Fuat Bol

Bir yıl sonra, Türkiye'den gönderilen öğrenci müfettişi tahsisatını keser ve ülkeye dönmesi için, kendisine yol harçlığı verilir. Son bir ümitle, o parayı da son kuruşuna kadar kumara kaptırır ve beş parasız olarak kendini Paris sokaklarında bulur.

Babası, konakta yalnız kalan mağrur ve bir o kadar da 'özentili' babaannesiyle mirası tüketirken başka bir kadınla evlenir. Üniversiteye (Dar-ül fünun) kaydolacağı günü sabırsızlıkla bekleyen Necip Fazıl, anneciği ile birlikte, küçük dayısının fakir yuvasına sığınır.

Necip Fazıl, 11 yaşında, imtihanla Mekteb-i Fünunu Bahriye-i Şahane'ye (Bahriye Mektebi) girdi. Hamdullah Suphi Tanrıöver, Yahya Kemal Beyatlı ve Hamdi Aksekili gibi önemli şahsiyetler derslerine girmekte ve mahut Nazım Hikmet'le de aralarında iki sınıf bulunmaktadır. (Nazım iki sınıf yukarıdaydı).

Necip Fazıl'ın doğup büyüdüğü dönem; devlet ve millet hayatımızın en netameli, buhranlı, kasırgalı zamanlarıdır.

Necip Fazıl ilk eğitimini, övgüyle ve hayranlıkla bahsettiği büyükbabasından aldı; beş yaşında iken okuma-yazmayı öğrenmişti. Tek erkek evladın tek erkek çocuğu olan Necip Fazıl, ailenin nesebinin devamını sağlayacak kişi olarak üzerine titreniyor ve özellikle de dedesi tarafından şımartıldıkça şımartılıyordu.

Sevgili okuyucular; mübarek ramazan dolayısıyla siyasi yazılara ara verip, kültür dinamiklerimize yönelmek istiyorum. Bunlardan; edebiyatımızın zirve isimlerinden Üstad Necip Fazıl'ı, kısaca ve ana hatları ile sergilemek istiyorum. Zira, üzerimizde çok ama çok emeği olan Üstadımıza karşı borcumuzu bir nebze olsun ödemek zorundayız...

Nereden bakarsanız bakınız; demokrasi adına Türkiye, gerçekten talihsiz bir ülke. Bunun en önemli sebebi; oynadığı rolü kendisinin yazmamış olmasıdır. Başkalarının yazdığı demokrasi (!) senaryosunu Türkiye, kendisine benzetmeye çalışarak oynuyor ve ortaya mahut demokrasicilik oyunu çıkıyor!

Siyasette taşlar yerli yerine oturuyor. HAS Parti Genel Başkanı Numan Kurtulmuş'un, Başbakanın davetine olumlu yaklaşımı akl-ı selimin olduğu kadar siyasetin de gereğidir. Zira her şeyin temelinde siyasi istikrar yatmaktadır. Türkiye, mahut istikrarı uzun seneler sonra yakalamış ve onca yıllar; koalisyonlarla heder edilmiştir.

Özel Yetkili Mahkemeler, elbette ki olağanüstü dönemlerin mahkemeleridir. Pek tabii olarak; gerçek demokrasilerde bu denli yapılanmalara yer yoktur.

Dün Irak'ta yapılan, bugün Suriye'de yapılmaya çalışılan işlerin temeli; vaktiyle bu ülkeleri cetvelle kuran Batılı emperyalist güçler tarafından atılmıştı. Her şeyden önce; buralardaki zorba yönetimlere kurdurulan devletler, sun'i idi. Hiçbirisinin tarihi bir gerçekliği yoktu. Kısa bir zaman sonra; buralarda işlerin sarpa saracağı biliniyordu. Zira öyle hesaplanıp kurulmuşlardı.

Osmanlı döneminde münevverlerimiz vardı; bunlar, bir Doğu'dan ve bir de Batı'dan olmak üzere en az iki yabancı dil bilirlerdi. Kahir ekseriyetinin 3-5 yabancı dili vardı. Her birisi; cuma namazı kıldırıp hutbe okuyacak kadar dini bilgiye sahipti. Batı'nın yetiştirdiği aydınlara bakın; bunlardan her birisi, herhangi bir Hristiyan kasabasında rahatlıkla papazlık yapabilecek dinî bilgiye sahiptirler.

Başbakan "Haritada Şam'ın yerini bile gösteremeyenler, bize dış politika dersi veremez" diyor ki, el-hak doğrudur. Savaş uçağımızı düşürdü diye, Suriye'ye savaş açmayan hükümeti korkaklıkla itham ediyorlar. Durumu fırsat bilen CHP genel başkanı Kılıçdaroğlu ise, iktidarı "şamaroğlanına dönmekle" suçlamakta ve aklı sıra; siyasi rant elde etmekte.

Arap Baharı, kurtlar sofrasının; Orta-Doğu ve İslam coğrafyasında kurulacağının (Irak'taki paylaşım bu durumun) açık göstergesidir. Fiilen üçe bölünmüş Irak'ta kurtlar cirit atıyor!

Terörden 30 senedir çekmekteyiz. Belli ki düşman bir değil; elvan, elvan! Dost ve müttefik olduğumuz ülkeler bile, gözümüzün içine baka baka terörü desteklediler ve el-an da desteklemeye devam ediyorlar! Ve yine belli ki, bu durum; kurtlar sofrasındaki kavganın bize yansıyan şekli idi!

CHP'nin ısrarlı itirazları üzerine Anayasa Mahkemesi nihayet kararını verdi; siyaset de toplum da rahatladı. CHP ve MHP kararı, kendi arzularının hilafına görünce; Anayasa'ya aykırı diyerek, siyasi olgunluk ve nezaketlerini sergilediler!

Cihan Devleti'mizin son evrelerini yaşadığı geçen asrın başından beri; birileri; uğursuz ve gayr-i meşru iktidarlarını sürdürmek için, devamlı suretle istikrara kastetti. Kendi uğursuz elleriyle oluşturdukları kaotik ortamları bahane ederek; bu aziz milleti hep olağan dışı (ihtilal-sıkıyönetim-olağanüstü hal) kanunlarla idare ettiler.

İletişim araçlarının baş döndürücü hızla gelişmesi sonucu dünyamız 'global köy' hâlini almıştır. Artık, dünyanın en ücra köşesindeki insanın bile her şeyden haberi var; hem de anında! Tüm bir insanlık; resmen ve alenen iletişim bombardımanı altında.

Buhranını yaşayan günümüz insanının mutlu olamamasının yegane sebebi; 'kurt kanunu'nu benimseyip, onu hayatına hakim kılmasıdır.

Suriye'de ayaklanmalar 15 ayını -geride 15 bin ölü bırakarak- doldurdu. Beşar Esad, babasının (Hafız Esad) oğlu olduğunu gösterdi. Hem kan dökmedeki gaddarlıkta ve hem de tilki kurnazlığında.

Evlere şenlik bir muhalefet anlayışımız var! Yapılmış olan her şeyi inkâr ve yapılmakta olan her şeye 'hayır!' diyerek karşı gelmeyi muhalefet etmek bellemişiz.