Şirin Berber

Önceki maçların savunma hatalarını bıraktılar, pozisyon neyi gerektiriyorsa; onu uyguladılar. Dişe diş denk bir mücadele seyrettik. Genel anlamda, dar alana sıkıştırdılar oyunu. Topun olduğu alana baskı sonuç verdi, fakat topu kapan presi kıramadı. Sahanın boş tarafına adam kaçırmayı beceremediler.

BEŞİKTAŞ-ALTAY Dış sahaları sıkıntılı geçiyor Beşiktaş. Savunma güvenliği artı puan alırken, hücum aksiyonlarında kör kalıyor Beşiktaş. Bir üçüncü lig ekibi ayarında ataklar geliştiriyorlar. Santfor Ahmet sekiz ofsayta düşüyor. İki kenar adamın katkısı sınırlı, ortaların çoğu boşa gidiyor. Elinde ne kadar varsa düz adam tercih ediyor Rumen, gol sahasında etkili olmakta zorlanıyor Beşiktaş. Ayları geri vitesini güçlendirerek geçiren Lucescu, hücum lazım olduğu dönemde fakir kalıyor...

Tek kelime ile rezil olduk. Böyle futbol oynamak için profesyonel olmaya gerek yok. Mesleğıi futbol olan insanlar, giydiği formaya ihânet ederlerse ancak bu derece kötü olurlar. Oynamak istemiyorlardı sanki, birilerini sabote ediyor gibiydiler. Dünya sıralamasını bıraktım. Faroe Adaları, Liechtenstein, Malta takımlarından bile beterdiler. Bunlar böyle değildi. Forma giydikleri takımlarda bir-iki adım atıyorlardı. Ne oldu da şaşkına döndüler?

Olması gereken skor çıktı maçtan. Elazığ'ın sürpriz yapacak gücü yoktu. Ne yaparsa Beşiktaş yapardı. Savunma görevlerini hiç aksatmadan yerleşip rakibin hataları üzerine kurulu taktik bir fırsat kolluyordu.

Başta Serdar Bilgili olmak üzere bütün Beşiktaş camiasını kutluyorum. Böyle bir çirkinliği Kartal yuvasından temizledikleri için alkış tutuyorum. Hiçbir şey kaybetmez futbol takımı. Futbolcu grubu içinde ondan daha verimli olacak isimler var. Kaldı ki; bu kadar ahlâksızlığın yanında bir golün, bir puanın ne önemi olur... Maçın sonucunu Lucescu belirler. Seçeceği taktik ve ilk 11 tercihi çok önemli. Son kayıpta olduğu gibi fazla tedbirli çıkarsa, kaybedebilir Beşiktaş.

Bu finalin kaybedeni yok. Kupayı Trabzon, payeyi Türk futbolu kazandı. Seyir zevki olarak müthiş bir mücadele yaşandı. Her an, her pozisyon heyecan fırtınasıydı. Kalenin en uzağındaki topu kapma uğraşı bile merak uyandırıyordu. Her hamle, tam güç kullanılarak yapıldı.

GÖZTEPE-G.SARAY Finişe hızlı girdi Cimbom. Hocanın derdi, bir şekilde olsun grup içinden en verimli kadroyu bulmak. Birbirini tamamlayan, kolektif bütünlük içinde hareket eden kadroyu kurmak. Futbolcuların istikrarı bozuldu. Genel anlamda formsuz bir sezon geçiriyorlar. Sakatlıklar, cezalar, küsler, mücadeleden kopanlar, etrafıyla uyumsuzluk gösterenler. Olumsuz bir çok kalemin yanında, Volkan ve Cihan'ın çıkışı güzel. Ümit Karan ayrı bir güzellik katıyor... Beklediğim sonuç G.Saray'ın galibiyeti... (İlk maç: 3-1 G.Saray)

Adı puan mücadelesiydi fakat futbol yazlık oyun gibiydi. Birbirlerinin açığını kolladılar. Rakibe hata yaptırmak için en ufak bir zorlama yoktu. Sistem şeklen işliyordu. Sadece diziliş olarak doğru yerdeydiler. Savunma aktiviteleri fazlaydı. Çok geniş alana yayıldı oyun. Topun olduğu bölgeyi sıkıştırmadılar. Savunan taraf, kale önünde hep fazla adamla bulundu.

Müthiş bir maç seyrettik. İki takımı da alkışlıyorum. Hakem triosu, tribünler, herşey mükemmeldi. Gençler'in her maçı böyle.. Kırmızı-siyahlılara övgümüz aylardır devam ediyor. Sahip oldukları ne varsa sunuyorlar. Kendileri kazanıyor, seyreden mest oluyor.

