Mehmet Oruç

Vehb bin el-Verd hazretlerinin rivayetine göre İsâ aleyhisselâm "Cenneti sevmek ve cehennemden korkmak günahlara karşı sabrı kolaylaştırır; insanı isyan ve dünya şehvetlerinden uzaklaştırır" buyurmuştur.

İnsanı günahtan, kötülükten, uzak tutacak, koruyacak en kuvvetli silah, Allah korkusu ve O'nun şiddetli cezasını ve elem verici azabını hatırlamaktır.

Abdullah bin Zeyd anlatıyor: Aydınlık bir gecede mezarlığa uğramıştım. Burada uyuya kalmışım.

Ömer bin Abdülazîz valilerinden birine gönderdiği mektupta buyurdu ki: "İnsanlara karşı güçlü ve kudretli olup istediğini yapabilecek durumda olduğun vakit, Allahü teâlânın, senin üzerinde olan kudretini düşün de ona göre hareket et.

"Ey gâzîler, bilin, âgâh olun ki; cümleniz hakkında, âhir zaman Peygamberi ol Server-i kâinât; "Onlar ne güzel askerdir" buyurmuştur. İnşâallah cümlemiz affedilmiş oluruz."

İmam-ı Rabbani hazretleri buyurdu ki: "Oradaki ahbabıma bir nasihatim de, Teheccüd namazını kılmanızdır.

İstanbul'un fethi denilince, Fatih Sultan Mehmed Handan sonra fethin manevî kumandanı Akşemseddin hazretleri akla gelir. Ona karşı olan şükran borcumuzu unutmamamız gerekir...

Fudayl bin İyâd hazretleri anlatır: "Bize şöyle bir haber ulaşmıştır: Allahü teâlâ gecenin bir vaktinde tecellî-i sübhanîsiyle tecellî eder ve buyurur ki:

Süfyan-ı Sevrî hazretleri, "Yemeği azaltın ki gece namazına kalkabilesiniz!" buyururdu. Sâbit el-Benânî de bütün geceyi ibadetle geçirir, kendi ev halkına: "Haydi kalkın ve ibadet edin! Bilin ki geceleri ibadetle kâim olmak, kıyamet gününün şiddet ve zahmetinden ehvendir!" buyururdu.

Allah adamları gecesini hep uyumakla geçirmiş olanları yüzlerinden tanırlardı. Bâzan karşılaştıkları bir şahsa: "Biz seni bu gece ilâhî huzura varmış görmüyoruz" derlerdi.

İslam büyükleri, yaz olsun, kış olsun gece namazına devam ederlerdi. Gece namazını ihmal etmezlerdi.

Hazreti Ömer, hazreti Kâ'b'a hitaben, "Bize biraz ahiret hallerinden bahseder misin?" dedi.

Adamın biri Tavus bin Keysan hazretlerini ziyaretine gitti. İçeriye girdiğinde karşısına çıkan yaşlı bir zata, "Ben nasihat almaya geldim, Tavus bin Keysan sen misin?" diye sordu.

"Vallahi Sen, Allahü teâlânın yarattığı yerlerin en hayırlısı, Rabbim katında en sevgili olanısın! Senden çıkarılmamış olsa idim, çıkmazdım. Bana, senden daha güzel, daha sevgili yurt yoktur."

Ayakları sağlam ve imanları kuvvetli olan arifler bile imansız gitmek korkusu ile yaşamışlardır.

Allahü teâlâ, Mûsâ aleyhisselâma, "Yarattıklarımdan ilk ölen, yani helak olan İblis'tir. Çünkü bana ilk isyan eden odur" buyurdu ve isyan edenleri yaşasalar da ölü saydı...

Hicretin İslam tarihinde çok önemli bir yeri olduğundan, bu olay hicrî senenin başlangıcı kabul edilmiştir. Bunun için her Müslümanın bu önemli olayı; ne zaman, niçin, hangi şartlarda, nasıl oldu, bilmesi lazımdır...

İbni Abbâs radıyallahü anhüma buyurdu ki: "Ey günah sahibi, bir günahı bırakıp daha büyüğünü işlerken son nefesinden nasıl emin olursun? Böyle bir emniyet içinde bu günahları nasıl işlersin? Yazıklar olsun sana, sağında ve solundaki meleklerden utanmaz mısın? Yaptığın günah ne kadar büyük ise, tövbe etmeden beklemen, ondan daha büyük günahtır.

Hazreti Huzeyfe'ye, "Şu İsrâiloğulları, dînlerini terk ettikleri için mi suretleri değiştirilerek hınzır ve maymun olmak ve kendi kendilerini öldürmek gibi çeşitli şekillerde azâb edildiler?" diye sordular.

İslam büyükleri her an sonlarını düşünürlerdi. "El itibar lil hevatim", yani itibar, hüküm sona göredir, buyururlardı.