Abdüllatif Uyan

Yıl 1966... Ahmet Mekkî Efendi'nin yanında, çalışırken, bir gün, evlilikle ilgili olarak nasîhat etti bana: Buyurdu ki:

Ahmet Mekkî Efendi'nin torunlarından Tâhâ Bey ile tâ o günlerden beri (yâni 40 senedir) dostluğumuz var. Dedesinin yanında öyle edebliydi ki, târifi imkânsız.

Hindistan evliyâsından Tâhir-i Bedahşî hazretleri, bir ev sohbetinde; - Kardeşlerim, insan alıştığı âdetleri sever. Bunlardan ayrılmak istemez, buyurdu.

Ahmet Mekkî Efendi, büyük islâm âlimi idi.

Büyük âlim ve velî Tâhâ-yı Hakkârî hazretleri, bir gün bâzı sevdiklerine; - Ey kendini "ebedî azap"tan kurtarmak ve "sonsuz nîmetler"e kavuşmak isteyen kardeşlerim! buyurdu. Ve şöyle devam etti:

Bendeniz, üniversite yıllarında Kadıköy Müftülüğü'nde çalışıyordum. Ahmet Mekkî Efendi'nin yanında.

Niğde'de medfun Misâlî Baba, bir gün şunu anlattı sevdiklerine: Peygamberimiz, bir gün hazret-i Alî'ye; - Hazırlan yâ Alî! buyurdular, Yemen'e kadı olarak gidiyorsun! Hazret-i Alî; - Başüstüne yâ Resûlallah! dedi.

Bendeniz, gençliğimde büyük âlim, Ahmet Mekkî Efendi'nin yanında müftülük kâtibi olarak çalışıyordum. Ömrümün en kıymetli günleriydi o günler.

Bağdat evliyâsından Tâcül Ârifîn Ebül Vefâ hazretleri, bir sohbetinde; - Allahü teâlâ, bir kimseyi "hayırlı işler"de kullanırsa, ona müjdeler olsun! buyurdu.

Bendeniz (Abdüllatif Uyan) Ahmet Mekkî Efendi hazretlerinin yanında müftülük kâtibi olarak iki sene kadar çalışmakla şereflendim.

Hak dostlarından Tâcüddîn Zâhid-i Geylânî hazretleri, bir gün sevdiği bir gence; - Yavrum! "Dünyâ"da kalmak zamanı pek azdır, buyurdu. Bu zamanın da çoğu boş yere geçmiş, geriye pek azı kalmıştır.

Ahmet Mekkî Efendi'nin vefâtından bir hafta önce, muhterem hanımları, banyoyu yakıp; - Banyo yapar mısınız? diye sormuş bu büyük velîye. Cevâben; - Lüzum yok, buyurmuş mübarek. Yakında Ali Sezer beni yıkar.

Hak dostlarından Tâcüddîn-i Velî hazretleri, bir sohbetinde; - Îmanı olmayan kimselerin, sonsuz olarak "Cehennem ateşi"nde yanacağını Peygamber Efendimiz haber vermiştir, buyurdu. Bu haber elbette doğrudur. Buna inanmak, Allahü teâlâya inanmak gibi lâzımdır.

Bendeniz üniversitede okurken, Kadıköy Müftülüğünde "kâtip" olarak çalışıyordum. Müftümüz, "Ahmet Mekkî Efendi" idi. Evlâd-ı Resûl'dendi. Derin ilmi vardı.

Irak evliyâsından Tâcüddîn bin Rıfâî hazretlerine, bir gün bâzı sevdikleri gelerek; - Efendim, bâzı kimseler; (Allah kerîmdir, rahîmdir, affı sonsuzdur. Kimseye azab etmez) diyorlar. Bu sözleri doğru mu? diye sordular.

Yıl 1966... Bendeniz, Kadıköy Müftülüğünde, "müftülük kâtibi" olarak çalışıyorum. Müftümüz Ahmet Mekkî Efendi.

Kabr-i şerîfi Bursa'da bulunan velîlerden Tâcüddîn İbrâhim Karamânî hazretlerine, bir gün, yeni evli sevdiği bir genç gelerek, hanımından şikâyette bulundu.

Ahmet Mekkî Efendi, şaşılacak kadar tevâzu sâhibiydi. Bendeniz yanında çalıştığım senelerde buna şahit oldum. Şöyle ki:

Kayseri evliyâsından Tâcüddîn İbrâhim Halvetî hazretleri, bir sohbetinde; - Aklı olan bir kimse, zevklerini Allahü teâlânın gösterdiği yoldan temin eder, buyurdu. İslâmın "güzel ahlâkı"yla süslenir. Herkese iyilik eder.

Bendeniz, gençliğimde Ahmet Mekkî Efendi'nin yanında çalışıyor, bir taraftan da üniversiteye devam ediyordum.