Abdüllatif Uyan

Sevgili Peygamberimiz, bir gün amcası hazret-i Abbâs'ın hanımını görüp;

Resûlullah Efendimiz, bir gün hazret-i Ali'ye; - Yâ Alî, bin devene! Yemen'e kadı olarak gideceksin! buyurdu. Hazret-i Ali; - Başüstüne yâ Resûlallah, dedi. Ve arz etti peşinden:

Diyarbakır velîlerinden Şeyh Yûsuf Hemedânî hazretleri, bir sohbetinde;

Ömer ibnil Hattâb'ın halîfelik devrinde bir gece, yabancı bir kervan gelip konakladı Medîne'de. Halîfe onu görür görmez doğruca Abdurrahman bin Avf'a gidip, çaldı kapısını. - Yâ Abdurrahman!

Siirt'te medfun Şeyh-ün-Neccâr hazretleri, bir gün tasavvufa girmek isteyen bir gence; - Evlâdım, her şeyden önce "İslâmiyet"i öğren, buyurdu.

Hazret-i Ömer halife iken, savaşa gidenlerin evlâd-ü iyâlini yoklar, bir ihtiyaçları varsa hallederdi. Bir gece, yine bu maksatla çıkmış, tebdil-i kıyafetle bir evin önünden geçiyordu ki, içeriden bir kadın sesi işitti. Merak edip kulak verdi sese.

Siirt evliyâsından Şeyh Türkî hazretleri, bir sohbetinde; - Kardeşlerim! Kurtuluş yolu, Eshâb-ı kirâmın yoludur, buyurdu. Nitekim hadîs-i şerîfte; (Eshâbım gökteki yıldızlar gibidir. Hangisine uyarsanız, hidâyete kavuşursunuz!) buyuruldu.

Elli altmış yaşlarında bir Müslüman, bir gün çeşme başında abdest alıyordu ki, hazret-i Hasan ve hazret-i Hüseyin, onu görüp çok üzüldüler. Çünkü doğru almıyordu abdestini.

Siirt evliyâsından Şeyh Türkî hazretlerine, bir gün sevdiği bir genç gelerek; - Efendim, "Son nefes"imin nasıl olacağını bilmiyor, bunun için çok üzülüyorum, diye dert yandı.

Hazret-i Ömer radıyallahü anh, halîfe iken bile fakîr olup, elinde para bulunmazdı pek. Nitekim bir bayram gelmişti.

Cizre evliyâsından Şeyh Hâlid Cezerî hazretleri, bir sohbetinde; - Allahü teâlânın "Sevgili Peygamberi"ne uymayan bir kimse, felaketlerden kurtulamaz, buyurdu.

İznik'te medfun Dâvud-i Kayserî hazretlerinin dergâhına bir gün bir delikanlı gelip; - Efendim, maddî sıkıntı içindeyim. Ne iş yapayım? diye sordu.

İstanbul'da medfun Şeyh Gâlib Dede, bir sohbetinde; - En büyük saadet, iki cihânın sultânı olan Muhammed aleyhisselâm'a tâbi olmaktır, buyurdu.

Hazret-i Ömer, radıyallahü anh, bir grup eshabla Medîne'den çıktı bir gün. Kölesi hazret-i Mugîre de yanındaydı. Şam'a gidiyorlardı. Kölesiyle nöbetleşe biniyorlardı deveye.

Denizli'de medfun Şeyh Elvan hazretleri, bir sohbetinde; - Dünyâ ve âhirette felâketlerden kurtulmak ve rahat yaşamak için, iki şey mühimdir, buyurdu.

Hazret-i Ömer devrinde, bir genç vardı. Güzel ve yakışıklıydı. Bir ahlâksız kadın, bu genci elde etmek için çok uğraştıysa da başaramadı.

İslâm âlimlerinin büyüklerinden Abdülhakîm Arvâsî hazretleri, bir sohbetinde; - İnsan, birçok bakımdan hayvanlara, bâzı sıfatları da nebâtlara ve cansızlara benzer, buyurdu.

Zeyd bin Hârise radıyallahü anh, çocuk iken, annesiyle birlikte uzaktaki bir akrabâlarına ziyarete gidiyorlardı ki, yolda haydutlar kafileyi basıp, Zeyd'i esir aldılar.

Irak evliyâsından Şeyh Baba Resûl hazretleri, bir sohbetinde; - Kardeşlerim, dünyâ hayatı çok kısadır. Âhiretin azabları ise pek acı ve sonsuzdur, buyurdu.

Allah dostlarından Kutbüddîn-i İznîkî hazretlerinin, buğday ticaretiyle uğraşan, Ahmet isminde bir talebesi vardı.