Mustafa Selçuk

Dolar düşüyor, faizler tarihi diplerde, borsa yükseliyor. Bu üç parametreye bakarsak, kriz filan geride kaldı, işler tıkırında...Hisse senedi yatırımcıları, sıcak paracılar, dolar borcu olanlar keyifli...Yaz rehavetiyle de birleşince, iyimserlik herkesin içini ısıtıyor.

"Devlet, devlet politikası olarak adam öldürür, diğeri cinayettir." "Darbeyi yapanlara referandumda yüzde 92 oy veren bu halk değil mi?

İstanbul'da yaşayanlar, binlerce yılda biriken muazzam bir hazinenin içinde olduklarının farkındalar mı? Pek sanmıyorum.

Bütçe açığı 6 ayda 27 milyara dayanınca Hükümet de can havliyle açıktaki büyüme hızını kesmek için tedbir almaya başladı. Bu ülkede bütçe tedbiri denince ne anlaşılır? Dolaylı vergileri artırmak... Yani alışverişten, tüketimden alınan KDV, ÖTV vb. vergiler artırılır, bütçeye ek kaynak sağlanmış olur. Ekonomiye müdahalenin en kestirme yoludur dolaylı vergiler... Satışlar canlansın, piyasa şenlensin isteniyorsa ÖTV, ATV gibi birkaç "V"nin oranı düşürülür; bütçe alarm veriyorsa, bu defa yine birkaç "V" oranları artırılır. Hayat böyle akıp gider.

Her şey gözlerimizin önünde cereyan ediyor. Ümraniye'deki bombalardan toprağa gömülü cephaneliklere, danıştay saldırısından asit kuyularına kadar...

Kriz tüm ağırlığıyla dünyanın üzerine çöktüğünde vaveylacı koro, hükümeti tedbir almamakla, sanayici ve esnafı yalnız bırakmakla suçladı.

"Kriz bizi mahvedecek" korosu, gazetesi, TV'si, analisti ve TÜSİAD'ıyla herkesi öyle bir psikolojik baskı altına soktu ki, "bu krizden çıkarız" demek cesaret ister oldu. Küresel krizin bizi bir hayli etkilediği ve bu etkinin kısa sürmeyeceği aşikâr...

Başlığa, dolayısıyla yazıya ilham veren, Patrikhane'nin sözcüsü Peder Dositeos oldu aslında... "Başbakan Erdoğan, Türkiye'de sorunları isimleriyle zikreden ilk politikacı; bu yüzden tarihe geçecek" diyor sözcü, Taraf'taki mülakatında...

Kriz bizi etkiler mi, etkilemez mi? sorusu çok gerilerde kaldı artık... Görüldü ki, kriz hepimizi -az veya çok- etkiliyor. Üstelik bu defa işin şekli de biraz farklı... Ne sadece finansal bir kriz, ne de ödemeler dengesi problemi var karşımızda...

Cuma günü açıklanan aylık oranlar dezenflasyon sürecinin devam ettiğini, Merkez Bankası'nın faiz indirimlerine devam etmesinin de akılcı bir politika olduğunu gösteriyor.

Ankara'nın garip bir lisanı var. Bizim anlamakta güçlük çektiğimiz, yabancı dil gibi bir lisan... Üstü örtülü ifadelerle, imalarla, kelime ziyanı klişelerle dolu...

İlk çeyrek büyüme rakamları -3 ay öncesini gösteriyor olsa da- piyasanın ve iş âleminin haleti ruhiyesini bozmuşa benziyor.

Gazete ve TV'lere bakarsak, şu anda Türkiye'nin gerilimden kopacak hale gelmiş olması lazımdı.

Teknolojik gelişme, iletişimin muazzam ilerleyişi, maddi refahın artışı çeyrek yüzyılda insan hayatının akışını inanılmaz biçimde değiştirdi. Giderek artan bir tempoda yaşıyor -neredeyse- hayatın peşinden koşuyoruz.

Dünyayı sarsan bu krizi patlatan ve birçok bankanın batmasına yol açan başlıca sebep ne idi? Ev kredileri ve petrol, metal gibi emtia üzerinden üretilen spekülatif yatırım enstrümanları, yani zehirli varlıklar idi, değil mi?

Ersin Özince berrak konuşan bir bankacı... İş Bankası genel müdürlüğüyle birlikte taşıdığı Bankalar Birliği başkanı şapkası, beyanlarını daha da dikkat çekici kılıyor tabii...

Kim yapar bu mutabakatı mesela? Kurumlar kimlerdir? Parlamenter demokrasi ile yönetildiği varsayılan bir ülkede, parlamento'nun onayı dışında başka onay ve mutabakat gerekir mi ? Peki kurumlararası güven bunalımı deyince ne anlamamız gerekiyor?

Bakan Ali Babacan'ın Pazartesi günü açıkladığı döviz kredileriyle ilgili yeni düzenleme, hem şahıslar hem de şirketler için iyi sonuçlar verecek.

Hükümetin seri tedbirler faslından, dün de kredi kartları ve döviz kredileriyle ilgili yeni düzenlemeleri dinledik. Kendilerine mağdur diyen kart borçlularına hükümet bir güzellik daha yapmış oldu. 900 bin kişinin vadesi geçmiş kredi kartı borcu, tepeden belirlenen şartlar ve faizlerle taksitlendirilecek ve bu mağdurlar kurtarılmış olacaklar.

Sonu "S" harfi ile biten bir sürü ızdırap seansı... Genç beyinleri tüketen, cıvıl cıvıl olması gereken ruhları donuklaştıran, kaybedeni hiçleştiren yarışlar...