Murat Başaran

Ama..." olmasaydı...

Hani bazı futbol sahalarında ve büyük meydanlarda var: Elektronik reklam panoları... Kısa aralıklarla reklam değişiyor, ilgi artıyor... Önce bisküvi reklamı ışıl ışıl...

Gazeteciliğin ne kadar önemli ve ayrıcalıklı bir meslek olduğuna dair konuşmaya başladığımız zaman, biz gazeteciler mangalda kül bırakmayız... Özel bir iştir... Herkes yapamaz...

Hani tren usul usul hareket edince... Hani eller ayrılık hüznüyle, kavuşma heyecanıyla sallanınca...

Her şeyi çok çabuk yapabilmek... Her şeyden haberdar olabilmek... Hızlı yaşamak...

Ne olacak bu memleketin hali?', bu memlekette en çok sorulan ve ama kimsenin ciddiye almadığı bir sorudur...

"Ne gitmeyi becerebildim... Ne kalmayı.

Aslında ne güzel; burası kültür-sanat sayfası... Ben de edebiyatı ve şiiri ve dahi "şiir gibi"yi çok seviyorum.

Aşk ve itaattir, ayrılığa ve ölüme razı eden...

"Seni arıyorum... Biliyorum; buralarda yoksun... Bulmam mümkün değil ama... Yine de arıyorum.

Bün, geçmişte kaldı...' Bunu sindirebilir miyiz?

İnsan her şeyi farkında olarak veya olmayarak değerlendiriyor ve bir sonuca varmaya çalışıyor.

Raftan epeydir ihmal ettiğin bir kitabı çekip alırsın...

Şimdi bir kararsızlık çölünün tam ortasından...

Adettendir ya... Belirli gün ve haftaları atlamak olmaz...

Ha sonbahar gelmiş; Sarısını hüznümden, serinliğini yüreğimden damıtıp...

Mahmut Çetin'in "Boğazdaki Aşiret"le başlayan çalışmalarını takip ettikten ve Ilgaz Zorlu'nun "Evet Ben Selanikliyim" kitabını okuduktan sonra, sıradan bir Türk vatandaşı olarak "hüsn-ü zan"a devam etmek, o kadar da kolay değil...

Uysal milletiz... Elbette iyi tarafları da var ama...

Huzur ve keder arasında bulunduğumuz yeri, hayata nereden baktığımız tayin eder... Her ne hali yaşıyorsak, o halin içinde, bakış açımıza göre bize huzur veya keder getirecek bir derinlik bulabiliriz...

Gecenin sessizliğinde... Herkes herşeyi bırakıp karanlığa çekilmişken... Belki sevinçleri, belki acıları veya belki hüznü uykunun koynuna bırakmışken...