Behçet Fakihoğlu

Uzakdoğu'dan gelen mallar; özellikle Çin malları için tedbir alındığı söyleniyor. Ama tedbir olarak anlatılanlar bazı iş adamlarımız için tam bir işkence olmuş.

Gaziantep'teki "İnternet Cafe"ciler dertli. Giriş katında bulunmayan İnternet Cafelere ruhsat verilmiyormuş. Bunun da ilginç bir hikâyesi varmış...

Genel merkezi Ankara'da olan Emniyet Teşkilatı Vazife Malulü ve Şehit Aileleri Derneği (EMŞAD) Samsun Şubesi, yaklaşık 5 yıldır faaliyetini sürdüren ve başarılı çalışmalarıyla her kesimden takdir toplayan seçkin bir derneğimizdir.

20- 30 yıl önce fert başına düşen milli gelirleri çok altımızda olan bazı ülkeler şimdi bizi katladılar.

Gün geçmiyor ki hastanelerden bir şikayet gelmesin. Ya yeterli ihtimam gösterilmiyor, ya yanlış teşhis ve tedavi sonucu hasta mağdur ediliyor ya da başka birşey...

Bu hükümet iş başına geldiğinde ortalık yangın yeri gibiydi.

Maliye Bakanlığı, devlet memuruna yapılacak ufak bir maaş artışında dahi hop oturur hop kalkar. Bütçe dengeleri sarsılıyor diye feryad-u figan koparır.

Sovyetler'in dağılmasından sonra, Demirperde ülkelerinden çok sayıda insan Türkiye'yi adeta mesken tutmuştu.

Kamuda eşit işte çalışan memur, işçi ve sözleşmeli personel arasındaki ücret adaletsizliği sık sık gündeme gelmektedir.

Avrupa Birliği'ne (AB) girmemizi istemeyenlerin bulunduğu sık sık gündeme getiriliyor. Bunların "statükocular" olduğu söyleniyor. Her kim, ne sebeple AB'ye girmemizi istemiyorsa, onlara sesleniyorum

"Geciken adalet adalet değildir" sözünü duymayanımız yoktur. Ama her nedense, gereken şartlar hazırlanıp adaletimiz hızlandırılamıyor.

Ekonomik krizin etkilediği bazı kesimleri canlandırmak için çeşitli tedbirler alındığı biliniyor.

Yıllardır, meslek lisesi mensuplarının ve onların anne-babalarının çektiği ıstırabı, problemlerini adım adım buradan aktararak ben de yaşadım.

Iraklılar çok çekti; yıllarca bir diktatörden, şimdi ise kurtarıcılarından!.. Yapılanları seyretmeye bile yürek dayanmaz.

Gaziantep Amerikan Hastanesi'ne, kapısının üstünde asılı kocaman bir tabelada yazılı şu beş kelime okunarak giriliyordu: "Biz bir vasıtayız, şifa Allah'tan" Ben de girmiştim bir zamanlar bu kapıdan...

Eğitimde özel sektör çok sınırlı, bütün yük devlette. Ama bütçeden eğitime ayrılan pay da yetersiz. Eğitim adı altında alınan vergiler, katkı payları da anlaşıldığı kadarıyla yetmiyor.

Can güvenliğimizi emanet ettiğimiz polisimizin ne gibi zor şartlar içinde çalıştıklarını biliyor muyuz? Zaman zaman cinnet geçirme noktasına kadar getiren problemler neler?

Hükümetin teşvik uygulamak için getirdiği 1500 dolarlık fert başına yıllık gelir sınırı, bazı haksızlıkları da beraberinde getirmiştir.

Cehaletin kötü bir şey olduğunu herkes kabul eder. Cehaleti yenmek için, insanlarımızın okuması gerektiği, faydalı bilgilerle donanımlı olmaları icab ettiği sıkça söylenir. Belli ölçüde bu görev devlete yüklenmiş. Ama şartlar malum. Değişik yerlerde 4 duvar dikmekle olmuyor...

"Anneler Günü" bazı ihmalkarlıklarımızı hatırlatması açısından çok faydalı. Aslında bu günü senenin bir günü ile sınırlamamak gerek, yılın her günü "Annelerimizin Günü" olmalı. Ne yaparsak haklarını ödeyemeyiz, ama gönüllerini almak bile güzel bir davranış...