Yılmaz Öztuna

Avrupa Birliği üyeliği için 33 fasıla ayrılan müzakere kriterleri içinde çevre faslını en zor ve en problemli fasıl diye birliğin merkezi Brüksel'de meseleyi doğru değerlendiren, Çevre ve Orman Bakanı Veysel Eroğlu'dur. Nasıl zor olmasın ki, daha geçen hafta Obama ve Gül'ün bile katıldığı bu konudaki Kopenhag Zirvesi, hiç de başarı ile sonuçlanmadı.

Çevre konusunda problemli bir devlet, gelişmiş ülkeler arasında sayılmıyor. İster Rusya gibi dünyanın ikinci askerî gücü, ister Çin ve Hindistan gibi milyar nüfuslu devlet olsun...

Türkiye, Irak ve ABD temsilcileri, üçüncü defa toplandılar. Bağdad'da PKK örgütünün nasıl dağıtılacağını konuştular.

Azerbaycan Cumhuriyeti bağımsızlığını kazanınca, öğretimde yabancı dil olarak Rusça'nın yerine İngilizce'yi geçirdi. Amerika Birleşik Devletleri, Azerbaycan'ı bu kararından tekrar Rusça'ya döndürmek için elinden geleni yapıyor!

19 DTP Milletvekili, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde kalmak (yani istifa etmemek) kararı aldı. Emir, İmralı'dan geldi. Ve demiri kesti. Ahmet Türk, kendi tabiriyle (Sayın Öcalan'dan) -avukatı aracılığı ile- bu yolda emir geldiğini saklamadı, açıkça söyledi.

Ermenistan'da yaprak kımıldamadı. Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin ise, Azerbaycan konusunda bir açılım olmadan, Ermenistan'la İsviçre'nin hakemliğinde imzaladığımız anlaşmayı onaylaması imkânsızdır. Binaenaleyh, Ermenistan'ı dünyaya açacak sınırı açmamız ihtimali görünmüyor.

1219-1237 yıllarında Konya hâkanlık tahtında oturan Sultan Ulu Alâeddin, Selçuklu Türkiyesi'nin Kaanûnî Sultan Süleymân'ıdır. Hüküm sürdüğü devlete Avrupa'da çoktan Turchia (yani Türkiye) adı verilmişti. Ve dünyanın en zengin ülkesi idi.

DTP, 'Açılım'ı olumlu karşılamıştı. Son hedefine (Osm. aksâ-yi emel) kavuşuncaya kadar (!), bu 'Açılım'dan ne koparsa kârdır politikasını yürütmeye kararlı idi.

Ahmet Türk, 19 milletvekili arkadaşının Türkiye Büyük Millet Meclisi'nden istifa dilekçelerini aldı, cebine koydu. Bundan böyle bu 19 milletvekilinin Meclis'te hiçbir çalışmaya katılmayacaklarını bildirdi.

DTP adlı Kürtçü partinin kapatılmasını kimse istemiyordu. Ne iktidar, ne çoğunlukla muhalefet, ne medya. Ancak DTP, yasalara ve anayasaya öylesine kafa tuttu, tafra attı, Türk devletini öylesine küçümsemeye kalktı ki, yüce yargıya, Anayasa Mahkemesi'nde kapatma kararına 11'e 0 (sıfır) çıkmasından başka çare bırakmadı.

Dış İşleri Bakanımız, Avrupalılar'ı 73 milyon Türk'le korkutmamak için, üyeliğimize çok uzak bir muhtemel tarih verdi. O tarihe kadar üyeliği geciken bir Türkiye, pek çok şey kaybeder. Başbakanımız, Amerika'da. Türkiye'ye imtiyazlı ortaklık gibi saçma sapan tekliflerde bulunmaya cesaret eden Avrupalı Devlet adamlarını (öngörüsüz, sorumsuz, vizyondan ve ufuktan yoksun liderler) şeklinde tarif etti. Haklıdır. Bu çeşit devlet adamları çeyrek asır ara ile iki defa üst üste Avrupa medeniyetini bütünüyle intihara sürüklemişlerdir.

Türkiye dün, 7 Reşadiye şehidimizin cenaze törenleri ile sarsıldı. Teröre ve teröriste lânet üzerine lânet yağdırıldı.

Başkan Obama-Başbakan Erdoğan mülâkatı başarılı geçti. Aylardan beri merakla bekleniyordu. Çok kapsamlı, çok konulu bir görüşme idi. İki taraf, sorunlarını, isteklerini dile getirdi. Hangilerinin fiiliyata dönüşeceğini ise bekleyip göreceğiz.

NATO, Afganistan'da, Tâlibân terör örgütü ile savaşıyor. el-Kaaide, Tâlibân'ı destekliyor. Tâlibân, Afganistan'a ve Pakistan'ın Afganlar'la meskûn Kuzey eyaletine hâkim olmak istiyor.

Başkan Obama-Başbakan Erdoğan görüşmesinin birincil konusunun Afganistan'da Türk askeri olacağı ileri sürüldü. Afganistan'a asker ihtiyacı, evet, Amerika için çok önemli. Ama bize göre tarihî mülâkatın Washington için ilk ve ağırlıklı maddesi, İran'ın nükleer aşkı bahsinde Türkiye'nin ne dereceye kadar batı ittifakının yanında yer alacağıdır.

Amerika Birleşik Devletleri, NATO'ya dayanarak, Afganistan'da Tâlibân ve el-Kaaide terör örgütleri ile savaşıyor.

İsviçre minareleri konusu, Dubai finans krizini bile medyada ikinci sıraya düşürdü. Avrupa Birliği başmüzakereciliği ile görevli devlet bakanı Egemen Bağış'ın, Müslüman zenginlerine paralarını İsviçre bankalarından çekip Türkiye bankalarına transfer etmeleri teklifi, pek çok hoşuma gitti.

İsviçre'de çok acayip bir referandum yapıldı: Vatandaşa oy'u soruldu: Ülkede minare inşasına izin verilsin mi, verilmesin mi? Yüzde 57.5 minare istemezük! dedi. Dünya hayretler içinde kaldı. Zira milletlerarası hukuka ve insan hakları ile barışa temelden aykırı bu referandumu İsviçre parlamento ve hükûmeti, olumlu sonuç alacağını sanarak yaptırdı.

En büyük ve en uzun dinî bayramımız sona erdi. Liderlerimiz bayramda da atışmayı ihmal etmedi. Bugünler içinde dünyada en dikkati çeken gelişme, Dubai şeyhliğinin yabancı bankalardan aldığı kredi taksitlerini erteleme kararı oldu.

Dubai'nin, dış kredi borcunu, vadesinden birkaç ay sonra ödeyeceğini bildirmesi, dünya bankalarını ve borsalarını heyecanlandırdı, ama altüst edemedi. Zira Araplar akıllıdır. Ödemede gecikme, tatil başında açıklandı. Bankalar ve borsalar kapalı idi. Borç verenler telaşa kapılmasın, rahatça düşünüp tartışsınlar diye özen gösterildi. Zaten ertelenen borç nedir ki?