Osman Ünlü

Amel, îmânın şartı değilse de, îmânın kemâlinin şartıdır. Tek başına amelsiz ilim, işe yaramayan bilgiler, insanı kurtarmaz...

Allahü teâlânın sevgisine, rızâsına kavuşmak için, kalbin mahlûklara olan bağını, bağlantılarını kesmek, onu dünyâ zevklerine düşkün olmaktan kurtarmak lâzımdır...

"Öyle bir yolculuğa çıkacaksınız ki, bu yolculuk çok zor ve çok uzundur. Bu çetin yolculukta size lâzım olacak ve sizi kurtaracak olan azığı hazırlayınız!"

İslâmiyet, insanların amel ve ibâdetlerine yol gösterdiği gibi, onların kalblerinin ve rûhlarının temizlenmesi yani güzel ahlâk sâhibi olmalarının yolunu da göstermiştir.

Allahü teâlâ kerîmdir, rahîmdir. Yani lütfu, ihsânı boldur ve merhameti çoktur. İhsân sâhibi, yalnız Allahü teâlâdır, dilediğine verir...

Ebû Zer Gıfârî hazretleri, bir günlük nafakasından fazlasını fakirlere dağıtırdı. Dünyâya değer vermez, son derece kanâatkâr, fakîr ve yalnız yaşardı...

Müslüman, İslâmın güzel ahlâkı ile süslenir ve herkese iyilik eder. Kendisine kötülük yapanlara iyilikle karşılık verir. İyilik yapamazsa, hiç olmazsa sabreder.

Mal müminin yardımcısıdır. Bu sebeple çalışmalı, helâl yoldan kazanmalıdır. Başkalarına muhtâç olan, dînini kaybedebilir!..

Resûlullah Efendimiz "Sallallahü aleyhi ve sellem" (Yâ Rabbî, Abdurrahmân bin Avf'ı Cennet ırmaklarından kandır) diye duâ etmişlerdir...

Akıllı kimse, Allahü teâlânın varlığını, gönderdiği Peygamberleri; emir ve yasakların, dünyâda ve âhirette insana faydalı olduğunu inkâr edemez!..

Allahü teâlâya inanarak ve Onun emri olduğu için değil de, başka sebeple yapılan iyi işler, yani îmânsız olan ameller, kıymetsizdir...

Hazret-i Sa'd, ok atmakta çok maharetliydi. Her attığı ok isâbet ederdi. İslâmiyette, Allah yolunda ilk ok atan Sahâbî olup, okçuların reîsiydi...

Îmân, çok kıymetli bir mücevher gibidir. Kıymetli şeylerin düşmanı da çok olur. Îmân etmek çok kolay ise de, bu îmânı korumak çok zordur...

İbâdetler ve bütün iyi işler kıymetli ise de, bunları yapmak, îmânın yanında ikinci derecede kalır. İmân temeldir, iyi işleri yapmak, ikinci derecededir...

Hazret-i Ali, ilim ve amel bakımından en yüksek derecede idi. Âyet-i kerîme ve pek çok hadîs-i şerifle methedilmiştir. Allah korkusundan devamlı ağlardı...

Resûlullah efendimiz bir hadîs-i şerîfte buyurdu ki: (İnsanlar Allahü teâlânın ıyâlidir, kullarıdır. Kullarına iyilik edenleri çok sever.)

"İslâmiyetin sureti, Allahü teâlâya, Onun Resûlüne ve bu Resûlün Ondan getirdiği bilgilere inanmak, İslâmiyetin ahkâmına uymaktır..."

Hazret-i Osmân: "Bir gün teyzem bana dedi ki: Sana bir hâtun nasip olacak ki, ne sen ondan önce bir hâtun görmüş olursun, ne de o, senden önce bir erkek..."

Âhiret adamları ile, sâlihlerle görüşmeli, sohbet etmelidir. Sâlih kimse bulamayan, bunların kitâplarını arayıp, bulmalı, bunları okumalıdır...

"Eğer ölünün ağzından tükrüğü akmış, dudağı sarkmış, yüzü kararmış, gözü dönmüş ise, bilmiş ol ki, o şakîdir. Âhiretteki şekâvetini görmüştür..."