Ayşe G. Tunceroğlu

Biz ilk emri "Oku!" olan bir dinin mensuplarıyız. Vahyin ilk emri: Oku! "Oku! Yaradan Rabbin adıyla oku!.. O ki kalem ile öğretti." Ve ikinci olarak nâzil olan da "Kalem" suresinin ilk dokuz âyeti.

İnsanın dünya hayatı böyle bir şey. Önce hep birilerinin ardına kalıyorsunuz; gün gelecek birileri sizin ardınıza kalacak. Otuzbeş Yaş şiirinde: Hayata beraber başladığımız /Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir,/Gittikçe artıyor yalnızlığımız...

Türkiye Konuşuyor ve benzeri televizyon programları memleketimizdeki bilgi seviyesinin hâl-i pür melâlini gözler önüne serdikleri için ibret verici. Acaba diyorsunuz bu duyduklarım doğru mu, yoksa parodi mi yapıyorlar?

Ben 78 kuşağındanım. Benim üniversiteye devam ettiğim yıllarda memleketimizde her gün bir düzine insan öldürülürdü. Öğrenci, yazar, akademisyen, politikacı, sendikacı, işçi bir düzine siyasî cinayet.

Texas Valisi Rick Perry, Türkiye'nin NATO üyeliğinin sorgulanmasından filan dem vurduğu malûm konuşmasının ertesi günü Amerikan CNN kanalında Wolf Blitzer'in "The Situation Room" programına bağlandı.

Her devirde Türk tarihinin kahramanları var. Adriyatik'ten Çin Seddi'ne Türk coğrafyasının... "Kahraman" dediğimiz kişiler hep istiklâl, hürriyet yoluna baş koyanlar oluyor. Eski devirleri bir yana bırakır, son asra bakarsak aklımıza ilk kimler gelir?

Geçenlerde ekrandaki bir açık oturuma ABD'den telefonla katılan köşe yazarı arkadaş çocuğunun Amerikan okulunda okuduğunu, Amerika'daki okullarda ant filan söylenmediğini anlatıyordu kesin bir dille.

Lâkin Mehmet Âkif hiçbir zaman geride kalmaz. Kalmayacak! Safahat şairi bir ay, bir sene, bir yazı, bir program sınırları içine sığmayacak kadar büyük.

Fransa'da iktidardaki Sarkozy'nin partisi "Ermeni soykırımının varlığını inkâr edenlerin 1 yıl hapis ve 45 bin Euro para cezasına mahkûm edilmelerini" öngören bir kanun teklifi hazırladı. Türklere hasmâne tavır alarak Ermeni oylarına göz kırpmak basit bir politika ama, Fransa için kara leke oldu.

Artık ben bir daha "alt tarafı futbol" der miyim? "Bir meşin yuvarlağın peşinde 22 adam koşturuyor" der miyim? Ne haddime? Meğer futbol memlekette en mühim mesele imiş! Kolları nerelere uzanan...

31 Ekim itibariyle yeryüzü 7 milyar insanın yaşadığı bir gezegen oldu. O günden bu yana artış devam etti tabiî, durmak yok! Internet'te Worldometers sitesi gezegenimizin çok değişik kalemlerdeki durumunu rakamlar halinde saniye saniye gözler önüne seriyor.

"Geçmişi cinayetlerle dolu olan bir ülke için bu tarihî bir dönüm noktasıdır." "Geçmişi katliamlar tarihi olan bir devletin, yaptığı zulümlerden dolayı ilk kez kendi vatandaşlarından özür dilemesidir." "Dersim'de gerçekleşen açıkça bir insanlık suçudur." "Aslında Dersim bir halkın kökünü kurutmak amacıyla yapılmıştır."

Televizyonda konuşan vicdanî retçi arkadaş "Allah'ı referans almayan orduya hizmet etmeyeceğini" söylüyor. Eğer, "dinî, siyasî, felsefî sebeplerle elime silah almak istemiyorum, silah denen alete karşıyım" dese idi anlayışla karşılardım. Ama "bu ordu" olmaz diyor. O halde? Başka bir ordu olabilir! Başka bir ordu, yani "Allah'ı referans alan bir ordu."

Televizyonlarımızda her şey var! Ama farkında mısınız bilmem, kanallarımızda Türk müziği yok! Doğru dürüst ne şarkı, ne türkü! Ülkenin her yanında seyredilen büyük kanalların hiçbirinde gerçek Türk Müziği programları yok.

İnsanlar artık sadece odaların içinde değil, yollarda, dükkânlarda, toplu taşıma vasıtalarında, her yerde dünyadan kopuk yaşar oldu. Banliyö trenlerinde herkesin boynu eğik, eli ve gözü cep telefonunda. Her dâim ciddi haberler alınmakta, verilmekte.

Betonarme niyetine o kum yığını binaları diken de biz, demirden, çimentodan çalan da biz, bunlara göz yuman, görmezden gelen de biz, zemin etüdüne, fennî kontrole filan aldırmayan da biz...

"İçimizdeki beyinsizlerin işledikleri yüzünden bizi helâk eder misin, Allahım?" Mehmet Âkif bu âyeti, bu tercümeyle bir şiirinin başına koymuştu. Cenab-ı Allah başımıza taş yağdıracak demek değildir bu. Bu demektir ki, kendi akılsızlıklarımız, bilgisizliklerimiz, vurdumduymazlıklarımız, umursamazlıklarımız, kendi cehaletimiz, gafletimiz, ihanetimiz yüzünden gelir başımıza ne gelirse...

Amerikan coğrafyasında geçen yıllarım bana medeniyet ile şehirleşme ilişkisini ciddi ciddi düşündürmüştür. Medeniyet gerçekten "medinede", yani "şehirde" midir?

Dede Korkut kitabında her hikâyenin sonunda Korkut Ata eline kopuzunu alır ve der ki: "Gelimli gidimli dünya âhir son ucu ölümlü dünya."

ABD seçim sath-ı mâiline girdi. 2012'nin sonbaharında Beyaz Saray için seçim var. Cumhuriyetçi Parti'nin aday adaylarından biri ve en güçlü görüneni Texas Valisi Rick Perry. Burada da siyasîlerin gizlisi, saklısı, kirli çamaşırı, neyi varsa didikleniyor.