Ünal Bolat

"Noterden çıkıp gitmeye niyetlendiğimde hiç ummadığım bir ses yankılandı. İçimizde en okumuşumuz o diye, yaşça benden çok küçük olmasına rağmen ilmine saygı duyduğum küçük kardeşimin sesiydi..."

"O yaz gördüğüm ‘güzel' beni öyle bir etkiledi ki gördüklerimi size anlatmakta şu an nasıl zorlandığımı bilemezsiniz..."

"Amerika, geleceğini iyi planlayan bir ülkeydi... Bugün düşünüyorum da düne kadar dünyaya nizamat vermeye kalkan bu ülke acaba kendi ekonomisinin iflasa sürüklenebileceğini de öngörmüş müydü?.."

"Kendi kendime ‘eyvah' dedim. Yani şimdi ben, bu yok denecek bilgimle mi bu hanım kıza yardımcı olacağım? Aman Allahım, bunun için mi Amerika'dan gelip bana ‘Hocam!' diye hitap ediyor?.."

"O zamanlar bayramlar kış aylarına denk gelirdi. Sokaklar çamurlarla kaplıydı. Bastığımız yerlerde izleri kalırdı ayakkabıların. Bırakılan her iz bir arkadaşımın yüzüymüş meğer ve her birinde adları kalırmış: çamurlu sokaklarda cıvıl cıvıl ve sımsıcak..."

"Son çare hanımı arayayım dedim. Gerçi hanım ve çocuklar da telaşlanacaktı ama aramak zorundaydım. Hiç olmazsa kardeşime de haber verirlerdi. Hepimiz dört koldan arardık..."

"Otobüs bu kargaşadan ancak kapıları kapatıp sıvışmakla kendini kurtarıyordu. Peşinden koşanlara rağmen hareket etmişti... Ama benim seğirtmem Züğürt Ağa filmindeki Şener Şen gibiydi!.."

"Otobüs Okmeydanı'ndan geçiyormuş. Biz de durağa çıkıp beklemeye başladık. Hafiften de bir yağmur çiseliyordu. Derken karşıdan otobüs gözüktü. Ama epey kalabalığa benziyordu..."

Geçmek bilmeyen dakikalar sonrası işte kalabalığın arasında görünüyordu. "Aaa, baba bak işte orda..." dedi. Sıra kendine geldiğinde sanki kalbi yerinden fırlayacak gibiydi...

"Skandal ölümler sebebiyle bebeklerin nasıl enfeksiyon kaptığını araştıran yetkililer, orada veya başka hastanede akla gelmeyen ama "insana" dayalı böylesi enfeksiyon tehlikelerinden de haberdarlar mı?"

"Bir gün duydum ki Nuriye'nin kocası bir trafik kazasında olay yerinde can vermiş. Kadere bak. Ben gönül verdiğimle evlenemedim diye yıllardır ıstırap çekerken gönül verdiğim kız bir çocuk ile genç yaşta dul kalmıştı."

"İşte siz okumuş yazmışlar böylesiniz. Her şeyi ders kitaplarındaki gibi sanıyorsunuz. Oğlum, adamın ihtiyacı olup olmadığını bırak da o söylesin, sana ne?"

"Hanımının vefatından sonra kendisinde bir tuhaflık başlamıştı. Her şeyden şüphelenir, her konuda "İçime doğuyor" derdi. Gelişen olayları da bu şüphenin delili olarak anlatırdı."

"Ya bunaldık sıcaktan. Böyle rezalet olur mu? Bu halde İstanbul'a nasıl gideceğiz!" Her kafadan bir ses çıkmaya, uflamalar puflamalar mısır patlağı gibi patlamaya başlamıştı. Ama ara ki bir görevli bulasın."

"Etrafımda bunca insan var. Mutlu olmaları için her şeyleri var ama mutlu değiller. Ne zaman konuşmaya başlasalar hemen hallerinden şikayet ediyorlar. Halbuki sadece sağlıkları için her an şükretmeleri gerek."

"Otobüs, Yıldız Teknik Üniversitesi durağından hareket etmişti ki hemen önümde, şoför beyin iki arka koltuğunda yan yana oturan iki genç kızdan birinin şuursuz feryadıyla kulaklarımız yırtıldı."

"Kapıya yöneldiğimde kadıncağızın ellerime kapanıp, "Allah senden razı olsun doktor bey" diye dua etmesini bile düşünemiyor, az kalsın bu ailenin yıkımına sebep olayazdığımı görüp kahroluyordum."

"Hemşireye ne kadar yalvardıysam anlatamadım. Ya benimle evlenirsin, ya da her şeyi anlatırım" diyordu.

"Ertesi gün, hemşireyi çağırıp ona da durumu anlatarak sordum: -Hakkında böyle bir iddia var. Ama senin ifaden benim için daha önemli. Bu konuda varsa bir şey bilmeliyim."

"Mektubu okuyunca beynimden vurulmuşa döndüm. ‘Olamaz, bu iftira!' deyip, en kısa zamanda gerçeği ortaya çıkaracağıma söz vererek Başhekimin odasından ayrıldım..."