Rahim Er

'60'lı yıllar, Yeşilçam Sinemasının çok zor şartlar altında eser verdiği yıllardı. O yıllar çocukluk yıllarımızdı. Yıllarımızı beyaz perdeli günler ve geceler süslerdi. Masallardan sinemaya geçiş dönemleriydi. Sinema bir bakıma artık yitirilen büyük anneydi. Yazlık sinemalar vardı. Bir düğüne gidilirdi topluca, bir komşu oturmasına, bir de sinemaya. Ayabakan çekirdeği satanların bereket günleriydi

Kendimize haksızlık etmeye hakkımız yok. İki asırdır dışarıdan aldığımız telkinlerle bizzat kendi kendimiz hırpalamaktayız.

7-8 yıl kadar önce gazetelerde bir küçük haber çıkmıştı. İmralı sakini, taraftarlarından çocuklarına İslam öncesi isimler vermelerini istiyordu.

Aktütün baskını ve 17 şehit verilmesi öncekilerden çok fazla ses getirdi. Bardağın taşma ânı vardır.

Bu sütunu 10 yılda bir ancak okuyucu mektubuna açmışlığımız olmuştur. Yine öyle bir istisnai gündeyiz. Aşağıda bir öğretmenimiz, görüş ve tecrübelerini kamuoyu ile paylaşmak istiyor.

"Allah Nazardan Saklasın" başlığıyla yazdığımız yazı, geçen hafta başında yayınlanmıştı. Orada komşularımızla iyi gelişmeleri sıralarken Ermenistan'la da durumun düzelmesiyle çok mesafeler katedeceğimize işaret ediyor, fakat bir hususa da dikkat çekiyorduk "emperyalizm tekerimize çomak sokmazsa..."

Kimse artık kalkıp "hainler hak ettiği cezayı alacaklar" demesin, kimse "Kandil, yerle bir edildi" diye yazmasın, kimse "kökleri kazınacak" diye konuşmasın.

Hatırlanması gerekenlerden biri de onlar, bir de hapishaneler var. Orada yatan herkes kesinkes suçlu mu? Herkes hak ettiği cezayı mı almış? Ya suçlu da olsa samimi olarak tövbe etmiş olanlar, pişmanlar?

Bu ramazanda da işgal edilmiş ülkeler buruktu, Irak, Doğu Türkistan, Filistin gibi. Bazıları ise yine fukara, daha beteri açtı, mesela Somali, mesela Bangladeş.

Cenab-ı Hak, Sevgili Peygamberimizi, -sallallahü aleyhi ve selem- Kur'an-ı kerîmi göndermeseydi, bugün 1.5 milyar ehli imân olmasaydı, onlar doğru itikat yerine, türlü yanlışlıklar içinde olsalardı acaba şu gün nasıl bir manzara, nasıl bir bataklık yaşanırdı?

Bir ramazan ayını daha uğurladık, inşallah hoşnut gitmiştir. Ramazan, günahları yakıp yok etti. Günahları yanıp yok olana, affa, rahmete kavuşanlara ne devlet. Kim bilir, bazıları belki sadece aç kalmış oldu. Bazıları üşengeçlikten oruç tutmadı.

Kendi savaş gemimizi kendi tersanelerimizde imal ederek denize indirdik. I. Cihan Harbinde İngiltere'nin üstelik bedeli peşinen ödenmiş kruvazörlerimizi vermemesini hatırlıyoruz.

CHP 1950'den bu güne hep muhalefette. Ömrünün ancak üçte birinde iktidar. O da tek parti hükümetleri, tayinle vekil seçilme dönemi, açık oy gizli tasnif kurnazlıkları vs. '70'lerdeki bir-iki kısa süreli iktidarıysa Bülent Ecevit sebebiyledir.

Bülent Orakoğlu-Fikri Sağlar ikilisinin ifşaatı zaviyesinden bakınca emekli general Şener Eruygur'un hakikaten düşüp düşmediği, düştüyse nasıl düştüğü bile şüpheyle karşılanabilir. Hastaneye sedye ile götürülürken paravanla setr edilmesi neyin nesidir?

Pazar akşamı Kanal Türk'te Fatih Karaca'nın Siyasi Gündem programında konuklar eski bakanlardan Fikri Sağlar ve Emniyet Genel Müdürlüğü İstihbarat Daire eski Başkanı Bülent Orakoğlu'ydu. Her iki konuşmacı da dehşetli açıklamalar yaptılar. Mutlaka kamuoyu ile paylaşılması lazım. Bunların bir kısmı şu veya burada konuşuldu. Kısmen şurada-burada dile geldi. Fakat net, tereddütsüz ve cesur ifşaat galiba ilk defa olmakta. Fikri sağlar:

Almanya'da maalesef Türklerin işlediği bir dolandırıcılık suçu ortaya çıkmış, bizdeki bir kısım medya meselenin üzerine hazırlıksız giderek Başbakanın da ismini buna karıştırmıştır. Bunun üzerine sayın Erdoğan fevkalade infial gösterdi.

Ertuğrul Özkök, birkaç ay evvelki bir yazısında tarihçi İsmail Hami Danişmend'in eski Türklere dair bir kitabını okuması vesilesiyle bir hayretini dile getiriyordu. Sayın Özkök eserde vasfedilen Türk tipini tanıdıkça sanki çarpılmış. Bugünkü Türkler o Türklere benzemiyor diye hayretini dile getiriyordu...

10 Yıl önce İstanbul pazarlarında zenci satıcılar görülmesi şaşkınlığa yol açmıştı. Ayrı renkte insanlarla karşılaşıyorduk. Sonra Balkanlardan Uzak Doğu'ya her renk, din ve ırktan insanlar şehrimize yerleşti. Bunu diğer yerlerle turistik merkezler takip etti.

Her kurum gibi asker için de doğru anlamak ve doğru anlaşılmak olmazsa olmaz bir ihtiyaçtır.

Medya dünyada da bizdeki kadar sık el değiştirmekte midir? Bizdeki kadar medyaya el konmakta mıdır? Bizdeki kadar medya sahipleri hapse girmekte midir? Medya şirketleri bizdeki kadar kısa ömürlü müdür? Türkiye'de bazı medya patronları genç yaşta ölüyor, bazısı imparatorken bir ânda muhtaç hale düşüyor.