Finişe doğru ilginç bir hâl aldı Beşiktaş... 10 futbolcusu savunuyor, bir Sergen gol işini organize ediyor. Tuhaf işler yaptı Sergen, kelimelerle anlatılamaz, görmek lâzım.

Hüseyin Kalpar'ın hakkını teslim edelim. Güzel iş çıkardı. Rakibe göre oynuyor Altay... G.Saray sona doğru dengeyi yakaladı. Avrupa'da kaybederken ne demişti hocam "Her maç hücum dediğim futbolcularıma şimdi savunma diyemezdim. Takımı geri çekip puanı alabilirdim fakat felsefemize ters düşerdik." Geçen 6 ayda ne değişti? En basit rakip karşısında bile gerektiğinde Çanakkale geçilmeze dönüyor G.Saray... Her maç kendi şartlarında oynanırmış demek ki... Keşke sezon başında bu gerçek gözardı edilmeseydi. Beklediğim sonuç G.Saray'ın galibiyeti... (İlk maç: 2-1 G.Saray)

Çok rahat kazandı Trabzonspor... Tek devrede turu garanti ettiler. Hafif kaldı Malatyaspor. Bir alt ligden gelmiş gibiydiler. Samet hocanın tüm taktikleri hayat bulurken, Malatyaspor çaresiz kaldı. Kocaeli'de izlediğim Trabzonspor ile dün akşam kupanın sapını yakalayan Trabzonspor arasında çok fark vardı...

Adanaspor'un can derdinden mi girelim, F.Bahçe'nin acılı halinden mi başlayalım? Futbolcu kaliteleri kıyas bile kabul etmez. Şartlar uygun olsa, bin maçını binini sarı-lacivert formalılar kazanır.

Gücünün farkına varamazsan, elbette kaybedersin. İngilizler farketmiş, biz anlayamamışız. 1 saat yarı sahasından çıkmadılar. Btün hesapları en iyi halimiz üzerine yaptılar. Taktiği saldırıcak Türkiye üzerine kurdular. Beklediler, beklediler, arada bir öne çıktılar. Ara devrede taktiği değiştirdiler. Oyun görüntüsü, havanda su döğmek olan ay-yıldızı ablukaya aldılar.

Büyükler yola serildi. Hedefi şaşırdılar. Yılın başında yüksekten uçanlar, sona gelmeden yaya kaldılar. En iddiasızlar öne, başa güreşenler alta düştü. Gerçek belirleyici, para değil, bilgi ve beceri oldu...

8-0'ları hayretler içinde seyreder, futbolculuğumuzdan utanırdık. Sayardık onları, Barnes, Hoodle, Wilkinson, Robson, Lineker... Bizim tarafa bakar, aynı sayıyı bulurduk. Sayısal eşitlik sadece hakemin düdüğüne kadar vardı. Bir anda dünya başımıza yıkılırdı. Ay-yıldızlı 11'imiz küçüldükçe küçülür, dakikalar geçtikçe yerden İngiliz fışkırırdı.

"Gençlikte isim resim, yaşlılıkta para. Aman çocuklar kendinize dikkat edin, papazı bulursunuz.." Onun meşhur sözleriydi. Hareketli, heyecanlı, hayatının her anını doyasıya yaşardı hocam.

Yüreksizlerin mücadelesi berabere bitti. Biri Kayserispor'dan takım arkadaşım Nurullah Sağlam, (çok maçta yedekti) biri spor medyasını ikiye bölen dahi Rumen arkadaş.. Sahip oldukları malzeme farklıydı ama kullanma niyetleri aynıydı. Başlangıçta tüm taktikleri durdurma üzerine kurmuşlar. Gol işini rakibin hatasına bırakmışlar. İlk hatayı Beşiktaş yaptı. Öne geçti Antepspor. Sonrası daha çok kapandı evsahibi. Tüm alanları lidere bıraktı.

Son maçında A.Sami Yen'de canlı seyrettim. Bir futbolcu grubu, ancak bu derece kötü olabilir. Halbuki daha bir yıl önce bu kadro ligi kasıp kavuruyordu. Hatta giden Stochita ile bile çok daha organize bir A.Gücü vardı. Samsunspor için ne kadar umutlu olsak da, ekibin gücü bir yere kadar. Oyun temposu yüksek, organize rakipler karşısında teslim oluyorlar... Ankara'da işleri kolay. Büyük hata yapmazsalar puan kaparlar. Büyük ihtimal beraberlik...

Hocaların sözüne sadık kaldılar. Taktik ne istiyorsa, ona uydular. Saha yerleşimi, atağı karşılama, öne çıkma, plan - program üzerineydi. İlk 45'i golsüz kapadık. Taktiklerin mücadelesi güzeldi.